76
Almaniyanın bu notasına Rusiyanın Berlindəki səlahiyyətli nümayəndəsi sentyabrın 21-də A.576№-li nota ilə cavab verdi (122). Notada sovet mətbuatında gedən yazılara
görə hökumətin məsuliyyət daĢımadığı bildirilirdi. Eyni zamanda "Norddeyçe alqemeyne çaytunq" və baĢqa qəzetlərdə gedən yazılara görə alman hökuməti təqsirli sayılırdı.
Notada "Norddeyçe alqemeyne çaytunq" qəzetinin 19 sentyabr tarixli 479 №-li sayında verilmiĢ "Bakının tutulması" adlı məqaləsinə etiraz edilirdi. Qəzetin bu hadisədən
məmnunluq ifadə etməsini, "Bakının tutulması siyasi əhəmiyyət daĢımır, çünki Almaniya və Rusiya sovet respublikası arasında saziĢdə buna toxunulmur" fikrinə notada etiraz
olunurdu (123). Səlahiyyətli nümayəndə Bakının tutulmasının Rusiya hokuməti üçün ciddi siyasi əhəmiyyət daĢıdığını və alman-rus münasibətlərinə toxunduğunu bildirdi. Notada bir
daha təkrar olunurdu ki, Almaniya Rusiyaya münasibətdə hansısa üçüncü dövlətin Qafqazda əlavə müqavilədə müəyyənləĢdirilmiĢ xətti keçməyəcəyi barədə öhdəlik götürmüĢdür.
Osmanlı silahlı qüvvələrinin bu xətti keçməsi və Bakının tutulması Rusiya üçün gözlənilməzdir. Bakının rus ticarəti və sənayesi üçün iqtisadi əhəmiyyətini nəzərə alaraq bu vəziyyətin
rus-alman saziĢinə təsirsiz qalmayacağını görmək olar. Notada Almaniyadan götürdüyü öhdəliyə əməl etməsi və üçüncü dövlətin müəyyənləĢdirilmiĢ xətti keçməməsi xahiĢ
olunurdu.
Sentyabrın 21-də Çiçerin Almaniyanın Moskvadakı baĢ konsulu HauĢildə nota göndərərək türklər tərəfindən Bakının xilas edilməsində Almaniyanı təqsirləndirdi (124).
Çiçerin Bakının xilas edilməsindən məmnuniyyətlə söz açan "ġimali Alman ümumi qəzeti"nin məqaləsinə etiraz etdi. Eyni zamanda bildirdi ki, Almaniya ilə avqustun 27-də
imzalanmıĢ əlavə müqavilənin 14-cü maddəsində nəzərdə tutulan öhdəlikləri alman hökuməti yerinə yetirməmiĢdir. Bu maddəyə görə, Almaniya üçüncü dövlətin hərbi qüvvələrinin
Kür çayı xəttini keçməsinə icazə verməməli və eyni zamanda türk ordularının Kür çayı xəttinə qədər geri çəkilməsi üçün tədbirlər görməli idi.
Çiçerin notada kiçik sayda ingilis hərbi qüvvələrinin Bakıda olmasını etiraf etdi. Notada bu hadisələrə Almaniyanın qüdrətli dövlət kimi son qoymağa imkanı olduğu
göstərildi. BolĢevik Rusiyası Brest-Litovsk sülh müqaviləsinin qüvvədən düĢdüyünü də bəyan etdi.
Belə vəziyyətdə Osmanlı dövlətinin baĢ naziri Tələt PaĢa və xarici iĢlər naziri Əhməd Nəsimi bəy Berlinə gəldilər. 1918-ci il sentyabrın 21-də Almaniyadakı türk
nümayəndələri Berlindəki sovet səlahiyyətli nümayəndəsi ilə Qafqazdakı münaqiĢəni nizamlamaq barədə danıĢıqlara baĢladılar. DanıĢıqları Ġoffe və Tələt PaĢa aparırdılar. Ġoffe
bildirdi ki, Azərbaycan bolĢevik hökuməti ilə əlaqəyə girməlidir (125). DanıĢıqların gediĢində sovet nümayəndəsi öz mövqeyini 20 sentyabr tarixli nota ilə əsaslandırmağa çalıĢdı
(126).
Tələt PaĢa türk ordularının iĢğalçılıq niyyətində olmadığını, Bakıdan və ümumiyyətlə, Qafqazdan çıxarılmasına, Brest sülh müqaviləsi ilə nəzərdə tutulan sərhədlərə qədər
çəkilməsinə razı olduğunu bildirdi. Lakin bu ərazilərin sovet hakimiyyətinə verilməsinə razı olmadığını da göstərdi. Türkiyə Bakı məsələsinin dinc yolla həllini tələb etdi. O,
Osmanlının iĢğalçılıq niyyətində olmadığını, Qaf-qaz iĢlərinə qarıĢmayacağını, Nuru PaĢanın isə rəsmi Ģəxs olmadığını, hətta yazılı təminat da verməyə hazır olduğunu bildirdi. Eyni
zamanda türk ordusunun Ba-kıdan tezliklə geri çəkiləcəyini söylədi. Türkiyənin belə güzəĢtə getmək istəyi bir sıra amillərlə bağlı idi. Birincisi, artıq Azərbaycan hökuməti təbii
paytaxtına qovuĢmuĢdu. Onu geri almaq Rusiya üçün çətin idi. Ġkincisi, Almaniya Bakı məsələsində Osmanlı dövlətini müdafiə etmədi. Üçüncüsü, Azərbaycanda müstəqil bir dövlət
qurulması iĢi artıq həyata keçirilmiĢdi. Onlara əlavə baĢağrısı lazım deyildi.
Ġoffenin Bakının bolĢevik Rusiyasına təhvil verməsini tələb etdiyini görən Tələt PaĢa Ģəhərin Rusiyaya bir də heç vaxt verilməyəcəyini bildirdi. Eyni zaman-da türk
nümayəndə heyəti Qafqaz Ġslam Ordusunun Bakını azad etməkdə haqlı olduğunu söylədi. Bildirdi ki, əgər bolĢevik hökuməti elan etdikləri millətlərin öz müqəddəratını təyinetmə
hüququnda səmimidirsə, onda bu hüququ Qafqaz xalq-larına da aid etsin. Türk diplomatiyası bu hüququn Rusiyanın daxili vəziyyətinin sabitləĢdirilməsi üçün aldadıcı bir vasitə
olduğunu bəyan etdi. Nəticədə bir ay Berlində davam edən rus-türk danıĢıqları nəticəsiz qaldı. Sovet hökuməti Brest-Litovsk sülh müqaviləsinin Osmanlıya aid müddəalarının
qüvvədən düĢdüyünü bildirdi.
Tələt PaĢanın Berlindəki danıĢıqlarına "Azerbaydjan" qəzeti mühüm əhəmiyyət verirdi. Qəzet 20(7) oktyabr tarixli 13-cü sayında yazırdı ki, Berlindəki danıĢıqlar bütün türk
maraqlarının təmin edilməsi ilə baĢa çatmıĢdır. Beləliklə, Antanta ölkələrinin mətbuatından gələn, guya Almaniya ilə Türkiyə arasında böyük ixtilafların mövcud olmasının əsası
yoxdur. Türkiyə siyasi rəhbərləri tarixin təcrübəsindən bilirlər ki, mövcud siyasi vəziyyətdə və strateji Ģəraitdə ayrı-ayrı dövlətlərlə hərbi və siyasi məsələlərdə son separat danıĢıqlar
mümkün deyil. Onlar yalnız müvəqqəti ola bilər. Bütün məsələlər ümumi sülh konfransında düĢmən koalisiyalar arasında qüvvələr nisbətinə uyğun həll ediləcəkdir. Biz ümid edirik
ki, Osmanlı imperiyası özünün ənənəvi və etibarlı müttəfiqləri ilə razılığa əsasən ölkəni gələcək mədəni çiçəklənmə naminə dünya yanğınından uğurla çıxaracaqdır.
Digər məsələlərlə yanaĢı, Azərbaycan məsələsi də Berlində müzakirə mövzusu olmalı idi. Ġndiyədək Azərbaycana münasibətdə öz mövqeyini bildirməyən Almaniya çox
gözləməyə məcbur olmayacaqdır. Biz, alman xalqını Osmanlı imperiyası ilə birlikdə Azərbaycanın müstəqilliyini qorumaq məsələlərində yanaĢı görmək istəyirik. Azərbaycanın
müstəqilliyini hər iki tərəfin mənafeləri tələb edir (127).