169
§ 2. Sağlamlıq və ətraf mühitin mühafizəsi
İnsan dünyaya göz açandan təbiətin qoynunda yaşamış, onunla həm- söhbət olmuş, onun bəşər
övladına bəxş etdiyi əvəzsiz nemətlərdən bəhrələnmişdir. Təbiət insan üçün tükənməz həyat mənbəyidir.
Günəş, bulud, külək, yağış, çay, göl, dəniz, ot, çiçək, meşə, çəmənlik, təmiz hava- bunlar hamısı təbiətdir.
Təbiət torpağımızdır, təbiət vətənimizdir, təbiət bizik, xalqımızın bu günü, sabahıdır. Təbiət bizdən heç
nəyi əsirgəməmişdir. Öz övladlarına münasibətdə ana qoynu kimi qayğıkeş, mehriban, səxavətli
olmuşdur. Təbiət zəngindir. Bu zənginlik, həyatın mövcudluğunun rəhni olub təbiətin özünün və onun
bənzərsiz "sakinləri" olan bütün yaranmışların, bütün canlıların bir-birinə olan ehtiyacını yaratmışdır. Ona
görə də həyatın qorunması üçün cəmiyyət və təbiət arasındakı müvafiq vəhdətin mühafizəsi çox vacib,
ümumbəşəri vəzifə kimi qarşıda durur.
Elmi-texniki tərəqqinin son dərəcə inkişaf etdiyi, insanın təbiətə təsir göstərmək imkanlarının
çoxaldığı indiki şəraitdə təbiət və cəmiyyət arasındakı vəhdətin təmin edilməsi ilk növbədə ümumiyyətlə
planetimizdə, o cümlədən ayrılıqda götürülmüş hər bir ölkədə əlaqələndirilmiş qaydada fauna və floranın
qorunmasından, torpağın, suyun, havanın ekoloji cəhətdən təmizliyinin saxlanılması, təbii sərvətlərdən
səmərəli istifadə edilməsi, yeni salınmış yaşayış massivlərində bütün kommunal-məişət problemlərinin
həll olunması, kənd və şəhərlərdə yaşıllıqlar salınması və sağlamlıq zonaları yaradılmasından çox asılıdır.
Məlumdur ki, insanın həyat və fəaliyyətində yaşıllıqların rolu əvəzsizdir. Yaşıllıqlar öz bioloji təsiri
ilə atmosferdə oksigen balansını tənzimləyir və karbon qazının çoxalmasının qarşısını alır.
Araşdırmalar göstərir ki, Azərbaycanda bu sahədə fəal işlərə XX əsrin 70-ci illərindən
başlanılmışdır. 1969-cu il iyulun 14-də Azərbaycan rəhbərliyinə gəlmiş Heydər Əliyev özünəməxsus
tükənməz enerji ilə sənaye və kənd təsərrüfatının dirçəldilməsi, elm və mədəniyyətin inkişaf etdirilməsi
sahəsində böyük işlər görməklə yanaşı, ətraf mühitin mühafizəsi, ekoloji problemlərin həll olunması,
yaşayış məskənlərinin abadlaşdırılması və yaşıllaşdırılması məsələlərinə daim diqqətlə yanaşmışdı.
Azərbaycan rəhbəri Azərbaycan partiya təşkilatının hələ 1969-cu ilin avqust plenumundakı proqram
məruzəsində qarşıda duran digər mühüm vəzifələrlə yanaşı iri sənaye şəhəri olan Bakıda əhalinin
sağlamlığının qorunması üçün vacib olan yaşıllıqlar salınması, Dənizkənarı bulvarda isə Milli Park
yaradılması ideyasını irəli sürmüşdü. Heydər Əliyevin təşəbbüsü və gərgin əməyi nəticəsində artıq 1970-ci
ildən Bakının və Abşeronun yaşıllaşdırılmasına başlanmış, 1971-ci ildən isə bu iş geniş vüsət almışdı.
Ölkə rəhbəri 1971-ci ilin fevralında yaşıllaşdırmanı ümumxalq işi elan etmiş, bütün ictimaiyyətin bu işə
qoşulması təşəbbüsü ilə çıxış edərək birbaşa xalqa müraciətlə demişdi: "Əgər şəhərin hər bir sakini bir
neçə il ərzində ikicə ağac əksə, Bakının ətrafında neçə-neçə park və meşə salınar". Müraciətdən az sonra
yenə də ölkə başçısının təşəbbüsü ilə 1971-ci il fevralın 20-də "Bakını yaşıllaşdırmaq ümumxalq işidir!"
şüarı altında iməcilik keçirilmişdi. Təkcə bir gündə 40 min adamın iştirak etdiyi iməcilikdə mindən çox
ağac və kol əkilmiş, küçə və meydanlar məişət tullantılarından təmizlənmişdi. Fevralın 27-də isə iməcilik
təkcə Bakıda deyil, həm də Sumqayıtda və respublikanın digər şəhərlərində keçirilmişdi. Mart və aprel
aylarında da davam etdirilmiş, və bütün respublika əhalisinin iştirak etdiyi yaşıllaşdırma iməciliklərində
on minlərlə ağac, bəzək və kol ağacları basdırılmış, böyük təmizlik və abadlıq işləri görülmüşdü. Bu
təşəbbüslər 1971-ci il sentyabrın 7-də "Bakı şəhərini və Abşeron yarımadasını daha da yaşıllaşdırmaq
tədbirləri haqqında" yüksək səviyyəli partiya və hökumət qərarının qəbul edilməsi ilə nəticələnmişdi.
İndi isə gəlin 10 il keçdikdən sonra, yəni 1981-ci il yanvarın 7-də bu sahədə görülmüş işlərin
miqyası haqqında Heydər Əliyevin özünün söylədiklərinə müraciət edək: "Son on il ərzində Bakıda
yaşıllıqların sahəsi 3,4 dəfə genişləndirilərək 9,6 min hektara çatdırılmışdır... Biz Bakıda ictimai
istifadədə olan yaşıllıqların sahəsini 2000-ci ildə adambaşına 23 kv.m-ə çatdırmağı nəzərdə tutan
mütəxəssislərin proqnozlarını öz işimizlə alt-üst etmişik. Elə bu gün şəhərimizdə adambaşına 20 kv.m.
yaşıllıq düşür. Halbuki 1970-ci ildə həmin göstərici 6,5 kv.m təşkil edirdi. Beləliklə, 2000-ci ilədək yeni
hesablamalar aparmaq lazımdır".
Maraqlıdır ki, həmin dövrdə respublikamızda yaşıllaşdırma sahəsində əldə edilən böyük
nailiyyətlər bütün ittifaqda böyük əks-səda doğurmuşdu. Elə bunun nəticəsi idi ki, keçmiş SSRİ-də
yaşıllaşdırmaya həsr olunan ilk Ümumittifaq elmi-praktik konfransı məhz Bakıda keçirilmişdi. İttifaqın
60-dan artıq şəhərindən konfransa gəlmiş nümayəndələr və qonaqlar Azərbaycanda həmin sahədə
görülmüş işlərə yüksək qiymət vermiş və əldə olunmuş zəngin təcrübənin yayılmasını qərara almışdılar.
Lakin çox təəssüf ki, Heydər Əliyev respublikada hakimiyyətdə olmadığı və SSRİ rəhbərliyindəki
yüksək vəzifələrdən uzaqlaşdırıldığı dövrdə gərgin əmək sayəsində salınmış yaşıllıqlar, xüsusən meşələr
amansızlıqla qırılmışdı ki, bu da respublikanın ekologiyasına ciddi ziyan vurmuşdu.
170
1993-cü ildə xalqın tələbi ilə yenidən hakimiyyətə gələn Heydər Əliyev bu barədə belə demişdir:
"...Mən 1993-cü ildə Bakıya gələrkən bizim əkdiyimiz, becərdiyimiz ağacların kəsildiyini görərkən elə
bildim ki, məni yaralayıblar".
Məhz 1993-cü ilin ikinci yarısından Bakı və Abşeronun yaşıllaşdırılmasına, pozulmuş ekoloji
tarazlığın bərpasına, təbiətə vurulmuş yaraların sağalmasına yenidən, bu dəfə müstəqillik şəraitində, daha
böyük əzmkarlıqla başlamaq mümkün oldu və bu iş indi də davam etməkdədir. 1993-cü ildən başlayaraq
elə bir il olmamışdır ki, xalq möhtərəm Prezidentimizin anadan olmasının ildönümü münasibətilə
iməciliklər keçirib yeni bağlar və parklar salmasın. Bakının Sabunçu, Nizami, Xətai və digər rayonlarında
salınmış Heydər Əliyev bağ və parkları bu gün zəhmətkeşlərin əsl istirahət ocaqlarına çevrilmişdir. Bu
parkların bəzisinin açılışında dövlətimizin başçısı şəxsən iştirak edərək öz çıxışlarında zəhmət
adamlarının bu böyük təşəbbüsünü alqışlamış, doğma Bakımızın daha da gözəlləşdirilməsi üçün onları
yeni-yeni fədakarlıqlara çağırmışdır.
Son illərdə Azərbaycanın digər şəhərlərində, o cümlədən Gəncədə, Sumqayıtda, Naxçıvanda,
habelə rayon mərkəzləri, iri kənd və qəsəbələrdə yaşıllaşdırma və abadlaşdırma sahəsində nəhəng
miqyaslı işlər görülmüşdür ki, bunlarla yalnız fəxr etmək olar.
Dövlət başçımızın qayğısı sayəsində bu sahədə hüquqi tədbirlər də həyata keçirildi. Bu tədbirlər
arasında Bakı şəhər İcra Hakimiyyəti nəzdində öz strukturuna görə 6 idarəni - "Yaşıllaşdırma
müəssisələrinin Baş İstehsalat İdarəsi", "Bakı Şəhər İşıq İdarəsi", "Bağlar Təsərrüfatı İdarəsi", "Təbii Su
Hövzələrinin və Çimərliklərin Qorunub Saxlanılması İdarəsi",' "Torpaqların Rekultivasiya İdarəsi" və
"Park-Bağ Təsərrüfatı İdarəsi"ni özündə birləşdirən "Abadlaşdırma və Park-Bağ Təsərrüfatının İnkişafı
Departamenti"nin yaradılması mühüm yer tutur.
Departamentin qarşısında duran əsas vəzifələr şəhərin abadlaşdırılması, park-bağ təsərrüfatının
idarə olunması, yaşıllıqların və meşə zolaqlarının qorunması, yeni bağlar salınması, şəhər ətrafında əmələ
gəlmiş süni göllərin qurudulması, çirkabların təmizlənməsi, şəhər ərazisində olan torpaqlardan səmərəli
istifadə etmək üçün torpaqların rekultivasiyasını həyata keçirmək, əhalinin sağlamlığı və ətraf mühitin
mühafizəsi qayğısına qalmaqdır. Artıq departamentin fəaliyyətində ilk irəliləyişlər görünməkdədir və
inamla demək olar ki, dövlət başçısının dəyərli tövsiyələri rəhbər tutulmaqla bu ilk addımlar yaxın illərdə
Bakı şəhərinin və bütövlükdə Abşeronun abadlaşdırılması və yaşıllaşdırılması işində mühüm nailiyyətlərə
gətirib çıxaracaqdır.
XX əsrin son rübündə ətraf mühitin mühafizəsi ümumbəşəri səviyyədə narahatlıq doğurduğu üçün
bu sahədə fəaliyyət göstərən beynəlxalq təşkilatların əlaqələrinin genişləndirilməsi və əlaqələndirilməsi
xüsusilə mühüm əhəmiyyət kəsb etmişdir. Müstəqillik yoluna 10 il bundan əvvəl qədəm qoymuş
Azərbaycan Respublikası üçün isə həmin təşkilatlarla əlaqələri qurmaq və gücləndirmək ən vacib
fəaliyyət sahəsinə çevrilmişdir. Azərbaycan Respublikası 1997-2000-ci illərdə Türkiyə, Norveç,
Gürcüstan, Qazaxıstan, Moldova, Rusiya Federasiyasının Dağıstan Respublikası ilə ətraf mühitin
mühafizəsi sahəsində hökumətlərarası birgə əməkdaşlıq sazişləri imzalamış, bir sıra beynəlxalq
konvensiyalara qoşulmuşdur. Həmin illərdə Tükənməkdə olan vəhşi heyvan və bitki növlərinin
beynəlxalq ticarəti üzrə, Səhralaşmaya qarşı mübarizə üzrə, Dəniz gəmiləri vasitəsilə çirklənmənin
qarşısının alınması üzrə, Atmosferin ozon qatının mühafizəsi üzrə, Ətraf mühitə təsirin transqranik
kontekstdə qiymətləndirilməsi üzrə və Ətraf mühitlə bağlı informasiya əldə etmək üzrə konvensiyalar
Azərbaycanın Milli Məclisi tərəfindən təsdiq edilmişdir.
Dövlət Ekologiya və Təbiətdən İstifadəyə Nəzarət Komitəsinin hazırladığı ətraf mühitin mühafizəsi
üzrə Milli Fəaliyyət Proqramı 1998-ci ildə Azərbaycan Respublikası hökuməti tərəfindən qəbul
edilmişdir. Bu sənəd Azərbaycan Respublikası Baş nazirinin müavini Ə.Ş.Həsənovun rəhbərliyi ilə
Dünya Bankının və Dövlət Ekologiya və Təbiətdən İstifadəyə Nəzarət Komitəsinin ekspertlərinin, Milli
Elmlər Akademiyası alimlərinin, ictimai ekoloji təşkilatların nümayəndələrinin birgə fəaliyyətinin
nəticəsi kimi yaranmışdır. Milli Fəaliyyət Proqramında Dünya Bankının ekspertləri ilə birgə 9 fəaliyyət
istiqaməti müəyyənləşdirilmişdir:
-ətraf mühit üzrə siyasət, qanunvericilik və sosial problemlər;
-Xəzər dənizinin
ekoloji problemləri;
-sənaye,
energetika, nəqliyyat və tullantılar;
-su ehtiyatları və atmosfer havası;
-Abşeron yarımadasının ekoloji problemləri;
-biomüxtəliflik;
-meşə və kənd təsərrüfatı;
-ekoloji sağlamlıq;
-irsi mədəniyyət.