«Kerem ile Aslı» miladi tarixi ilə 1944-cü ildə Səlahəddin Batu
tərəfindən yazılmışdır. Beş pərdədən ibarət pyesdir.
Bu dastan Türkiyə alimləri arasında da geniş tədqiqat predmeti
olmuşdur. Professor Pertev Naili Boratav 1932-ci ildə dərc
etdirdiyi məqalədə «Əsli-Kərəm»dən bəhs edərək Kərəmi tarixi
şəxsiyyət hesab etmiş və Kərəm Dədə və ya Aşıq Kərəm adlı bir
şairin yaşadığı və dastanın da onun adı ilə bağlı olduğu qənaətinə
gəlmişdir. Dastanda olan bəzi motivlərin daha qədim olmasını
söyləsə də, «Əsli-Kərəm»i qızılbaş, bektaş və təsəvvüf dövrü ilə
bağlayır və dastanın yaranma tarixini XVII yüzilliyə aid edir.
Türkiyə tədqiqatçıları içərisində «Əsli-Kərəm» dastanının daha
çox araşdırılmasıyla məşğul olan bu tədqiqatçı bir çox
məqalələrində dastanın XVII əsrin məhsulu olduğunu söyləsə də
nədənsə araşdırmaları zamanı XVI əsr Türkiyə aşıq-şairlərinin
qoşmalarında Kərəmin adının çəkildiyini qeyd edir ancaq
bununl
a belə o, dastanı XVII əsrin məhsulu hesab edir.
1943-
cü ildə «Ülgü» jurnalında Vehbi Cem Aşkunun «Sivasta
Aşıq Kerem» adlı məqaləsi nəşr edilmişdir. Aşkun Aşıq Kərəmi
XVII əsrin aşıq-şairi hesab etsə də, onun doğulduğu yeri, məkanı
düzgün göstərməyə çətinlik çəkir. Müəllif bir aşıq-şair kimi ona
yüksək qiymət vermiş və məqalənin axırına özünün topladığı
parçaları əlavə etmişdir.
1944-
cü ildə Ankara Universitetinin Dil və Tarix-coğrafiya
fakültəsinin əsərlərində Mehmet Toğrulun «Hekayeti-Kerem
han» adlı on səhifəlik bir məqaləsi çap olunmuşdur. M.Toğrul
dastanda olan coğrafi ərazilər, orada iştirak edən əsas surətlər,
qəhrəmanların rast gəldiyi maneələr, Kərəmin xalqa olan
bağlılığı haqda müfəssəl məlumat verir. Dastanda olan mənzum
parçanın 105 olduğunu qeyd edir. Müəllif dastanın Türkiyədə
çap olunmuş «Hekayeti-Kerem han» adlı variantında olan
qoşmaların bölgü xüsusiyyətləri, vəzn, qafiyə və bəndləri haqda
məlumat vermişdir.
F.A.Tansel 1950-
ci ildə yazdığı «Tenzimat dövrü ədəbiyyatında
xalq şairinin tehriri meseleleri» adlı məqaləsində Aşıq Kərəm və
Aşıq Ömər şerləri ilə M.Nacinin şerləri arasında müəyyən
uyğunluq olduğunu söyləmişdir.
Cahid Öztelli 1955-
ci ildə «XIV-XVII əsr türk xalq şeri
klassikləri» adlı əsərini nəşr etdirmişdir. C.Öztelli Kərəmi tarixi
şəxsiyyət hesab edir və onun XVI əsrin aşıqlarından olduğu
qənaətinə gəlir.
Türkiyə, Türkmənistan və başqa ölkələrin tədqiqatçıları
içərisində dastanı Azərbaycan ağız ədəbiyyatının sənət nümunəsi
kimi tanımayanlar da vardır. Belə tədqiqatçılardan biri də Rza
Mollofdur. O, «Qədim türk ədəbiyyatı tarixinə dair oçerklər»
mövzusunda yazdığı monoqrafiyasında dastanı türk-osmanlı
şifahi xalq ədəbiyyatının sənət nümunəsi hesab edir və nədənsə
«Əsli-Kərəm»i XVII əsr aşıq-şairi Qaracaoğlanın yaradıcılığı ilə
əlaqələndirir və sübut etməyə çalışır ki, dastanı Qaracaoğlan
yaratmışdır. Lakin heç də bütün türk alimləri bu cür fikirləşmir.
Şair, nasir və tədqiqatçı kimi tanınan Vesfi Mahir Qocatürk
«Türk ədəbiyyatı tarixi» kitabında «Əsli-Kərəm» dastanına
xüsusi yer vermiş və onu Azərbaycanın sənət nümunəsi hesab
etmişdir: «Bir çox milli dastan hekayələri Azərbaycandan, bu
orta bölgədən gətirmiş olan Anadolu türkləri «Kərəm ilə Əsli»
hekayəsini də öz aralarında yaşatmışdılar». «Əsli-Kərəm»
dastanının Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatına aid olmasını
təsdiqləyən Türkiyə alimlərindən biri də professor Fuad Köprülü
olmuşdur. O hələ də çap olunmamış «XVII əsr Azəri ədəbiyyatı
tarixi notları» adlı əsərində «Aşıq Qərib», «Şah İsmayıl» kimi
xalq hekayələri ilə bərabər «Kərəm ilə Əsli» hekayəsinin də
Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatı notları əsasında yarandığını və
dastanın vətəninin Azərbaycan olması fikrinə gəlir. Dastanın
tədqiqi ilə məşğul olan tədqiqatçılardan Türkiyəli alim Şükrü
Murat Elçin dastanın yaranma tarixinin XVI yüzilliyə aid olması
qənaətinə gəlməklə yanaşı, onun təşəkkül sahəsinin Azərbaycan
olduğunu da qeyd edir.
Yuxarıda deyilənlərdən göründüyü kimi, «Əsli-Kərəm» dastanı
Kiçik Asiya, Qafqaz, hətta bəzi Qərbi Avropa tədqiqatçılarının
tədqiqat mövzusu olmuşdur. Azərbaycana məxsus bu dastan
Türkmənistanda da geniş yayılmışdır. Ona görə də «Əsli-Kərəm»
dastanı bir sıra türkmən tədqiqatçılarının tədqiqat predmeti
olmuşdur. Bəzi türkmən alimləri «Əsli-Kərəm» dastanını
türkmən xalqının sənət abidəsi hesab etmiş və bu barədə
məqalələr çap etdirib, tədqiqat işi yazmışlar. Halbuki dastanda
çəkilən yer adları (toponimlər), hadisələrin cərəyan etdiyi yerlər
belə fikri tamamilə inkar edir. Məsələn, Amangül Durdiyeva
1970-
ci ildə «Əsli-Kərəm»in türkmən variantı haqqında tədqiqat
işi yazaraq onu sırf türkmən xalqına mənsub etmiş, türkmən və
erməni xalqlarının yaxın dostluğundan söhbət açmış və «Əsli-
Kərəm» dastanının təzahürünü bu dostluğun məntiqi nəticəsi
kimi vermişdir. Beləliklə, tədqiqatçı heç bir tutarlı faktlara
əsaslanmadan Azərbaycanın başı üstündən keçib erməni və
türkmən xalqlarının yaxın qonşu olması uydurmasına yer
ayırmışdır. Türkmən alimi B.Karrıyev də 1943-cü ildə çap
etdirdiyi «Əsli-Kərəm» dastanının türkmən variantına yazdığı
müqəddimədə dastanın türkmən xalqına mənsub olduğunu deyir
və türkmən-erməni birliyindən ağızdolusu danışır: «Müsəlman
və xaçpərəst dinlərinin adı ilə yüz illər dövründə nahaq qanlar
tökülüb, asudə xalqların arasına nifaq salınmışdır. Bu vəhşi
siyasətin əleyhinə olaraq «Əsl-Kərəm» beynəlmiləlçilik şüarını,
Dostları ilə paylaş: |