Fikirli halda çayından bir qurtum içmişdi ki, qapı bərk-bərk döyüldü.
Amma gecənin bu vaxtında evə kim gəldiyini anlamadı.
Şirin yuxuda olan
yoldaşı Rəşidi tələsik oyatmağa başladı:
-
Rəşid, oyan! Kimsə qapını döyür.
-
Gecənin bu vaxtında nə qapı? – gözlərini ovxalayan Rəşid ayağa
qalxmağa çalışdı. Qapı yenidən döyüldü. – hər kimdirsə Allah xeyrə
calasın.
-
Amin.
Rəşid əyninə yüngül paltar geyinib qapını açdı. Qapı
önündə titrəyən
halsız bacısı Səmanı görüb mat qaldı. Nə düşünəcəyini bilmədi. Amma onu
yenidən gördüyünə çox sevindi. Kiçik bacısını qucaqlayıb bağrına basdı.
-
Xoş gəldin, Səma! Gecə vaxtı nə olub niyə belə titrəyirsən?
-
Mən o evə bir də qayıtmaq istəmirəm. – Səma dili topuq vuraraq dedi.
Çox qorxduğu ilk baxışdan aydın idi. Gözlərinin altı göyərmiş, dodağının
kənarı partlamışdı. Cəmilə Səmanın halsız olduğunu görüb özü ilə yatağa apardı.
Bir qədər yatmağını xahiş etdi. Səmanı
təpiklə o qədər döymüşdülər ki, ayağı
belə axsayırdı. Bütün bədəni gömgöy göyərmişdi. Rəşid bacısını əsgər getdiyi
gündən sonra ilk dəfə idi ki, görürdü. Kaş görməz olaydı. Cəmilənin and amanı
olmasaydı Rəşid elə gecə ikən bacısını bu vəziyyətə
salan alçaq ərindən qisas
almağa gedəcəkdi. Ən azından onları Səmanın halına salacaqdı. Axı hansı qardaş
bacısını bu vəziyyətdə görmək istəyərdi? Heç kəs...
Səhərə kimi otaqda sağa-sola əsəbi halda gəzişən Rəşid, nəhayət bir
küncdə əyləşdi. Cəmilə isə həm Səmanın qayğısına qalmış, həm də yoldaşına
səbirli olmağı məsləhət görmüşdü. Dan yeri söküləndə Rəşid atasını oyatmağa
getdi. Bu ərəfədə Səma da artıq oyanmışdı. Ər
evindən qaçarkən dəfələrlə
yıxıldığından hər tərəfi sızıldayırdı. Tərpənməyə halı yox idi. Cəmilənin
yatağının kənarında görüb çox sevindi. Onu yenidən qucaqlayıb ağlamağa
başladı. Ərindən və onun amansız uşaqlarından çəkdiklərini danışmağa
başlamışdı ki, qapı taybatay açıldı. Atası ilə anası təlaş içində evə girdi. Əvvəl biri
sonra digəri Səmanı danlamağa tənbeh etməyə başladılar.
Rəşid isə kənarda
dayanıb bu vəziyyətə çıxış yol axtarmağa başladı. Bir də gördü ki, atası Səmanın
işgəncələrdən yanmış göyərmiş qolundan dartaraq ər evinə aparmağa çalışır:
-
Sənə icazə vermərəm ki, məni camaat içində rüsvay edəsən. Get ərivin
yanına, canın çıxsın mehriban ol.
-
Ata yalvarıram sənə məni ora göndərmə. Orda yaşamaqdansa qapında
zəncirli it olum bəsimdi.
-
Hələ danışmağa dilin də var? –anası da danlamağa başladı - Kişindir də
bir gün döyər, bir gün sevər. Get otur xarabanda sözə qulaq as. Yoxsa
südümü sənə halal etmərəm.
-
Sənə qurban olub ay ana. Nə olar kömək elə. Mənim halıma acıyın.
-
Dayanın! –Rəşid yerindən sıçradı - Bacım heç yerə getməyəcək!
Dostları ilə paylaş: