www.vivo-book.com
218
gəzdirirəm. Burda hələ də çoxlu geyim var: hamısı təzə və
qiymət yarlığıyla. Üç uzun ziyafət donu, üç kokteyl donu və
üçü də gündəlik geyimçün. Onların hamısı yəqin ki, qəpik-
quruĢa alınmayıb.
Ziyafət donlarından birinin yarlığına baxıram: 2998
dollar. Paho! Ayaqlarım titrəyir və mən döĢəməyə çökürəm.
Yox, özümü tanımıram. Əllərimlə baĢımı tutaraq son
bir neçə saatı dərk eləməyə çalıĢıram. Elə yorulmuĢam ki!
Niyə, axı niyə bu dəliyə rast gəlmiĢəm: Tanrı kimi gözəl,
Ġblis kimi seksual, Krez kimi zəngin, üstəlik dəli?
Çantadan ―blekberi‖ni çıxarır və anama zəng eləyirəm.
– Аnа, əziz qızım! Çoxdandı zəng eləmirsən. Necəsən,
əzizim?
– Оy, baĢa düĢürsən…
– Noolub? Kristianla hələ də barıĢmamısan?
– Ana, hər Ģey elə qəlizdi ki. Məncə, о dəlidi. Problem
bax bundadı.
– DanıĢ görək. KiĢilər… onları bəzən anlamaq olmur.
Elə Bob da deyir ki, görəsən Corciyaya köçməklə səhv
eləməmiĢik ki.
www.vivo-book.com
219
– Nə?
– Hə, o, Veqasa qayıtmağımız üçün məni dilə tutur.
Hə, hamı dərd içindədi. Mən tək deyildim.
Kristian astanada göründü.
– Deməli burdasan! Elə bildim ki, qaçıb getmisən, –
üzündən açıq-aĢkar rahatlıq yağır.
Ovcumu çevirib iĢarə eləyirəm ki, telefonla danıĢıram.
– BağıĢla, ana, mən getməliyəm. Sonra sənə zəng
eləyərəm.
– YaxĢı, əzizim, ehtiyatlı ol. Öpürəm!
– Mən də, ana.
Smartfonu söndürürəm və Kristiana baxıram. О,
qaĢlarını çatır və qəribə bir naqolaylıqla davranır.
– Niyə burda gizlənibsən? – soruĢur.
– Gizlənmirəm. Çox peĢmanam.
– PeĢmansan? Niyə?
– Bütün bunlara görə, Kristian, – əlimi paltarlara sarı
yelləyirəm.
– Ġçəri keçə bilərəm?
www.vivo-book.com
220
– Bu sənin Ģkafındır.
О, yenidən qaĢlarını çatır və döĢəyə oturur, ayaqlarını
çarpazlayır.
– Bu, cır-cındırdır. XoĢuna gəlmirsə, geri göndərə
bilərəm, dükana.
– Sən lap ağ eləyirsən, aydındı?
О, çənəsini qaĢıyır… tüklənmiĢ çənəsini. Barmaqlarım
giciĢir: ona elə toxunmaq istəyirəm ki.
– Bilirəm. Mən çətin adamam, – mızıldanır.
– Çox çətin.
– Elə siz də, miss Stil.
– Onda bütün bunları niyə eləyirsən?
О, gözlərini geniĢ açır: təhlükə dolu gözlər.
– Bilirsən niyə.
– Yox, bilmirəm.
Ovcunu saçlarına çəkir.
– Hə, baĢdan-ayağa problemsən.
– Özünə yaxĢı bir qarayanız kölə tap. Elə birisini ki,
hər dəfə atılıb-düĢməyi əmr eləyəndə səndən soruĢsun: ―Bu
www.vivo-book.com
221
qədər hündürə?‖ Əlbəttə, bir Ģərtlə ki, ona danıĢmaq imkanı
veriləcək. Nəyinə lazımam, Kristian? Sadəcə, anlamıram.
О, uzun-uzadı mənə baxır və mən demək olar ki, bu an
nəyi düĢünməli olduğumu bilmirəm.
– АnasteyĢa, sən məni bu dünyaya tamamilə fərqli
baxmağa məcbur eləyirsən. Səni mənim pullarım
maraqlandırmır. Sən mənə... ümid... vermisən, – sakitcə
deyir o.
Nə, nə? Yenə də tapmacalarla danıĢır.
– Nəyə ümid?
О, çiyinlərini çəkir.
– Daha böyüyünə, – səsi asta və aramlıdır. – Və
haqlısan. AlıĢmıĢam ki, qadınlar əmr elədiklərimi dəqiqliklə
yerinə yetirirlər. Və bu məni tez bezdirir. Səndəsə,
АnasteyĢa, elə bir Ģey var ki, içimin dərinliyindəki tellərə,
anlamadığım Ģeylərə toxunur. Bu, sarı sim kimi bir Ģeydir.
Sənə müqavimət göstərə bilmirəm və səni itirmək də
istəmirəm. – О, əlimdən tutur. – Qaçma məndən, xahiĢ
eləyirəm, dözümlü ol və mənə bir qədər inan. XahiĢ edirəm!
www.vivo-book.com
222
О elə zavallı və kövrək təsir bağıĢlayır ki… Bu məni
narahat eləyir. Diz çökürəm və onun dodaqlarını incə tərzdə
öpürəm.
– YaxĢı. Ġnam və dözüm. Bunu nəzərdə saxlayacam.
– Lap yaxĢı. Çünki Franko da atıq burdadı.
Franko bəstəboy, qarayanız və nəĢəli oğlandır. Dərhal
xoĢuma gəlir.
– Necə də gözəl saçlardı! – o, inanılmaz, güman ki,
saxta italyan ləhcəsiylə valehlik nümayiĢ etdirir.
Onunla mübahisə eləməyə hazıram ki, Baltimordan, ya
da buna bənzər baĢqa bir yerdəndir, amma əzmkarlığı məni
də yoluxdurur.
Kristian bizi öz hamam otağına aparır, dərhal da çıxıb
gedir və otaqdan götürdüyü stulla geri qayıdır.
– Sizi tək qoyuram, – Kristian donquldanır.
www.vivo-book.com
223
– Grazie,
2
mister Qrey. – Franko mənə sarı çevrilir. –
Bene,
3
АnasteyĢa, neyləyəcəyik?
Kristian divanda oturub və nəyləsə məĢğuldur, elektron
cədvələ oxĢayır. Ġncə, melodik klassik musiqi böyük zala
süzülür. Oxuyan qadının ehtiraslı səsində bütün ruhu əks
olunub. Adamın varlığını oxĢayır. Kristian gözlərini qaldırır
və gülümsəyir, bununla da məni musiqidən ayırır.
– Bax! Axı deyirdim ki, saç düzümün onun xoĢuna
gələcək, – Franko coĢub-daĢır.
– Füsunkar görünürsən, Аnа, – Kristian deyir.
– Mən iĢimi bitirdim, – Franko elan edir.
Kristian ayağa qalxır və bizə sarı gəlir.
– Sağ ol, Franko.
Franko çönür, məni ayı kimi qucaqlayır və hər iki
yanağımdan öpür.
– BaĢqa heç kimə imkan vermə ki, saçlarını kəssin,
bellissima
4
Аna!
2
italyanca “minnətdaram” deməkdir
3
əzizim (ital.)
Dostları ilə paylaş: |