Azərbaycan türkləRİNİN



Yüklə 1,82 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə67/90
tarix19.07.2018
ölçüsü1,82 Mb.
#56766
1   ...   63   64   65   66   67   68   69   70   ...   90

downloaded from KitabYurdu.az
 
137 
Baku r  adlanırdı,  türk  d illərində  şəxs  adının  başında  “çin”  sözü  ―qüvvətli‖ 
mənasındadır)  .  Müstəqil  a lban  kils əsinin  a xırıncı  katolikosunun  adı  da  Nerses 
Baku r  id i  (686  -  704).  Musa  Kalankat lı  ya zır  ki,  Ba kur  ―Ne rses‖  adını  xristian 
dininə keçdikdən sonra qəbul etmişdi (―Alban tarixi‖ , II  kitab, 3-cü fəsil). (Erməni 
katolikosu  İlya  Nerses  Bakurun  guya  ərəblərin  düşməni  o lan  Bizansın  tərəfdarı 
olduğunu  ərəb  xəlifəsinə  xəbər  vermiş  və  704-cü  ildə  onun  öldürülməsinə  və 
demə li,  satqınlıqla   Alban  kils əsinin  alban  ə lifbası  ilə   ya zılmış  əsərlərin  məhvini 
təşkil et mişdi).    
 
 
 
 
 
 
 
Qədim  türkcə  mənqu  –  ―daimi‖,  ―hə mişə‖  sözü  və  bənzərlik,  eynilik 
bildirən  şiq  şəkilç isindən  ibarətdir.  Ata  –  ananın  körpəyə  ad  qoyduqda  onun 
qocalana qədər yaşaması arzusunu ifadə edir. Türk –  monqollarda Meqku ş ə xs adı 
ilə  müqayisə olunur.   
 V a  x a n.  V əsr Alban şahzadəsinin adı (La za r Parbetsi, II, s. 35). Xristian 
mənşəli  İohan  adı  ilə   bağlı  olması  haqqında  erməni  tarixç ilərinin  fikri  s əhvdir 
(ermənilə rin  Vahanyan familyasında qalır).  Xə zərlərdə  Bo xan şə xs adı ilə eynidir. 
 
D  a  v  t  a  k.  VII  əsrdə  Alban şairinin  adı.  Bu  ad  haqqında  çox  yazılmış, 
lakin  inandırıcı  mənası  açılmamışdır.  Bizcə  Davtak  ad ı  əslində  ―Daytək‖  kimi 
səslənmişdir  və   Mid iyada  Dayauk  (Herodotun  əsərində  Deyyok)  şə xs  adı  ilə  
eynidir,  lakin ―y‖ səsi ―u‖ və ―v‖ səsinə keçdiyinə görə ―day‖ ko mponenti ―dav‖ 
formasına  düşmuşdir.  Ona  görə  Davtak  ―dayı  tək‖,  ―dayı  təkin‖,  ―dayıya  o xşar 
(bənzər)‖  mənasındadır.    
 
 
 
 
 
 
A  b  a  s  (551-595).  Alban  katolikosunun  adı.  Aydındır  ki,  bu  adın  ərəb  
mənşəli  Abbas  adı  ilə  heç  bir  əlaqəsi  yo xdur.  Türkcə  abıs,  apas,  abız  (a-ı 
əvəzlən məsi  ilə) – ―geniş‖, ―savadlı‖ (160, I,  629) sözündəndir. Tatarlarda  müasir 
Apaz, Abas, şəxs adları  ilə  müqayisə olunur.  Türk dillərindəki abış, əbiş – ―anası 
kimi‖,  ―anasını  andıran‖,  ―anasının  etikasını  gözləyən‖  və  s.  sözünün  fonetik 
forması da hesab etmək olar.  
 
 
 
 
 
 
―Alban  tarixi‖ndə  göstərilir  ki,  Cavanşirin  (636-669)  arvadı  Haru xcan  
Syuni  knyazının   qızıdır.  Qədim  ermən icə  Haru xcan  kimi  yazılmış  bu  ad  əslində 
Aruqcandır  və  türkcə  arıq,  aruq,  ariq  –  ―təmiz‖,  ―gözəl‖,  ―təmizkar‖,  ―səliqəli‖, 
―ləkəsiz‖  (166,  I,  184-  186)  sözündəndir.  Türk  suvarların  çariçası  Buy-  Arik 
(Boyariks)  şəxs  adı  ilə  müqayisə  olunur.  Yaruq  formasında  aruq  sözü   (sözlərin 
əvvəlinə  “y”  səsinin  əlavə  olunması  oğuz  d illəri  üçün  səciyyəvidir)  XI  əsrdə 
səlcuqlardan Börku –  Yaruq şə xs adında ə ksini tapmışdı. Hə min   mənbədə deyilir 
ki, A lban çarı Vaçaqanın (III əsrin axırı IV əsrin əvvəli) qızı Xnçik adlanır. Qədim 
ermənicə  yazılış  forması olan  bu ad  Orxan  –   Yen isey türk abidələ rindəki qonçuy 
(V.V.B  artold   bu  sözü  kunçuy  kimi  yazır  –   V,  115)  –   ―xan ım‖,  ―knyaz  qadın‖, 
―şahzadə qadın‖ sözü və ermənicə əlavə olun muş “ik” şəkilçisindən ibarətdir.  
 
S a t i n i k.  Er. əv.  II əsrdə Alban çarının qızı  (―Alban tarixi‖ , I  litab, 9  –
cu  fəsil).  Satin  şə xs  adından  və  qədim  e rmənicə  sonuna  əlavə  olunmuş  “ik ” 
şəkilçisindən ibarətdir. Təhrifə məru z qalmış türkmənşəli addır. Mənası bilin məyən 


downloaded from KitabYurdu.az
 
138 
“sa” və qədim türkcə tın (q) – ―möhkəm‖, ―qüvvətli‖ sözlərindən ibarətdir.  
 
T a q  u h  i. Albanlarda gözəl b ir qızın ad ı  (―Alban tarixi‖, I  kitab, 18-ci  
fəsil).  Qədim  ermən icə  “l”  səsinin  “ğ”  səsi  ilə  verilməsinə  görə  Ta luhi‖  kimi 
bərpa edilir. La kin be lə yazılışı da təhrifə  məru z qa lmış formad ır.  
Qədim türkcə tala, dala – ―ötkəm‖ ,― məğrur‖, ―cəsarətli‖, ―ürəkli‖ və ök ə - 
―kiçik bacı‖ (166,  I, 519) sözlərindən ibarətdir. Deməli, ço x güman  ki, ad Talagə 
yaxud  Da lakə  kimi səslənmişdir. Skiflərdə  Talestra qadın ça riça  adı  ilə   müqayisə 
oluna bilər.  
 
 
 
 
 
 
 
 
S  p  a  r  a  m  a.  Cavanşirdən  sonra  Alban  çarı  Varaz  Tiridatın  (669-699) 
arvadının  adı.  Qədim  ermənicə  yazılışında  təhrifə  uğramışdır.  Gü man   ki, 
albanlarda  Asprak  (os),  qədim  türk  bolqarlarda  Asparux  ş ə xs  adlarında  o lduğu 
kimi  qədim  türklərdə  titul  b ild irən  aspar  (aşbar,  işbar)  sözündən  və  əmə  - 
―hörmətli  qadın‖,  ―ana‖,  ―həyat  yoldaşı‖  sözlərindən  ibarətdir  (bax  həm  də 
yuxarıda saklarda A morqun arvadının adı Sparetra).    
 
 
 
C  a  v  a  n  k  o.  VIII  əsrdə  Alban  ordusunun  baş  komandanının  adı. 
―Çabanku‖ şəxs adının qədim ermən icə yazılışıdır. Tü rk – monqol dillərində çaban, 
şaban,  şeyban  –  ―knyaz‖  və  şahzadələr  üçün  titul  bildirən   “ku”  (149,  128) 
sözlərindən ibarətdir. Farsca “çoban” və ərəbcə “şaban” sözləri ilə əlaqəsi yo xdur. 
Hələ  er. əv. 820-c i ildə Mid iya hakimi Zaban, Albaniyada Zaban, orta əsrlə rdə Orta 
Asiyada  və  Azərbaycanda  çoxlu  Şeyban  və  Çoban  şəxs  adla rının  eynidir. 
Quruluşca  Türk  xaqanlığında  Danqu  xan  (VII  əsrin  yarısı),  1210-cü   ildə  Orta 
Asıyada  qara  –  kidanların   ordu  başçısı  Tayanqu  şəxs  ad ları  ilə  müqayisə  oluna 
bilər.     
 
 
 
 
 
 
 
 
O v  x a n. Alban katolikoslarından birinin, həm də hunların episkopunun 
adı (―Alban tarixi‖, III  kitab, 23-cü  fəsil).  Dəqiq  mənası  məlu m deyil.  Ehtimal ki, 
Albaniyada Va xan, xə zərlərdə Bo xan şə xs adları ilə eyni mənşəlidir.    
 
Bir  qrup  şəxs  adları  706-ci  ildə  çağırılmış  Alban  kilsə  yığıncağının  
iştirakçılarının  ad larıdır.  ―A lban  tarixi‖ndə  ermənicə  bu  ad lar  təhrif  edilmiş  və 
sonlarına ―ian‖ (―yan‖) şəkilçisi əlavə olun muşdur.    
 
 
 
V o r a  z a k  i a n. ― Börusak‖ adından və orta fars dilindən erməni dilinə  
keçmiş – ian  (- yan) şəkilçisindəndir. Türkcə börü – ―qurd‖ və sak (çak) – ―sayıq‖, 
―ayıq‖, ―huşyar‖ sözlərindəndir.    
 
 
 
 
 
Y  u  n  s  a  t  a  x  i  a  n.  Yun  –  Satak  adından  və  ermən icə  ian    (-yan) 
şəkilçisindən ibarətdir. Qəd im türklərdə bəzi hakimlərin ad larının əvvəlində “yun” 
sözünün  olması  səciyyəvidir  (məsələn,  türk  xaqanı  Yun-  Yo llıq),  əvvəlinə  “y” 
səsinin əlavə o lunması  ilə  un (q), on (q) – ―doğruçul‖, ―ədalətli‖ sözünün fonetik 
formasıdır.  Adın  ikinci  ko mponenti  guman  ki,  Satak  tayfasının  adını  əks    etdirir. 
Albanlarda Sodk (Sadak etnoniminin e rmənicə  yazılışı) tayfası vard ı.  Bu  tayfanın 
Sataq (uş) adı ilə Orta Asiyada yaşayan bir etnos kimi hələ er. əv.  519-cu  ilə aid 
Bisutun qaya yazısında çəkilir. Sonralar hunlarda da Sadak tayfası vardı (95, 138). 
 
Y e q a n i a n.  Türkmənşəli  Yeqan şəxs adından və ermənicə  - ian (yan) 


Yüklə 1,82 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   63   64   65   66   67   68   69   70   ...   90




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə