K
A
R
A
B
A
Ğ
72
ğine sadık kalınarak daire şeklinde veya dikdörtgen planlar uygulanmış,
temellerde çay taşlarından, duvarlarda çiğ kerpiçten yararlanmıştır. Bazı
evlerin etrafı (Karaköpektepe'de) koruma duvarları ile çevrilmiştir.
Evlerin ısıtılması için, ortada ve köşelerde, özel kilden hazırlanmış
nal şeklinde ve öküz başı fıgürlü ocaklar kurulmuştur.
İlk tunç devrinde, Karabağdaki topluluklann ekincilik ve hayvan-
cılıkta sistemlerinde, çok önemli değişikler yapılmıştır. Ekincilik kültü-
ründe yeni teknikler kullanılmış, çapalama üsulu ekimin yerini sabanla
ekin almıştır. Bunun sonucu olarak daha geniş alanlarda üretim yapmış,
üretimin bu sahasında verim artmış, insanların refah seviyesi yüksel-
miştir. Tahılın biçilmesi, tunç oraklardan; başağından ayrılması, için taş
ve tahta vellerden, uzun, oval, kayık şeklindeki dibek taşlarmdan, he-
vengdestelerden yararlanmıştı. Fazla tahıllar, kuyu ve iri hacimli küpler-
de saklanmıştır.
erken tunç devri toprak kaplan
K
A
R
A
B
A
Ğ
73
Paleolit Devri iş hayatı
K ü r - Aras halklarm m ekonomisinde çiftçiliğle yanaşı hayvancılık
da geniş yer tutmuştur. Düzlük ve dağ eteyi arazilerde yerleşen bu taife-
ler, Karabağın dağlık arazilerinde (Laçın, Kelbecer) dağ m eralannda gö-
çebe olarak yayla hayvancılığı ile meşkul olmuşlardır. Hayvancılık ala-
nında büyükbaş hayvanlar (öküz-inek) ve küçük baş hayvanlar (koyun-
keçi) beslemekteydi. Atçılığın yaygınlaşması, hayvancılığın gelişimine
müspet tesir göstermiştir. Karaköpektepe yerleşim birimlerinden (Fuzuli
ilçesi) çok sayıda hayvan, davar ve at kemikleri bulunması bu tezi ispat
eder.
Hayvancılıkla geçinenler, çiftçilere nisbeten daha çabuk zenginleş-
mişler ve Küçük Kafkaz'a komşu bölgelerdeki meraları benimsemişler-
dir. Zengin m andıra sahiplarine ait kabirlerin üzerinde inşa edilen muhte-
şem höyükler ve elde edilen zengin kültür ömekleri, bu devirde ortaya
çıkan sosyal eşitsizliğin, toplum içindeki sm ıf farklılığım göstermek-
tedir. Karabağın, toplum idarecilerinin zengin görkemli kabirleri, (Mil
ovası Üçtepe höyükleri) onların ihtişam ladefnedildiklerini hissettirir.
İlk tunç devrinde Karabağ taifelerinin üretim hayatında, sanatın
çeşitli türeleri (çömlekçilik, metalişleme, dokumacılık, kösele ve deri
imalı, taş ve kem ik işleme) önemli rol oynamıştır.
Çömlek üretiminde çark kullamlmaya başlayınca, seramik üretimi
hızla gelişti. Kür-Aras medeniyeti devrinde imal edilen çeşitli kil kap-
ların kalitesi artmış, sanatsal görünümüne özen gösterilmiştir. Siyah, gri,
kırmızı cilalı seramik türleri ilginç (çizme, konnelyurlama, basm a ve
yapıştırma usulleriyle) sembolik m analar içeren piktografık süslemelerle
K
A
R
A
B
A
Ğ
74
Erken tunç devri metal sanatları
bezenmiştir. Yarım daire şekilli kulplar ve çeşitli görünümlerde geomet-
rik süslemeler bu devre ait çömlek kültüründe karakteristik özellik taşır.
Karabağın ilk tunç devri insanları, en büyük başarılarım metal
işleme alanında göstermişler. Karaköpektepe tunç devri yerleşim biri-
minden, metal işleme tekniklerinin hemen her aşamasmı yansıtan zengin
arkeolojik p arçalar- bakır eriten kazanlar, bakraçlar, kalıplar ve kadeh-
ler elde edilmiştir.
Hankendi ve Haçınçay höyüklerinden çıkarılan altın süs eşyaları,
ilk tunç devrinde çeşitli metaller kullanılarak sanat seviyesinin ne denli
yükseldiğini gösterir.
Karabağ'da ilk tunç devrinde bazı yerleşim birimleri zanaatkarhk
merkezi olarak gelişmiş ve sanat, önemli bir üretim alam olarak şekillen-
meye başlamıştı.
Erken tunç devrine ait çömlekler
K
A
R
A
B
A
Ğ
75
Metal ürünlerle birlikte ayrı ayrı üretim alanlarında taş ve
kemikten yapılma aletlerden yararlanmıştır. Bu da taş işleme ve kemik iş-
lemenin de bir sanat çeşidi olarak geliştiğini gösterir.
Zanaatkarlığın önemli alanlarından biri de dokumacılık olmuştu.
Yerleşim birimlerinden elde edilen yün eğirme aletleri, çıkrığın iğ başları
(özellikle de kemikten) bunu ispat etmektedir. Dokumacılık için esas
ham m adde kaynağı, küçükbaş hayvanlardan elde edilen yündü.
Yine hayvancılık sayesinde, kösele ve deri işleme zanaatı da yay-
gınlaşmıştır. İlk tunç devrinde Karabağ taifelerinin ekonomik ve kültürel
ilişkileri oldukça gelişmişti.
Karabağın eski sakinlerinin somuk kültürüne karakteristik bir
öm ek olan kıymetli kaynaklardan biri, Kelbecer ilçesi sımrlarında, Ter-
ter çayının yukarı kesimlerinde yer alan Azyurdu, Tahta, Zalha, Gelin-
kaya, Çakmakkaya. Ayi Çıngılı adlarıyla bilinen dağlık alanlarda bulu-
nan, ilk tunç devrine ait kaya resimleri ve piktokrafık işaretlerden oluşan
tarihi eserlerdir.
Karabağ'ın ilk tunç devri insanlarının hayat tarzınm öğrenilme-
sinde kabir abidelerinin önemli bir rölü olmuştur. Dağlık ve yamaç alan-
larm da çok sayıda höyükler vardır. Eski Karabağ sakinleri, ölülerini
toprağa veya özel hazırlanmış lahitlere defnettikten sonra onların üze-
rinde çeşitli höyük abideler inşa etmişlerdir. Yerleştiği bölgeye uygun
olarak, ilk tunç devrine ait Hankendi höyüğü, kum, çakıl ve taşlardan,
üçtepe höyüğü taş ve topraktan inşa edilmiştir. Hankendi, Haçınçay ( ‘4
ve JV°5) Borsunlu (JV° 12) höyüklerinde kremasi (ölü yakma) adetine
rastlamlmıştır. Höyüklerdekırmızı okra bulunmuştur.
Bu höyüklerde (Hankendi No 103, 119, Haçınçay No: 1, 3;
Borsunlu No 7,12) toplu mezarlara rastlanmıştır.
Karabağın ihtişamlı höyüklerinin karakteristik özelliği kabre giriş
yolunun olmasıdır. Bu kabirlerde, defnetme merasimlerinin aynı karak-
ter taşıması, Karabağın eski sakinlerinin coğrafı bütünlükte, aynı
ekonom ik ve kültürel hayat tarzımn yaygın olduğunu gösterir.
Teçhizat bakımmdan zengin olan höyükler, idarecilere, komutan-
lara, kahinlere ve toplumun zengin tabakasına aittir.
İlk tunç devrinde, eski insanların dünya görüşü ve edebi tefek-
kürün gelişiminde yenilikler başlamıştı. Bu: ahiret inancına bağlı olarak
kabir abidelerinin hazırlanmasında (höyükler) defnetme merasimlerinin
Dostları ilə paylaş: |