Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
230 – Bu nəyimə lazımdı? Kristian, sənin bank hesabının durumu məni maraqlandırmır. Onun baxıĢlarında hərarət peyda olur. – Bilirəm. Bu, xoĢladığım keyfiyyətlərindən biridir. Ürkək baxıĢlarla ona baxıram. Doğrudanmı o məndə nəyisə xoĢlayır? – АnasteyĢa, mən bir saat ərzində təxminən yüz min dollar qazanıram. Ağzım açıla qalır, ixtiyarsız. Bu, ağlagəlməz qazancdır! – Ġyirmi dörd min dollar mənimçün qəpik-quruĢdur… MaĢın, kitablar, pal-paltar – bütün bunlar xırda-xuruĢdur. – О sanki məni dilə tutur. Kristiana baxıram. О, doğrudan da baĢa düĢmür ki, nədən narazıyam. Nə qəribə adamdı! – Mənim yerimdə olsaydın, səni bu cür hədiyyə-filan tutsaydılar, özünü necə hiss eləyərdin? О, təəccüblə mənə baxdı. Budur onun problemi – empatiya. Sükuta qərq olduq. Nəhayət, Kristian çiyinlərini çəkir və heyrətini gizlətməyərək cavab verir: www.vivo-book.com
231 – Bilmirəm. Ürəyim sıxılır. Hə, Kristianın baĢlıca problemi – mərhəmət duyğusunun olmaması idi. О özünü mənim yerimə qoya bilmir. Hə, artıq bunu görürəm. – Heç də xoĢ hiss deyil. Hə, sən səxavətli və xeyirxahsan, amma bundan özümü rahat hiss eləmirəm. Bunu sənə bir neçə dəfə demiĢəm. О köks ötürür. – АnasteyĢa, sənə bütün dünyanı bağıĢlamağa hazıram. – Mənə yalnız özün lazımsan, Kristian. Heç bir ödəniĢ və baĢqa Ģeylər olmadan. – Onlar sövdələĢməyə daxil olan Ģeylərdi, öz yarım kimi. Yox, biz heç cür ortaq məxrəcə gəlməyəcəkdik. – Biz haçansa yemək yeyəcəyik? – soruĢuram. Aramızdakı gərginlik gücümü əlimdən alır. – Hə, əlbəttə, – o, üz-gözünü turĢudur. – Mən bir Ģey hazırlayım, yaxĢı? – Elə görək. Soyuducuda ərzaq çoxdu.
www.vivo-book.com
232 – Missis Consun istirahət günləri olurmu? Sən həmin günlər nə yeyirsən, çörəkarası nəsə? – Yox. – Bəs nə? О, köks ötürür. – Yeməyi mənimçün kölələrim hazırlayır. – Аa, əlbəttə, – kədərlənib qızardım. Bu qədər də səfeh olmaq olar? Və mehriban təbəssümlə soruĢuram: – Serin könlündən nə keçir? – Nə tapa bilsən, – qaĢqabaqlı soruĢur o. Soyuducunun içindəkilərlə tanıĢ olaraq (məəttəl qalmıĢam, burda, hətta qaynanmıĢ soyuq kartof da var), ispan omletini götürürəm. O, çox tez və sadə hazırlanır. Kristian hələ də kabinetdə oturub: Ģübhəsiz, heç nədən Ģübhələnməyən hansısa yazıq qızın Ģəxsi həyatına müdaxilə edir və toplanmıĢ informasiyanı cəmləĢdirir. XoĢagəlməz fikir ağzımda pis tam yaradır. DüĢüncələrim həyəcanla var- gəl edir. О, həqiqətən, heç bir hədd-hüdud tanımır. Yeməyi həmiĢə musiqi altında hazırlayıram və indi ona çox ehtiyacım var: axı özümü kölə kimi hesab etmək www.vivo-book.com
233 istəmirəm! Sobaya tərəf gedirəm, dok-stansiya orda idi və Kristianın aypedini götürürəm. Bu zaman mərc gəlməyə hazıram ki, onun pley-listində Leylanın seçdiyi çoxlu melodiya var. Bu haqda fikirləĢəndə tüklərim ürpənir. Maraqlıdır, indi o hardadır? Və ona nə lazımdır?.. Leylanı fikirləĢərkən diksinirəm. Əcəb iĢə düĢmüĢük! GeniĢ musiqi menyusuna göz gəzdirirəm. Nəsə sümüyə düĢən bir Ģey istəyirəm. Hmm, Biyons, çətin ki, o, Kristianın zövqüncə olsun. ―Crazy in Love‖. Оo! ĠĢə yarayır. Musiqini qoĢur və səsi artırıram. Rəqs edə-edə mətbəxə qayıdıram, metal kasanı götürürəm, soyuducunu açıram və yumurtaları götürürəm. Yumurtaları qırıb
rəqsimi dayandırmadan onları qarıĢdırıram. Bir daha soyuducuya göz gəzdirirəm, kartof götürürəm, qabığını təmizləyirəm və – оo, bəli! – buzxanadan göy noxud. Əla! Plitəyə tavanı qoyuram, içinə bir qədər zeytun yağı tökürəm və yenə yumurta qırıram. Mərhəmətdən yoxsulluq, – deyə düĢünürəm, – yalnız Kristiana xasdır? Bəlkə bütün kiĢilər bu cürdür, həm də www.vivo-book.com
234 qadınların günahı üzündən? KiĢiləri onlar yoldan çıxarır? Sadəcə, bilmirəm. Ola bilsin ki, bunu məndən baĢqa hamı bilir. Heyf ki Keyt getdi, mənə hər Ģeyi baĢa salardı. О, Barbadosda hələ çox qalacaq və ancaq həftənin sonuna geri dönəcək. Eliota görə. Maraqlıdır, görəsən, onlarda hələ də ilk baxıĢdan yaranan qarĢılıqlı istək qalırmı? ―Sənin xoĢuma gələn keyfiyyətlərindən biri…‖ Donub qalıram, omleti unuduram. О belə dedi. Bu o deməkdir ki, Kristian digər keyfiyyətlərimi də bəyənir? Gülümsəyirəm, missis Robinsonu gördüyüm andan bəri ilk dəfə, səmimi qəlbdən, bu qulağımdan o qulağımacan. Kristian məni qucaqlayır. Qəfildən diksinirəm. – Maraqlı musiqi seçimidi, – mırıldayır o və yanağımı öpür. – Saçlarından necə də xoĢ ətir gəlir.
О, burnuyla saçlarıma dirənir və ətri ciyərdolusu içinə çəkir. Ġstək qarnımı içəridən da burur. Yoox! Onun qolları arasından çıxıram.
Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|