ƏSƏRLƏRİ I ciLD
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 24 dekabr 2010-08 fevral 2011
145 ...Sən demə doğma xırnazlılarımdan məni dəli hesab edənlər varmış və məndən buna görə gen gəzirmişlər. Sən demə bu sirri onlardan gizlətdiyim üçün mənim “Qazel”im- lə xlor daşımaqdan qaçırmışlar... Tək ümidim sənsən Allah, insafa gəl, qaytar xırnazlı günlərimizi... Epiloq Bir gün televiziyanın “Xəbərlər” proqramında belə bir xəbər yayıldı, – “Azərbaycanlı mülki şəxs erməni tərəfə ke- çərkən əsir düşmüşdür. Həmin adamın şəxsiyyəti və düş- mən tərəfə keçməsi faktı MTN tərəfindən araşdırılır...”. Bu xəbərdən üç gün sonra isə Dostəlinin “Qazel”ini “Haramı düzü”ndə tapmışdılar. Kim bilir, bəlkə elə Xırnazı yağılardan təmizləmək üçün gedirmiş? Axı o hamımızdan bacarıqlıydı. Və onsuz da o hər şeyini itirmişdi... Amma artıq iki ildir ki, ondan heç bir səs-soraq yoxdur. Bəlkə də gizlətdiyi qızıllarına qovuşmaq üçün gedibmiş, – belə deyən xırnazlılar da var. Kim bilir... Bizə qalan elə Dostəlinin yazdığı bu gündəlik oldu – keçən xoş günlərimizin yarımçıq qalan gündəliyi... 24 dekabr 2010-08 fevral 2011 146 İşıq pulu Bu hekayə, “OxuZali.az” saytının keçir- diyi “Ədəbi Azadlıq – 2012” müsabiqəsinin ilk onluğuna düşərək “Finalçı” mükafatını qazan- mışdır. – Yatmırsan? Niyə gözlərini kor eliyirsən bu qaranlıqda? Uşağı güclə yatırmışam, bu saat işığa duracaq... – Uşaqlar xalasıgildən nə vaxt qayıdırlar? – Mən nə deyirəm, bu nə soruşur... Sabah gəlirlər. – Bir-iki dəqiqəyə gəlirəm gülüm, az qalıb... – Sabah işıq pulu gələndə deyəcəksən ki, – “Bu qədər işıq pulu olar..!?”. Gəlib oyadacaqsan məni də, tez ol bir az... Möhsün başını qaldırmadan yazı makinasında yazmaq- da davam edərək: – Get gəlirəm, mane olma! Aşanın sifəti yenə bozardı – Möhsünün də qorxduğu elə bu idi. Ürəyində, – “Gorgörmüş sifəti yenə bozardı” – dü- şündü. 147 – Yazdığı da bir şey ola barı... Cəhənnəmə gəl səni, boş- boş şeylərlə başını qatırsan. Kağız-qələmə verdiyin pullarla bir ayın çörəyini almaq olardı. Kaş biləydim nə yazırsan! – Bunun üçün yazdıqlarımı oxumağın lazımdır... Baş- lama yenə... – başını yazı makinasından qaldırmadan mızıl- dandı. – Bilsəm ki, maraqlı bir şey yazırsan oxuyaram. – Oxumaq üçün savad lazımdır, – elə bil Möhsün də inadına düşmüşdü. – Oxuyub nə olmusan ki, axırda maşını da satdın – qaldıq piyada. Sabah Yeni İl gəlir. Sən isə heç bazarlıq da eləməmisən... – Əlli dərənin suyunu bir-birinə qatma. Hələ bir gün var bayrama, bazar dağılmadı ki. Sınıq-salxaq maşındandırsa, olmamağı daha yaxşıdır. Neynirəm maşını – getdiyim mək- təb, gəldiyim evdir. Evlər it kökündədir, təmir olunmalıdır. Sabah-birigün qızına elçi gələcək, oğul evləndirəcəksən. Maşının qiyməti günü-gündən düşür, – Möhsünün soyuq və vecsiz cavabları Aşaya od qoyurdu. – Ondasa, rahat yaz qəzəllərini! – Qəzəl deyil, elmi işdir. – Paho, bizim Cəbiş müəllim uşaqları acından qırdırıb elmi iş yazır ay ellər! Kül bu elmi işi oxuyacaq adamın başına ki, bir qram ağlı yoxdu onun. – Yaxşı get, gəlirəm... – arvadının üzünə yazıq-yazıq baxdı. – Gəlib neynəyəcəksən? Əlindən bir şey gələnlər kimi də elə deyir ki, eşidən deyəcək ki, bu saat çarpayını aslanlar ki- mi dişiylə, caynaqlarıyla didib-dağıdacaq... – Allah ləzzətini qaçırsın sənin! 148 – Axırıncı dəfə ləzzətin dadını nə vaxt aldığımı unut- muşam, enlikürək kişim mənim! – Offf, off...! – Qarayara of, qara qulğuna of! – Niyə mənim qara taleyimə sən qismət oldun axı Aşa. Sizi görüm dərin yatasınız ay ata-anam... – Lampanı yandır qaranlıq taleyin işıqlansın! Sənin kimi korafəhim ərdəndirsə, heç olmasaydı yaxşıdır. 20 ildir ki, mənim səmərəmə ev-eşik sahibi olmusan, burnundan gəlsin sənin! – Bəlkə evi sən almısan, sənin çörəyini yeyirəm ay qız? Çərənləməkdən başqa nəyə yarayırsan axı! – İndi ki belə oldu, yazdıqlarını apar sat və qarnını doyur. Görüm bu qədər yazdıqlarına bir qara qəpik verən axmaq tapa biləcəksənmi! Sən bu dünyada sağ qalmış axı- rıncı axmaqsan ay bədbəxt, bundan xəbərin var sənin? Ca- maat qaz vurub, qazan doldurur ey! Səninsə yazmaqdan bar- maqların qız əllərinə dönüb. – Əlimdən bu gəlir Aşa, səni and verirəm gorbagor atanın qəbrinə get yat, mən də gəlirəm. Axşam-axşam məni it kimi hürdürmə, qonum-qonşudan ayıbdır! – Gəlmə, yolunu gözləyən yoxdur sənin. Gəlib dalını çevirib yatacaqsan da... Möhsün hövsələsini basmağa, sülh yaratmağa çalışdı: – Başa düş, axı bu acı dilindən sonra səni qucaqlayıb öpməyimi, səni sevdiyimi deməyimi eşitmək istəyirsən? Axı sən niyə belə oldun gözümün qarası? Niyə o mülayim xa- siyyətin, qayğıkeş ürəyini kir-pasaq örtdü sənin? Bu dün- yaya bir dəfə gəlirik, axı niyə bu ömrümü zəkkuma çevirir- sən, nəyin əskikdir sənin? Nəyin dərdini çeynəyib durmusan Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|