Бялядчи-ъядвял
Yüklə 3,92 Mb. Pdf görüntüsü
|
11 8 – İnanılmazdır, – Osip qaranlıqda kanya şüşəsindən yapışaraq dedi. – Şübhəsiz. İnanılmazdır, həm də danılmazdır. Ancaq matəm nitqi söyləməyə gərək yoxdur, dostum. Bircə gün gəlməməyimlə gör nə baş verdi. Ancaq hər şeydə bir xeyir var. – Başa düşmürəm, – Qreqorovius dedi. – Sən məni çox gözəl başa düşürsən. Ça va, ça va 1 . Hətta təsəvvür də edə bilməzsən ki, bu məni çox az məyus edir. Qreqorovius diqqət etdi ki, Oliveyra ona «sən» deyə müraciət edir, bu da məsələnin mahiyyətini dəyişir, yəni hələ də mümkündür ki… O, Qırmızı Xaç, növbətçi aptek haqqında nəsə dedi. – Nə istəyirsən elə, mənə dəxli yoxdur, – Oliveyra dedi. – Bu gün məndə bir-birinin dalınca… Əcəb gündür. Kaş ki yatağa girib iki il yata biləydi. «Miskin qorxaq», – o düşündü. Onun hərəkətsizliyini görən Qreqorovius da qəlyanını yandırdı. Uzaqdan danışıq səsləri eşidilirdi, Sibillanın səsi yağışın şırıltısına qarışmışdı, qoca isə cır-cır səsiylə çığırırdı. Başqa bir mərtəbədə qapı çırpıldı, səs-küydən rahatsız olan qonşular çıxdılar. – Əslində, sən haqlısan, – Qreqorovius etiraf etdi. – Ancaq mənə elə gəlir ki, belə hallarda qanun qarşısında hesabat vermək lazımdır. – Demək, indi biz əməlli-başlı cəncələ düşmüşük, – Oliveyra dedi. – Əsasən də siz ikiniz, mən hər şey bitdikdən sonra gəldiyimi hər zaman sübut elə bilərəm. Ana öz körpəsinin ölməsinə göz yumur, görürsünüz, o məşğuldur, xalçanın üzərində sevgilisini qəbul edir. – Əgər sən demək istəyirsənsə… – Bilirsən, bunun heç bir əhəmiyyəti yoxdur. – Bu yalandır, Horasio. – Şəxsən mənimçün bunun olub-olmamasının fərqi yoxdur, bu ikinci dərəcəli məsələdir. Bunun mənə qətiyyən dəxli yoxdur, mən evə ona görə qalxdım ki, islanmışdım və mate içmək istəyirdim. Yaxşı, gələn var. – Yəqin ki, şahidləri çağırmaq lazımdır, – Qreqorovius dedi. – Hə, çağır. Sənə elə gəlmir ki, bu, Ronaldın səsdir. – Mən burada qala bilmərəm, – Qreqorovius ayağa qalxaraq dedi. – Nəsə etmək lazımdır, sənə deyirəm ki, nəsə etmək lazımdır. – Mən səninlə razıyam, dostum, tamamilə və büsbütün. Hərəkət, hərəkət etmək lazımdır. Die Tatigkeit 1 , dostum. Əcəb işə düşdük, bircə bu çatmırdı. Sakit danışın, çe, uşağı oyadarsınız. – Salam, – Ronald dedi.
1
1
Фяалиййят (алм.) 11 9 – Salam, – Bəps açıq çətirlə içəri dürtülərək dedi. – Yavaş danışın, – onların arxasınca daxil olan Sibilla dedi. – Bəlkə, çətirini bağlayasan? – Haqlısan, – Bəps dedi. – Həmişə belə olur, hər dəfə onu yığmaq yadımdan çıxır. Səs salma, Ronald. Biz bircə dəqiqəliyə, Gi haqqında danışmağa gəlmişik, inana bilməzsiniz. Sizdə nə olub, probkalar yanıb? – Yox, Rokamadura görədir. – Yavaş danış, – Ronald dedi. – Bu cındır çətirini də bir yerə sox. – Zəhrimar elə çətin bağlanır ki, – Bəps dedi. – Asan açılır, amma çətin bağlanır. – Qoca polislə hədələdi, – Sibilla qapını örtərək dedi. – Az qala məni döymüşdü, dəli kimi bağırırdı. Osip, kaş onun otağında nə baş verdiyini görəydiniz, hətta pilləkəndən də görünür. Masanın üstü boş şüşələrlə doludur, ortada isə yel dəyirmanı var, elə yekədir ki, sanki ,
özümü saxlaya bilməyib qapının arasından baxdım, qoca hirsindən az qalır partlasın. – Bağlaya bilmirəm, – Bəps dedi. – Elə belə də küncə qoyaca ğa m.
– Lap yarasaya oxşayır, – Sibilla dedi. – Ver mən bağlayım. Gördün necə asandır? – O, iki milini sındırdı, – Bəps Ronalda dedi. – Bəsdir deyindin, – Ronald dedi. – Biz onsuz da gedirik, bir dəqiqəliyə gəldik deyək ki, Gi bir tübik qardenal atıb. – Bədbəxt mələk, – Giyə heç bir rəğbəti olmayan Oliveyra dedi. – Etyen onu demək olar ki ölümcül vəziyyətdə tapıb, Bəpslə mən vernisaja getmişdik (sonra danışaram, əla idi), Gi gəlib, yatağa uzanıb və özünü zəhərləyib, təsəvvür edirsiz? – He has no manners at all , – Oliveyra dedi. – C’est regrettable 1 .
– Etyen bizdən sonra gəlib; xoşbəxtlikdən hamıda bizim mənzilin açarı var, – Bəps dedi. – Eşidib ki, kimsə öyüyür, içəri girib, görüb ki, Gidir. Əməlli-başlı ölürmüş. Etyen qaçıb kömək çağırıb. Onu ağır vəziyyətdə xəstəxanaya aparıblar. Bir yandan da bu yağış, – Bəps sonsuz kədər içində əlavə etdi. – Oturun, – Sibilla dedi. – Yox, stulda oturma, Ronald, onun ayağı yoxdur. İlahi, lap zülmətdir, Rokmadura görədir. Sakit danışın. – Bizə qəhvə dəmlə, – Oliveyra dedi. – Belə də hava olar?! – Mən getməliyəm, – Qreqorovius dedi. – Plaşımı bilmirəm hara qoymuşam. Yox, orada yoxdur. Lusia… – Qalın qəhvə için, – Sibilla dedi. – Onsuz da metro bağlanıb, bizsə bir yerdəyik, necə də yaxşıdır. Horasio, sən qəhvə üyüdərsən?
1
12 0 – Hava ağırdır, – Bəps dedi. – Küçədə də ozona təəccüblənir, – Ronald hirslənərək dedi. – At kimidir, hər şeyin sadəsini xoşlayır, qatışıqsız. Əsas rəngləri, yeddi səsdən ibarət qammanı. Adam deyil ki, inanın. – İnsanlıq – idealdır, – Oliveyra qaranlıqda qəhvəüyüdəni axtararaq dedi. – Bilirsinizmi, ruhun da öz tarixçəsi var. Ozonun bol olduğu küçədən yaş vəziyyətdə gəlib əlli əsr ərzində hərarətin saxlanması baxımından təkmilləşən mühitə düşürsən… Bəps bizdə duyğu və hissiyyat məsələlərinə baxan Rip Van Vinkldir. – Oho, Rip Van Vinkl, – Bəps lovğalandı. – Nənəm mənə danışmışdı. – Aydahoda, bilirik, – Ronald dedi. – Hə, Etyen düz yarım saatdır bizə, bara zəng vurur, desin ki, axşam evə gəlməsək yaxşı olar, hər ehtimala qarşı, Ginin ölməyini, ya da qardenalın hamısını qaytarmağını öyrənənə qədər. Fliklər birdən tökülüşüb gəlsələr və bizi orada tapsalar, əllərinə yaxşı bəhanə düşəcək, onsuz da son zamanlar Klubu görməyə gözləri yoxdur. – Klubun nəyi pisdir ki? – Sibilla fincanları dəsmalla silərək dedi. – Heç nəyi, elə ona görə də adam özünü müdafiəsiz hiss edir. Qonşular durmadan səs- küydən, gecələr musiqi səsindən, kefimiz istəyəndə gəlib-getməyimizdən şikayət edir… Hələ üstəlik Bəps də qapıçı qadınla, ümumiyyətlə, binanın bütün qadınlarıyla dalaşıb, onlarınsa hamısı əlli-yetmiş yaşlarındadır. – They are acful, – Bəps çantasından çıxardığı konfeti ağzında çeynəyərək dedi. – Daim elə bilirlər ki, marixuana iyi gəlir, lap qovurma bişirsən də. Oliveyra qəhvə üyütməkdən təngə gəlib dəyirmanı Ronalda verdi. Bəpslə Sibilla lap astaca Ginin intihar etməsinin səbəbini müzakirə edirdilər. Plaşını tapa bilməyən Qreqorovius kresloya qayıdıb sönmüş qəlyanını dişləriylə sıxaraq sakitləşdi. Yağış pəncərənin şüşəsini döyəcləyirdi. «Şenberq və Brams, – Oliveyra siqaret çıxararaq düşündü. – O qədər də pis deyil, belə hallarda, bir qayda olaraq, köməyə Şopen, ya da Ziqfridin «Todesmusik» 1 i gəlir. Dünən Yaponiyada tornado iki-üç min insanın həyatına son qoyub. Statistika dilinə keçsək…» Lakin statistika siqaretin yağlı dadını azaltmadı. Kibriti çəkib siqaretin hər tərəfinə baxdı. «Qoluaz» əladır, qar kimi ağappaq, incə hərflər və nəmlənmiş uc tərəfdə bir-birinə yapışmış pırtlaşıq kağız tellər. «Əsəbiləşəndə həmişə siqareti yaşlayıram, – o düşündü. – Məsələn, Roz Bob haqqında düşünəndə… Hə, əcəb gündür, hələ zırıltı qabaqdadır». Yaxşısı budur, Ronalda deyim, Ronaldsa öz üsuluyla, demək olar ki, Periko Romeronu valeh edən telepatik yolla Bəpsə desin. Kommunikasiya nəzəriyyəsi – ədəbiyyatın hələlik öz qarmağına keçirə bilmədiyi ən maraqlı mövzulardan biri, yeni Hakslilər və Borxeslər ortaya çıxmayanadək heç keçirə bilməyəcək də. Ancaq Ronald Bəps və Sibillayla pıçıldaşmağa elə aludə olmuşdu ki, dəyirmanı güclə fırladırdı, görünən oydu ki, belə getsə, qəhvəni heç qiyamət gününədək də üyüdə bilməyəcək. Oliveyra son
1
Yüklə 3,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|