1 vaqif aslan
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Elm Leyla kimidir, Məcnunu olan bilər VII
- Müdafiə VIII
65 Güllü xanım Kərimağa qızının sinə daşı üzərindəki yazı: “Yad edin hər zaman burda yatanı. Unutmaq olarmı əziz ananı?” -Daha qaranlıq düşür. Qayıdaq. Bayaq evdə heç kəsin olmamağına baxma. Biz evə çatan kimi eşidib bilənlərin bizə yığışacaqlarını görəcəksən. Neyləməli, bizim işlərimiz hələ də qaranlıqda gedir. ********** ***** Elm Leyla kimidir, Məcnunu olan bilər VII Məcid Rəsulov Şəkidən qayıdanda artıq 1945-ci ilin dekabr ayı girmişdi. Onu dərhal aspiranturaya bərpa etdilər. O həm də ADU-da “Riyazi analiz” kafedrasında baş müəllim vəzifəsində çalışmağa başladı. O, “Fizika-riyaziyyat” fakultəsinin birinci və ikinci kurslarında həm mühazirə oxuyur, həm də məşğələlər aparırdı. Bundan əlavə o, “Həqiqi dəyişənli funksiyalar nəzəriyyəsi” üzrə tələbə seminarına rəhbərlik edirdi. BDU-nun rektoru, əməkdar elm xadimi, A.İ.Qarayev tərəfindən Məcid Rəsulova verilmiş xasiyyətnamədə yazılırdı: “O, tapşırılan işin öhdəsindən məharətlə gəlir.” Məcid Rəsulovun nəzərində tələbə qeyri-adi varlıq idi. O, işığıa can atan pərvanə təsiri bağışlayırdı. Elm adlı işığın başına elə hey dolanmaqdan azacıq da olsa yorulmurdu ki, yorulmurdu. Bəzən o, tələbələrin ona necə heyranlıqla baxdığını görəndə, az qalırdı ki, özünü itirsin. 66 İlahi, insanın baxışı necə də nurlu olurmuş! Ən təmiz ürəyin sevgi şəfəqləri ilə necə şölə verdiyini insanın sifəti necə də əks edərmiş! Bir dəfə tələbələrindən biri ona hamının qarşısında bol-bol təşəkkür etdi. Hamının adından çox şeylər oyrətdiyi, bildiyini əsirgəmədiyi üçün ona sonsuzadək minnətdar olduqlarını bildirdi. Bu təşəkkür və minnətdarlıq Məcid Rəsulovun ürəyini yerindən oynatdı: -Uşaqlar, siz elə bilirsiniz ki, təkcə mən öyrədirəm? Axı, öyrətdikcə öyrənirəm. Çünki sizlərə baxanda “Təmiz və günahsız insanlar, ilahi və müqəddəs baxışlar necə olur?” sualının cavabını tapıram. Bəbəklərdə döyünən ürəkləri, üzlərdə sayrışan istəyin və arzunun, xəyalın və romantikanın, hisslərin və duyğuların rənglərini görürəm. Allahın nəyə qadir olduğunu təsəvvür edirəm. Axırda o qənaətə gəlirəm ki, elm işıqdır. Tələbələr də, alimlər də o işığa doğru gedənlərdir. Onlar sonu olmayan yolların yolçularıdır. Ona görə ki, hər bir yolun sonu, yeni bir yolun başlanğıcıdır. İndi dərs qurtarır. İndicə zəng vurulacaqdır. Mən isə deyirəm: - İşığa doğru! ********** ***** Məcid Rəsulovun BDU-dakı dərsləri 1946-cı il mayın sonuna qədər davam etdi. Belə ki, Y.B. Lopatinski 1946-cı ilin yayında Ukraynanın Lvov şəhərinə köçməli oldu. Məcid Rəsulovun elmi işinin yarımçıq qalacağından ehtiyat edən Y.B. Lopatinski onu Lvova çağırmağı özünə borc bildi. Çünki Y.B. Lopatinski –M. L. Rəsulov dostluğu ağlın və düşüncənin dostluğu şəraitində riyazi təfəkkürün inkişafına təkan verirdi. Digər bir tərəfdən də elmin olduğu yerə dəvətdən alim necə boyun qaçıra bilərdi? Beləkilə, Məcid Rəsulov elmi rəhbəri Y.B. Lopatinskinin təklifi və təkidi ilə 1946-cı ilin payızından aspirantura təhsilini Lvov Universiteti. Məcid Rəsulovnamizədlik işini burada işləmiş və dərs demişdir. Ukrayna Elmlər Akademiyasının Lvov filialında davam etdirməli və İ.Franko adına Universitetində dərs deməli oldu. O dövrdə Ukrayna SSRİ-yə aid edilən 67 Lvov qədim polyak şəhərlərinin klassik nümunəsi idi. Lvov mühiti Məcid Rəsulovun alim, müəllim və şəxsiyyət kimi formalaşmasında əsaslı rol oynadı. 1661-ci Ildə əsası qoyulan və ilk vaxtlar Yan Kazimirin adını daşıyan LvovUniversiteti beynəlxalq nüfuzu ilə seçilən universitetlərdən biri olub Sovet dönəmindən etibarən İvan Franko adına Universitet kimi məşhurlaşmışdı. Deyilənlərə görə, onun əsas binasında vaxtı ilə Qaliçiya Seymi yerləşibmiş. Məhz bu oturuşmuş Universitetdə Y.B. Lopatinski doktorluq dissertasiyasını çox böyük müvəffəqiyyətlə müdafiə edib, 1947- ci ildən fizika –riyaziyyat elmləri doktoru olmuşdu. Elmi rəhbərin doktorluq, aspirantın namizədlik işi üzərində çalışdığı elm ocağında bişməmək, kamilləşməmək mümkündürmü? Elmi rəhbəri Səlyan balığı, Lənkəran kürüsü, Şəki ipəyi, Qarabağ quzusu haqqında düşünməyən aspirant necə də xoşbəxtdir! Hər gün fikir mübadiləsi, hər gün müqayisə və mühakimə hər iki nəhəngin daha da puxtələşməsinə gətirib çıxarırdı. Belə bir münbit şəraitdə Məcid Rəsulov elmi işini iki il ərzində başa çatdıra bildi. Y.B. Lopatinski ilə dərin –dərin məsləhətləşmələrdən sonra “Differensial tənliklər üçün bəzi qarışıq məsələlərin həllinin çıxıqlar üsulu ilə araşdırılması” mözusunda yazdığı işin tamamlanmasına qəti əmin olan Məcid Rəsulov 1948-ci ilin payızında yenidən Bakıya-ADU-ya qayıdır. ********** ***** Müdafiə VIII 8 fevral 1949-cu il. Azərbaycan Dövlət Universiteti həyəcanlı bir gün yaşamaqdadır. Məcid Rəsulov “Fizika-riyaziyat” fakultəsinin Elmi Şurasında elmi işini müdafiə edir. Elmi Şuraya ADU-nun elmi işlər üzrə prorektoru, dosent M.A.Cavadov sədrlik edir. O, sonralardan AEA-nın müxbir üzvlüyünə qədər yüksəlmişdir. Opponentləri isə sonralardan AEA-nın həqiqi üzvləri kimi riyaziyyat tariximizə düşən Z.İ.Xəlilov və Ə.İ.Hüseynovdur. Müdafiə zalında tükürpədici və nəfəs kəsici bir sükut hökm sürməkdədir. Adamlar sanki bir-biri ilə danışmağa da çəkinirlər. Baxışmaq, gülümsəmək, qımışmaq sanki nəyəsə işarədir və nəyəsə işarə yasaqdır. Bakının görkəmli riyaziyyatçıları, SSRİ-nin nüfuzlu elmi dairələrindən dəvət edilənlər baş verəcək möcüzəyə baxmaq üçün gələn tamaşaçı təsiri bağışlayırlar. Bu tamaşaçıların sırasında daha bir nəfər də var idi ki, ürəyində müdafiənin uğurla keçməsi üçün dualar edir, arabir də sevincindən gözləri dolurdu. Bu, sadə geyimi və görkəmi ilə başqalarından seçilən Əbdüləli müəllim idi. O, kimliyini bildirmədən Məcid müəllimin yaxın adamı kimi salona daxil olmuşdu. Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|