Əziz oxucular! Bu mənim ilk kitabımdır. Yazmağa 2007-ci ildən başlamışam
Yüklə 1,33 Mb. Pdf görüntüsü
|
| IV FƏSİL
Rəşidin qərarından sonra ata-anası ondan üz döndərdi. Sizin kimi övlad olmaz olsun dedilər. Hər iki valideyn yalnız özlərinin cəmiyyətdəki mövqeyini düşünərək hərəkət etdilər. Rəşid işdə olduğu zaman Səmanı güclə yoldşının evinə apardılar. Səma çox qorxurdu. Atasına çox yalvavırdı. Lakin onu dinləyən yox idi. Yoldaşı pillələri düşüb qaynatasına (əslində yaşıd idilər) sağol deyib xanımı Səmanın qolundan tutdu. Ağlayan qızını o evdə də qoyub getdilər. Valideynləri şam yeməyinə əyləşmişdilər ki, qapı zərbə ilə açıldı. Rəşid Səmanın məcburən ər evinə aparıldığını öyrənib dəliyə dönmüşdü. Atasının yaxasından tutub divara dirədi. - Sən necə insansan? Sənin ata ürəyin harda qaldı? Bəs vicdanın buna necə razı oldu? - Burax məni. Unutma ki, atanla danışırsan. - Sənin kimi... Rəşid artıq özünü idarə edə bilmirdi. Atasının sinəsini buraxıb iti addımlarla evdən çıxdı. Bir başa Səmanın evinə getdi. Gördüyü mənzərə isə o qədər dəhşətli idi ki, Səmanı bura geri gətirən atasına min dəfə söydü. Çünki Səma ölümcül vəziyyətdə idi. Onu gətirildiyi andan o qədər vəhşiliklə döymüşdülər ki, nəfəs belə ala bilmirdi. İnək damında bir otluğun üstünə atmışdılar. Orda da qalmışdı. Rəşid göz yaşları içində bacısının taxma saçına sığal çəkdi. Onun ayılmadığını görüb daha da qəzəbləndi. Ayağa qalxıb Səmanı bu hala salanlardan hesab almağa getdi. İçəri girib qarşısına keçən hamıya bir sillə ilişdirdi. Səmanın yoldaşına isə o qədər vurdu ki, kişi ayaq üstdəgüclə dayanırdı. Əvvəl bacısını xəstəxanaya apardı. Sonra Cəmiləyə xəbər göndərdi ki, bacısının yanında olsun. Yol üstü rayon polis idarəsinə girib ərizə yazdı. Şikayətçi olduğunu bildirdi. Beləliklə, bacısı Səmanın da dilindən ifadə alındı. Onu bu hala salanları ifadə üçün idarəyə apardılar. Lakin heç bir fayda vermədi. “Ər arvadına əl qaldırar da” deyib buraxdılar. Ədalət öz yerini tutmasa da Rəşid and içdi ki, onları boşadacaq. Beləliklə, bacısının kəbinini pozdurdu. Səma bir həftə xəstəxanada yatdı. İki qabırğası əzilmişdi. Ağzıdan qan gəlirdi. Çox pis günlər yaşadı. Cəmilə hər gün ona qulluq etdi. Atası da anası da qızlarının bu halını görüb etdikləri əməldən peşman oldular. Lakin Səma onları görmək istəmirdi. Bir neçə ay keçdi. Səma tamamilə sağalmışdı və artıq bibi olmuşdu. Cəmilə ilə Rəşidin bir oğlu doğulmuşdu. Adını Əhməd qoydular. Səma Cəmiləyə hər işdə gömək edirdi. Onlarla birgə yaşayırdı. Rəşid bir otaqlı daxma evi 3 otaqlı kürsülü ev ilə əvəz etmişdi. Hər daşı daş üstünə dostlarının köməkliyi ilə qoymuşdu. İllər aylar ötdükcə Səma darıxırdı. Nə isə etmək istəyirdi. Düzdü evdən çölə addım atdığını görən hər kəs onu təhqir edirdi. Saçı yox, qulağının biri yox. Digəri yarımçıq halda idi. Taxma saç isə bu illər ərzində yetərincə köhnəlmişdi. Ona nə qədər səliqə ilə baxsa da daha istifadəlik halda deyildi. Daha Cəmilədən saç istəməyə üzü gəlməzdi. Haqqı da yox idi. Səma özünə saç axtarmağa başladı. Əvvəlcə qonşu kəndə yollandı. Hər kəsə elan etdi ki, kim saçının uzunluğundan bezibsə kəsdirib mənə versin. Əvəzində toyuq verirəm. Beləliklə, bir neçə rəngdə iki torba saç yığdı. Toyuqları isə atasnın həyətindən aparmışdı. “Buna haqqım var” deyə düşünmüşdü. Artıq valideynləri ona bir söz demirdi. Çünki yaşadıqlarının ilk təqsirkarı elə onlar idi. Səma evə gəlib iki gecə oyaq qaldı. Gecə gündüz özünə yeni taxma saç düzəltdi. Bu dəfə ilk işindən də gözəl alındı. Sözün əsl mənasında bəyənərək istifadə etdi. Hər bir saç rənginə uyğun taxma saç düzəltdi. Səmanın artıq 20 yaşı var idi. Rəşid onun evdə ilk olaraq özü üçün tikdiyi taxma saçları çox bəyənirdi. Bacısının tikişə olan həvəsini görüb onu dərzi yanına tələbə kimi yazdırdı. Beləliklə, Səma dərziliyi öyrəndi. Hər gün həvəslə ustasının yanına getdi. Ondan hər bir tikişin incəliyini öyrəndi. Parçaların növündən tutmuş sapların növünə kimi nə lazımsa mənimsədi. Beləliklə, ustası onun kimi bacarıqlı tələbəni itirmək istəmədiyindən yanında işləməyini məsləhət gördü. Rəşid heç düşünmədən qərar verdi. Lakin heç də peşman olmadı. Çünki bacısı bu işdən çox xoşbəxt olurdu. Bacısının yanağında təbəssümü görmək isə hər qardaşın arzusudur. Səma artıq özünə daimi müştəri də tapmışdı. İşdə yorulmağına baxmayaraq evdə də tikirdi. O qədər sevirdi ki bu sənəti. Özünə də, Cəmiləyə də cürbəcür geyimlər hazırlayırdı. Rəşidə ad günündə bir pencək də tikmişdi. O pencəyi çox sevərək xeyir şər məclislərinə geyinirdi. Lakin bir gün işlədiyi tikiş fabrikini bağladılar. Səbəbi hər nə idisə bu fabrikin işçilərinə də Səmaya da çox təsir etmişdi. Günlərlə işsiz qaldı. Rəşidin bir zaman onun üçün aldığı tikiş maşınını belə açmırdı. Həvəsi yox idi artıq heç nəyə. Bu vəziyyəti dəyişmək kimsənin əlində deyildi. Səma yenidən qəmgin olub içinə qapandı. Yüklə 1,33 Mb. Dostları ilə paylaş:
|