zəngin ictimai-siyasi fəaliyyətinin öyrənilməsinə, bu istiqamətlərdə
ciddi araşdımıalar aparılmasına ehtiyac vardır. Cəmi 35 il yaşamış
bu insanın elmi, elmi-kütləvi məqalələrinin, çıxışlarının toplanılıb
bir kitabça halında çap etdirilməsi də bu işin tərkib hissəsi olmalıdır.
Behbudağa Cavanşirin həyatı ilk müstəqillik dövrü hökumətimizin
repressiyaya məruz qalmış ilk nümayəndələrindən biri kimi də
böyük maraq kəsb edir. Doğrudur, o, bolşevik rejiminin amansız
cəza tədbirləri tətbiq etdiyi Azərbaycandan kənarda 1918-ci ilin
mart soyqırmında fəal iştirak etmiş daşnak Misaq Toplaqyan
tərəfindən güllə ilə arxadan vurularaq öldürülmüşdü. Ancaq bu
sui-qəsdin kim tərəfindən törədilməsindən asılı olmayaraq mahiyyət
dəyişmirdi. Behbudağa Cavanşiri N.Nərimanovun tapşırığı ilə
1920-ci ilin sonlarında Almaniyaya müasir neft avadanlığı alınması
üçün göndərildiyi bu ezamiyyətdən geri qayıtdıqdan so'nra da eyni
tale gözləyirdi. Çünki, Azərbaycana qarşı ümumi siyasət
yeridilməsində daşnaklarla eyni mövqedə dayanan bolşevik rejimi
müstəqil hökumətə, onun qumcularma qarşı münasibətdə daha
amansız idi.
Sonda bir daha Behbudağa Cavanşirin bir qədər müəmmalı
ölüm tarixi ilə bağlı hələlik məlum olan faktlara qayıdırıq.
Azərbaycan üçün hələ çox işlər görməyə potensial imkanı olan bu
yüksək intellekt sahibinin həyatını yarıda qıran o məşhum hadisə isə
belə baş vermişdi. 1920-ci ilin sonlannda Almaniyaya getməli olan
Behbudağa Cavanşir yolüstü İstambulda dayanır və qısa bir müddət
o vaxtlar Malta adasında sürgündə olan həmyerlisi Əhməd bəy
Ağayevin evində yaşayır. Bir gecə evdən çıxıb küçə ilə gedərkən
öldürülür. Ə.Ağayevin oğlu Səməd Ağaoğlunun (1909-1982)
“Babamın arkadaşları” (İstanbul, 1957) kitabında göstərildiyinə
görə bu hadisə 1921-ci ilin yanvar ayının axınnda və ya fevralın
əvvəlində baş vermişdir.
183
Camo bəy Hacmski
1923-cü il mart ayının sonlannda Azərbaycan SSR Fövqəladə
Komissiyasının sədri Bağırovun və FK-nın daha iki nəfər ən yüksək
vəzifəli şəxsinin imzası ilə Moskva Baş Dövlət Siyasi İdarəsinə tam
məxfi qrifli belə bir məlumat göndərildi: “Sizin 24 mart 1923-cü il
teleqramınıza uyğun olaraq əlavə edilən siyahı ilə birlikdə eserlərin
Bakı prosesinin 19 nəfər üzvünü sərəncamınıza göndəririk. Az. FK
sədri Bağırov, SOÇ rəisi Qaber-Kom, SEKO rəisi Milov.”
Həmin 19 nəfər siyasi məhbusun arasında Azərbaycanın
görkəmli dövlət və ictimai xadimi, publisist, maarifçi və incəsənət
bilicisi Camo bəy Flacınski, həmçinin haqqında başqa materialda
söhbət açdığımız Aslan bəy Səfıkürdski də vardı. Azərbaycanda
Eser (Sosialist inqilabçılar) partiyasının Zaqafqaziya təşkilatının
liderləri olmuş bu şəxslər sovet hakimiyyətinə qarşı əksinqilabi
fəaliyyətdə günahlandırılmış və ASSR Ali İnqilabi Tribunalı
tərəfindən müxtəlif müddətlərdə həbs cəzasına məhkum
edilmişdilər.'Bütün bu materialların toplandığı 75 və 130 səhifəlik
istintaq işləri də həbs olunanların özləri ilə birlikdə Moskvaya
göndərilmişdi.
Moskva DSİ Xüsusi Şöbəyə göndərilmiş tam məxfi qrifli
başqa bir sənəddən isə hər iki dövlət xadimimizin ilk dəfə nə vaxt
həbs olunduqları aydınlaşır; “Az.FK Bakı eserlərinin prosesi
184
ilə bağlı mühakimə olunmuş şəxslərin həbs edildiyi tarixlərlə
əlaqədar bildirir: “Hacınski 7 aprel 1922-ci ildə, Səfıkürdski 8
aprel 1922-ci ildə həbs ediliblər. Azərbaycan FK sədrinin müavini
Qaber-Korn, SEKO rəisi Quliyev. 14 04.24-cü il”.
11 aprel 1923-cü ildə Moskva şəhəri 1 saylı islah əmək
evindən BDSİ-nin sərəncamına göndərilən siyasi məhbusların
siyahısından isə aydın olur ki, Eser partiyasının üzvləri: Ştern
Yakov, Mixayil Osintsev, Avramiy Fonştyen, Qaraşarlı Rza Bala
oğlu, Olqa Somarodova, Nikolay Anoşin, Səfıkürdski Aslan Ağalar
oğlu, Flacınski Camo Süleyman oğlu, Dimitri Sorokin, Anton
Fionkin, Nikandor Sizov, Nikolay Çvanov, Kərim Feyzullayev,
Maksim Zaytsev, Feodor Pletnev, Mixayil Qalamazov, Kandrati
İvanov, Nikolay Kleşapov, İvan Kritavkin Moskvaya aprel ayının
birinci ongünlüyündə
gətiriliblər.
5 gün sonra isə XDİK
DSİ Məxfi şöbə rəisinin
köməkçisi
Butırsk
həbsxanasının növbətçi
komendantına müraciət edir:
“Xahiş edirəm Bakıdan
göndərilmiş 19 nəfər eser
məhbusu qəbul edəsiniz.
Onları eyni kamerada
yerləşdirmək
olar...
16.04.1923-cü il.”
Camo bəyin çox
keçməkeşli və sözün tam
mənasında şərəfli ömür yolu
barədə hərtərəfli məlumat
əldə etmək üçün onun MTN
arxivində saxlanılan PR 27275
saylı istintaq-arxiv işi ilə
tanışlıqla sözsüz ki,
kifayətlənmək olmazdı. Çünki
həmin qovluqlarda bu
185
vətənpərvər ziyalının fəaliyyətinin daha çox ona qarşı ittihamlar irəli
sürülməsinə imkan verən tərəflərinə, xüsusilə siyasi mövqeyinə aid
materiallar toplanıb. Onun çoxşaxəli yaradıcılığı, millətin tərəqqisi
və istiqlalı naminə gördüyü işlər təbii ki, imperiya cəlladlarını
düşündürmür, əksinə onları Camo bəy kimi şəxsiyyətlərimizə qarşı
daha amansız olmağa təhrik edirdi.
20-ci illərdə Azərbaycan istiqlalının birinci Cümhuriyyət dövrünün
hökumətində təmsil olunaraq, poçt və teleqraf naziri
•
W ..
. ..
■
“bi
; '
zr
A
m İF^.» "> ’< 'VH
< ;/i
/•-, j
postunu tutmuş şəxs kimi ittihamlara məruz qalan Camo bəy
haqqında “Azərbaycan Sovet Ensiklopcdiyasf’nm 10-cu cildində
(səh. 156) yazılırdı: “Camo bəy Süleyman bəy oğlu Hacınski 1887-
ci ildə Qubada anadan olub. 1912-ci ildə Peterburq universitetini
bitirib. Çar dövründə məşhur publisist, teatr tənqidçisi və
incəsənətşünas olub. Mədəni-maarifçi “Nicaf ’ cəmiyyətinin işində
iştirak edib, Müsəlman dramatik cəmiyyətinin təşkilatçılarından biri
olub. “Türk yurdu” cəmiyyətində Azərbaycan incəsənətindən
mühazirələr oxuyub. “Qubalı” təxəllüsü ilə Azərbaycan və rusdilli
mətbuatda müntəzəm çıxışlar edib. Ü.Hacıbəyovun teatr tamaşaları.
Nəcəf bəy Vəzirovun pyesləri və b. müəlliflərin əsərləri haqqında
resenziyalar yazıb. Sovet dövründə mədəniyyət və maarif sahəsində
işləməkdə davam edib, tarixi abidələrin
186
Dostları ilə paylaş: |