850
1887. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Bir zaman)
İsrail oğullarından bir dəstə yox olmuşdur. Onların başlarına nələr gəldiyini
heç kəs bilmir. Mən isə onların siçana döndüyünü güman edirəm. Belə ki,
siçana dəvə südü verilsə, içməz, qoyun südünü isə içər
153
”. (Əbu Hureyra):
“Mən bu hədisi Kəbə danışdıqda o (məndən) soruşdu: “Sən Peyğəmbərin bu
əhvalatı danışdığını eşitmisənmi?” Mən: “Bəli!” dedim. O, bu sualı dəfələrlə
təkrar etdikdə mən dedim: “Məgər mən Tövrat oxuyuram?!
154
” (Buxari 3305,
Muslim 7688, 2997/61)
Mömin Bir Yuvadan İki Dəfə Sancılmaz
1888. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Mömin bir
yuvadan iki dəfə sancılmaz
155
”. (Buxari 6133, Muslim 7690, 2998/63)
Tərif Etməkdə Həddi Aşmaq Və Tərif Edilən Kimsə Barədə
Fitnəyə Məruz Qalacaqsa Tərif Etməyin Qadağan Olması
153
Vaxtı ilə İsrailin özünə dəvə ətini və südünü haram buyurması Peyğəmbərimizi belə deməyə vadar
etmişdir.
154
Əbu Hureyra bununla demək istəmişdir ki, o, rəvayət etdiyi hədisi Tövratdan yox, məhz
Peyğəmbərdən öyrənmişdir.
155
Yəni, bir işdə başına müsibət gələrsə, ikinci dəfə o işi görməz.
851
1889. Əbu Bəkrə demişdir: “(Bir dəfə) bir nəfər Peyğəmbərin yanında
başqa birisini tərifləməyə başladı. Bu vaxt (Peyğəmbər ) dedi: “Vay sənin
halına! Sən qardaşının boynunu qırdın! Sən qardaşının boynunu qırdın!” O
bunu dəfələrlə təkrar etdikdən sonra buyurdu: “Sizdən biriniz öz qardaşını
tərifləməyi lazım bilsə, qoy desin: “Filankəsi (filan cür adam) hesab edirəm.
Onun (həqiqətdə) nə cür insan olduğunu isə ancaq Allah bilir. Mən Allaha
rəğmən heç kəsi təmizə çıxartmıram. Mən onu filan cür adam hesab edirəm.”
Əlbəttə, əgər onun bu cür insan olduğunu bilirsə (belə desin).” (Buxari 2662,
Muslim 7693, 3000/65)
1890. Əbu Musa rəvayət edir ki, Peyğəmbər bir kimsə başqasını tərif
etdikdə həddini aşdığını gördükdə: “Onu həlak etdiniz və ya belini qırdınız”
deyə buyurdu. (Buxari 2663, 6060, Muslim 7696, 3001/67)
Böyüyə Vermək Barədə
1891. İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Yuxuda gördüm ki,
misvakla dişlərimi təmizləyirəm. (Elə bu vaxt) mənim yanıma birisi digərindən
yaşlı olan iki nəfər gəldi. Mən misvakı onlardan kiçik olanına uzatdım. Mənə:
“Böyüyə ver” deyildi. Mən də onu daha böyük olanına verdim.” (Buxari 246,
Muslim 7700, 3003/70)
Hədisin Sabit Olduğunu Araşdırmaq Və Elmi Yazmağın
Hökmü
852
1892. Aişə demişdir: “Peyğəmbər elə bir tərzdə danışardı ki, onun
sözlərini saymaq istəyən adam onu saya bilərdi.” (Buxari 3567, Muslim 7701,
2493/71)
Hicrət Hədisi
1893. Bəra İbn Azib deyir ki, Əbu Bəkr atam evdə olduğu vaxt yanına
gəldi və ondan bir minik dəvəsi aldı. Əbu Bəkr, atam Azibə dedi: “Mənimlə
bərabər oğlunu da göndər evə qədər ötürsün. Mən də heyvanı sürərək çölə
çıxdım. Atam dəvənin pulunu alırdı. Bu vaxt Əbu Bəkrə: “Ey Əbu Bəkr!
Peyğəmbər ilə bərabər getdiyiniz zaman nələr baş verdi? Onu bizə danış”
dedi. Əbu Bəkr: “Bəli, bütün gecəni yol getdik. Nəhayət günəş zenitdə idi. Yol
təmamilə boşalmışdı. Oradan heç kimsə keçmirdi. Gözümüzə uzun kölgəli bir
qaya görsəndi. Onun üzərinə günəş düşməmişdi. Qayanın yanında endik. Mən
qayanın kölgəsində Peyğəmbərin dincəlməsi üçün yerə bir şeylər salaraq
əlimlə bir yer hazırladım. Sən yat Ya Rəsulullah! Mən də ətrafa nəzər salım ki,
düşmən olmasın. Peyğəmbər yatdı. Mən də ətrafı araşdırmaq üçün çıxdım.
Qoyunlarını qayaya tərəf gətirən bir çobanı gördüm. O, da bizim kimi qayanın
kölgəsində faydalanmaq istəyirdi. Mən: “Sən kimi çobanısan” dedim. O:
“Məkkə əhalisindən və ya Məkkəli birinin” dedi. Mən: “Sənin qoyunlarında
süd varmı?” dedim. O: “Bəli, sağaram” dedi və bir qoyun tutaraq (sağdı). Mən:
853
“Məməsini torpaqdan, otdan təmi və pislikdən təmizlə” dedim. Ravi: “Mən
Bəranı əlini digərinə vuraraq işarə etdiyini gördüm. Çoban çox az bir süd
sağdı. Peyğəmbər üçün apardım. Peyğəmbərin isə su içdiyi, dəstəmaz
aldığı bir qabı vardı. Onun yanına gəldim. Yuxudan oyatmamaq üçün
oyanana qədər gözlədim. Südün üstünə bir az su da tökdüm, hətta qabın aşağı
hissəsi soyudu. Peyğəmbər oyandıqda ona: “İç” dedim. Peyğəmbər içdi,
mən də bundan xoş oldum. Peyğəmbər: “hərəkət etmək vaxtı gəldi” deyə
buyurdu. Mən: “bəli” dedim. Günəş batmağa meyl etdikdə hərəkət etməyə
başladıq. Arxamızca Suraka İbn Məlik düşmüşdü. Mən: “Bizə yaxınlaşır” dedi.
Peyğəmbər: “Lə Təhzən İnnəallahə Məanə - Üzülmə, Allah bizimlədir və onu
əleyhinə dua etdi”. Bundan sonra Surakanın atı qarnına kimi torpağa batdı.
Zənn edirəm biz bu vaxt düz və sərt bir ərazidə idik. Suraka: “Mən bilirəm ki,
siz mənim əleyhimə bəd dua etmisiniz. İndi isə xeyir dua edin. And olsun ki,
mən sizin ardınızca düşməyəcəyəm və hər kəsi sizdən geri döndərəcəyəm. Bu
sözdən sonra Peyğəmbər ona xeyir dua etdi. O da qurtuldu. Geri döndükdə
qovuşduğu hər bir kəsi geri çevirdi. Suraka bizə bu cür köməklik göstərdi”.
(Buxari 3615, Muslim 7706, 3015/5)
Dostları ilə paylaş: |