1 Ramiz Dəniz
Yüklə 2,72 Mb. Pdf görüntüsü
|
191 dağına gedən yolun üstündə yerləşən, ermənilərin işlətdiyi restorana getdi. Adəti üzrə Robert hər dəfə Pyatiqoskiyə gələndə, yemək qəbul etmək üçün bu restorana gəlirdi, ona görə ki, iaşə obyektin administratoru onun həmyerlisi Qriqori idi. Bu gün havanın soyuq keçməsinə baxmayaraq restoranın bir küncündə, daha doğrusu sarmaşıqla örtülmüş talvarın altında düzəldilmiş açıq zalda banket təşkil olunmuşdu. Oradakı banketdə təxminən on beş adam vardı və hamısı da ürək dolusu danışıb gülürdülər. Gələn müştərilərin vaxtı xoş keçsin deyə, zalda milli geyimlərdə olan erməni musiqiçiləri balabanda, zurnada, klarnetdə, tarda, nağarada, qarmonda, lirik və şən mahnılar ifa edirdilər. Pyatiqorskidə bir-birilərini tanıyan bir neçə erməni ailəsi vardı və onlar mütəmadi olaraq bir-biriləri ilə əlaqə saxlayırdılar. Rus pedaqoqu öyrənir ki, burada yaşayan ermənilər təkcə Bakıdan və ya Qarabağdan yox, həm də Ermənistanın özündən də gəliblər. Sergey öz-özünə belə bir sual verməli olur: işdir, ermənilər azərbaycanlılar tərəfin- dən sıxışdırılıb Azərbaycandan qovulublarsa, onda kimlər erməniləri Ermənistandan didərgin salıbdır? Bu sual onu həddindən artıq maraqlandırdığından o, məhz Pyatiqorskidə yaşayan ermənilərin özlərindən həmin suala cavab tapmaq istəyirdi.
192 Rus pedaqoqu Robertlə birlikdə fəvvarə ətrafında qoyul- muş masa arxasında əyləşdi. Buradan demək olar ki, bütün zalı seyr etmək mümkün idi. Süfrəyə soyuq salatla yanaşı yarpaq dolması, lülə və tikə kababları qoyulmuşdu. İçkilərdən isə məşhur müalicəvi Qafqaz mineral sularından əlavə, yalnız rus arağı gətizdirilmişdi. Sergey ilk dəfə bu restorana ayaq basanda ona hörmətli qonaq kimi erməni konyakı verilmişdi. Lakin o, həmin içkidən bir neçə qurtum içən kimi ağızdolusu təriflənən konyakdan qətiyyətlə imtina etmişdi və hətta bildirmişdi ki, əsl konyakın dadı bu cür açı olmur. Bir növ belə bir subyektiv fikir söyləməklə o, qulluğunda duran erməniləri pis vəziyyətdə qoymuşdu. Onlar ilkin badəni içən kimi hərdənbir zalda çalınan oğurluq azərbaycan musiqilərinə qulaq asmağa başladılar. Musiqiyə qulaq asmaq üçün hər kəsin öz zövqü olduğu halda, Robert elə hey çalışırdı ki, rus ziyalısının diqqətini məhz çalğı alətlərində ifa edən incəsənət nümayəndələrinə cəlb etsin. Ona görə ki, hər dəfə fasilədən sonra hər hansı mahnı oxunurdusa və ya musiqi səsləndirilirdisə, tamada bunu ermənilərə xas olan tərzdə səsləndirirdi; ermənilərin milli aləti tarda, kamançada və ya balabanda çalır filan- kəsov filankəs. Yəni, o, heç kimdən çəkinmədən, heç nədən utanmadan, heç nəyə görə vicdan əzabı çəkmədən – sadəcə
193 olaraq həmin hisslər onda olmadığı üçün – restorana gələn həm yerli, həm də əcnəbi qonaqlara, çalınan musiqi alətlərlə yanaşı, ifa olunan mahnıları özününkü kimi təqdim edirdi. Bir neçə dəqiqə keçəndən sonra alçaqboylu, sallaq qarınlı, yekə sifətli, yekə ağızlı, qalın əyri burunlu, kobud bənizli, 57 yaşlı Abram adlı bir yəhudi gəlib onlara yaxın- laşdı və Sergeylə görüşərək qucaqlaşdı. Abram biznes işi ilə məşğul idi və hər ay Stavropolun kurort şəhərlərinə qoz, fındıq, şabalıd, badam, fıstıq, kişmiş gətirirdi. Son illər onun biznesi yaxşı inkişaf etmişdi və o, həmin malları artıq sifarişlə gətirirdi. Sergey Abramla dörd il bundan əvvəl elə burada, Eduar- dın dul qalmış bacısı Jannanın sayəsində tanış olmuşdu. O vaxt həmin yəhudi erməni qadını ilə vətəndaş nigahında yaşayırdı. Elə indi də onlar görüşən kimi Sergey ondan Jannanı soruşdu. Abram əlini pəncərə ağzında qoyulmuş masanın arxasında əyləşən iki qadına və iki kişiyə tərəf uzatdı. Robert əmisi qızının burada olduğunu bilən kimi qanı qaraldı və həmin tərəfə nəzər də salmadı. Sergey isə öz məmnunluğunu gizlətmədi və bildirdi ki, bir azdan sonra gedib tələbəsinin anası ilə görüşəcək. Bundan sonra biznes- men artıq sorğu-sual etmədən onu rahat buraxdı və gəldiyi yerə qayıtdı.
194 Hər şeyə diqqət yetirən rus pedaqoqu fikir verdi ki, Robert gedib əmisi qızı ilə görüşmədi və istər-istəməz bunun səbəbini soruşdu. Robert də bunu Jannanın danışdığı ifadələrə fikir verməməsi ilə izah etdi. Burada olan adamların bir çoxu Roberti yaxından tanıyırdılar və imkan tapan kimi bəziləri gəlib onunla görüşürdülər. Onlardan biri hündürboylu, iriqamətli, kobud sifətli bir erməni acıqlı vəziyyətdə Robertə yaxınlaşıb, sanki Sergey eşitsin deyə, rus dilində ciddi halda dedi: - Edik, sənə olan hörmətin həddi-hüdudu var. Bizim xalqımızın belə bir ağır gündə, hansısa bir türkün burada olması, bizim qəzəbimizə səbəb olur. Məsləhət bilərdim ki, həmin adamı buradan uzaqlaşdırasan. Yoxsa, arada böyük narazılıq baş verər. - Kimi nəzərdə tutursan? – deyə təəccübünü gizlətməyən Robert erməni dilində soruşdu. - Əlbəttə ki, türk qohumunu! – deyə həmin adam tərəddüd etmədən dilləndi və gəldiyi yerə qayıtdı. Bu ifadələrdən sonra pərt olan erməni nəzərləri ilə ətraf- dakı masaları seyr etdi və axtardığı adamı Abramla əmisi qızının yanında gördü. O, əvvəlcə bir neçə dəqiqə bundan qabaq masasına yaxınlaşan həmin naməlum adamın yanına yollanıb, nəyisə müzakirə etməyə başladı. Onların hərəkəti- ni izləyən rus qonaq elə başa düşüdü ki, indi aralarında
Yüklə 2,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|