453
Xüsusi Zaqafqaziya komitəsi (XZK) ilə müqayisədə Zaqafqaziya Ko missarlığı müstəqilliyə doğru daha bir addım
atdı. Lakin onun icra orqanları Cənubi Qafqazda vəziyyəti sabitləĢdirmək üçün gücsüz idi. Regionun hər üç milləti və
onların siyasi part iyaları ko missarlıqda tə msil olunduğundan onlar öz milli fraksiyalarını yaratdılar. Noyabrda Məhəmməd
Əmin Rəsulzadənin rəhbərliy i ilə Azərbaycan Milli Fraksiyası təsis edildi. Ko missarlığın qəbul edəcəyi qərarlar əvvəlcə
fraksiyaların iclaslarında mü zakirə olunur, sonra qəti qərar çıxarılırdı.
Müəssislər məclisinə qədər özünü Cənubi Qafqazın müvəqqəti hakimiyyət orqam elan etmiĢ bu hökumət Birinci
dünya müharibəsi ilə və daxili ziddiyyətlərlə əlaqədar, regionun ərazi bütövlüyünü qoruyub saxlamağı xarici siyasətinin
baĢhca vəzifəsi kimi qarĢıya qoymuĢdu. Komissarlıq yaranandan iki həftə sonra Müəssislər məclisinə seçkilər keçirild i.
Nəticədə, gürcü menĢevikləri 11, müsavatçılar 10, daĢnaklar 9, müs əlman sosialist bloku 2, bolĢevik, eser və ittihadçıla rın
hərəsi 1 yer ə ldə etdilər. Seçkilərin gediĢində Azə rbaycan türklə rin in böyük ə ksəriyyətinin "Müsa-vat" partiyasımn milli
ərazi mu xtariyyəti ideyasını müdafiə etdikləri aydm oldu. Lakin Ko missarlığın xarici siyasətinə münasibətdə milli
fraksiyalar arasında ilk gündən fıkir ayrılığı mövcud idi və bu, sonralar daha da dərinləĢdi. Müsəlman fraksiyası ayrı-ayrı
dövlətlərlə əlaqə məsələsində hökumətin tam müstəqilliy ini elan edən bəyannamə qəbul olun masım zəruri sayırdı.
Almaniya ilə sovet Rusiyası arasında hərbi əməliyyatlarını dayandırılmasına dair barıĢıq bağlandığı üçün Qafqaz cəb-
həsində də 1917 il dekabrın 5 (18)-də Ərzincanda Zaqafqaziya Komissarlığı ilə Türkiyə arasında banĢıq haqqında saziĢ
imzalandı. BanĢıq müqaviləsinin imzalan ması ilə rus qoĢunları Qafqaz cəbhəsindən geri çəkilməyə baĢladı. Əslində isə,
Rusiya üçün bu cəbhə dağıldı. Ko missarlığın ordusu, demək olar ki, mövcud deyildi. Zafqaziya Ko missarlığı rus ordusunun
Qafqazda qalasından narahat idi. Rus ordusunda bolĢevik təbliğatının güclənməsi ko missarlıq üçün təhlükə törədə bilərdi. Ona
görə də 1917 il dekabrın 19-da ko missarlıq Qafqazdakı rus ordusunun buraxılması haqqında əmr verdi. Əmrə əsasən,
Qafqazdakı hərbi hissələr yalnız milli korpuslar halında saxlanıhrdı. Ennəni və gürcü milli ordu hissələrinin yaradılması bir
qədər asan oldu, çünki Qafqa z cəbhəsində ermənilər rus ordusunun tərkibində könüllü hərbi dəstələr adı ilə fəaliyyət
göstərirdilər. Yarandığı gündən avantürist və qatı millətçi dairələrin rəhbərlik etdiyi 17 minlik erməni hərbi hissələri
Azərbaycan əhalisinə qarĢı terror ə mə liyyatına baĢladılar. Bu təhlükənin qarĢısını almaq üçün Azərbaycan ordusunun
yaranması zərurəti meydana çıxmıĢdı. Zaqafqaziya seyminin üzvü Aslan bəy Səfıkürdski qeyd edirdi ki, "Transqafqazda kiçik
qardaslar olan ermənilər və gürcülər silahlandırdıqları halda, böyiik qardaş olan müsəlmanlara silah verilmədi".
Zaqafqaziya Komissarlığında ikili standartlar təkcə silahlı qüvvələrin yaradılmasında deyil, digər məsələlərdə də ö zünü biiruzə
verird i. 1918 il fevralın 10-da Zaqafqaziya seymi ya radıldı. Cənubi Qafqa zdan Rusiya Müəssislər məc lisinə seçilmiĢ bütün
siyasi partiyaların nü mayəndələri Sey mdə təmsil olundular. Zaqafqaziya seyminin yaradılması ilə Cənubi Qafqazda
cərəyan edın siyasi hadisələrin ağ ırlıq mırkə zi ko missarlıqdan onun üzərinə keçdi. 1918 il ma rtın 26-da Sey m Zaqafqa ziya
Ko missarlığını ləğv etdi.
Əd.: Azərbaycan tarixi, 7 cilldə, c.5. B., 2001; Nəsibzadə N., Azərbaycan Demokratik Respublikası, B., 1990;
Həsənov C, Azərbaycan beynəlxa lq münasibətlər sistemində (1918-1920-ci illər), B.. 1993; Ġsgəndərov A., Azərbaycan
Xalq Cü mhuriyyoti, B.. 2003;
ZAQAFQAZĠYA KONFRANS I - üç Cənubi Qafqaz respublikası - A zərbaycan, Gürcüstan və Ermənistan arasında
konfrans (1919, may). 1918 il may ın 28-də Azərbaycan Xalq Cü mhuriyyəti yaradıldıqdan sonra ölkənin xarici siyasəti
qarĢısında duran ciddi məsələlərdən biri qonĢu dövlətlərlə mehriban əlaqələr yaratmaq, müəyyən məsələlərə münasibətdə
Qafqa z hə mrəy liy inə nail olmaq id i. Azərbaycan Parla mentin in Dağ ıstan, Gürcüstan və Ermənistana göndərdiyi müraciətdə
deyilirdi: "Qafqaz elə bir vəziyyət qarşısındadır ki, bu ərazi üzərində qurulmuş olan cümhuriyyətlər müqabil dostluq və
həmrəylik yapmadan yaşaya bilməzlər!". Bütün Qafqazı hədələyən ağ və qırmızı Rusiya bu münasibətlərin yaradılmasın ı
daha da zəruriləĢdirird i.
Dağh Respublikasın ın Den ikin in könüllü ordusu tərəfındən iĢğal olun ması A zərbaycanı və Gürcüstanın ciddi Ģəkildə
narahat edirdi. 1919 ilin yazında ġimali Qafqazda cərəyan edən hadisələr bu respublikaların ö zləri üçün də gözlənilməz
nəticələr verə b ilə rdi. Məhz buna görə də 1919 ilin mayında çağırılmıĢ Zaqafqa ziya konfransında bir ço x məsolələrlə
bərabər, Den ikin təhlükəsi də müza kirə ed ild i. Konfransdakı e rmən i nü mayəndələri Denikin könüllülə rinə ö z
münasibətlərini birbaĢa bild irməkdən yayındılar. Lakin Ģimaldan gələn təhlükə Azərbaycan və Gürcüstanı eyni dərəcədə
narahat etdiyi üçün onlar bu məsələdə həmrəy olduqlarını bildirdilər. Fətəli xan Xoyski konfransda çıxıĢ edərək, könüllü
ordunun ġimali Qafqazın Dağlı Xalqları Ġttifaqı Respublikası ərazisinin, xüsusən Dağıstanın Azərbaycan üçün bilavasitə
təhlükə yaradan iĢğalına qarĢı etira z bildirməyi tə ləb etdi. Azərbaycan nümayəndəliy inin təkidi ilə konfrans ġimali
Qafqazın iĢğalın ı öz müqəddəratını təyin etmiĢ xalqların ı ərazisinin Den ikin könüllü ordusu tərəfindən iĢğalı kimi p isləyən
qətnamə qəbul etdi. Qətna mədə bu qüvvələrin bütün Cənubi Qafqa z respublika larının müs təqilliyinə bilavasitə təhlükə
törətdiyi də qeyd olunurdu.
Ermənilərin mövqeyinə gəldikdə isə, bunun bir səbəbi onlarm sərhəd zo lağından uzaqda yerləĢməsi ilə bağlı idisə,
digər səbəbi ermən ilə rlə könüllü ordu arasında gizli saziĢ olmasından irəli gəlirdi. Bu saziĢə əsasən, könüllü ordu
Azərbaycana və Gürcüstana hücum edəcəyi halda, ermən ilə r onlara kö mə k göstərməli idi. Ermən ilər bu hücum za manı
Azərbaycana və Gürcüstana