IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
827
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
Bu söz birinci mənasında İrəvan və Qarakilsədə, lavəşə variantında isə Lerik və Dərələyəz
şivələrində əkin aləti mənasında işlənir. Azərbaycan dilinin Qubadlı və Gəncə şivələrində lavaşa
sözünün at nallayarkən istifadə olunan alət mənası da var.
Qələm I is. – növ, çeşid.
Qələm II is. – daş yonan alət.
Qələm III is. – savad, bilik.
Qərbi Azərbaycan şivələrində bu söz ağacın kəsilib əkilən şivi mənasında da işlənir (6, s.110).
Naxçıvan dialektinin lüğət tərkibində sifətdən ibarət olan omonimlər isimdən ibarət olan
omonimlərə nisbətən azlıq təşkil edir. Məsələn:
Ütux' I sif. – bacarıqlı, zirək.
Ütüx' II sif. – kələkbaz, hiyləgər.
Ütüx' sözü Agdam, Laçın, Cəbrayıl şivələrində də diribaş, bacarıqlı, zirək mənasında işlənir.
Azərbaycan dilinin digər dialekt və şivələrində isə bu sözün başqa mənalarına da rast gəlirik. Şamaxı
dialektində sırtıq, həyasız; İsmayıllı şivələrində xəsis; Mingəçevir, Kürdəmir, Şəkidə isə tez üşüyən,
soyuğa davamı olmayan mənalarında işlənir (5, s.192).
Nuzul I sif. – tənbəl.
Nuzul II sif. – inadkar, tərs.
Bu söz birinci mənasında dilimizin Zəngilan və Cəbrayıl şivələrində də işlənir.
Oturuşmuş I sif. – dünyagörüşlü, təcrübəli.
Oturuşmuş II sif. – odu sönmüş təndir.
Naxçıvan dialektində bir qisim feillər də omonimləşir. Qeyd etmək lazımdır ki, burada feillərin
omonimliyə meyli çox zəifdir. Çünki feillər omonimlikdən daha çox çoxmənalılığa meyl göstərir. Belə
ki, onlar müxtəlif əşyaların bir-birinə bənzər hərəkətlərini icra edir.
Ütməx' I f.– oğurlamaq.
Ütməx' II f. – heç kimi saymamaq.
Ütməx' III f. – heyvanın kəlləsini odda təmizləmək.
Girrəməx' I f. – pis niyyətlə izləmək.
Girrəməx' II f. – güzəranı yaxşı olmamaq, birtəhər yaşamaq.
Bu feilin Azərbaycan dilinin Şəki dialektində, Kürdəmir, Tovuz şivələrində dolandırmaq,
yaşatmaq, Quba dialektində təngə gətirmək, cana gətirmək, Qərbi Azərbaycan şivələrində fürsət
gözləmək, başını saxlamaq, Zəngilan və Cəbrayıl şivələrində təqib etmək, əl çəkməmək, dalınca
gəzmək (3, s.161) mənaları da var.
Naxçıvan dialektində müxtəlif nitq hissələrinə aid olub, bir-birindən leksik və qrammatik
mənalarına görə fərqlənən omonimlər də vardır. Burada isim-sifət, isim-feil, sifət-feil kimi işlənən
omonimlər əsasən aşağıdakılardır:
Yuxa I is. – lavaş.
Yuxa II sif. – ürəyiyumşaq.
Bu söz eyni fonetik tərkibdə I sacda bişirilən lavaş, II nazik mənalarında Qərbi Azərbaycan
şivələrində də işlənir.
Zelaf I is. – hər tərəfi sürtülmüş aşıq.
Zelaf II sif. – həyasız, sırtıq.
Maraqlıdır ki, Sərqi Abşeron şivələrində bu mənaların hər ikisini moça sözü ifadə edir (7, s.139).
Səqqət I is. – uçurum.
Səqqət II sif. – şikəst, əlil.
Bu leksem Naxçıvanda, Şərurda ikinci mənasında, Culfa şivələrində isə uçurum mənasında
işlənir. Qərbi Azərbaycan şivələrində də bu söz şikəst, əlil mənalarında işlənir. Azərbaycan dilinin
Şamaxı dialektində isə bu sözə xəsis mənasında rast gəlirik (3, s.323).
Zod I is. – gavahın.
Zod II sif. – hirsli.
Zod sözü gavahın mənasında Qazax dialektində, Gədəbəy, Şəmkir, Tərtər, Tovuz, Gürcüstanın
Borçalı şivələrində də işlədilir. Qərbi Azərbaycan şivələrində isə bu söz I cütün ucuna əlavə edilən
dəmir, II tamamilə, büsbütün mənalarında işlənir (3, s.426).
Omonimlər tarixən genetik cəhətdən müxtəlif olan iki sözün formaca uyğunlaşması, və ya bir
sözün– çoxmənalı sözün iki müstəqil mənalı sözə ayrılması, başqa dillərdən söz alma yolu ilə yaransa
da, onları müəyyənləşdirərkən müxtəlif tələblər irəli sürülməlidir. “Ümumiyyətlə, omonimlərin
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
828
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
mahiyyəti iki izomorf sözün arasında məna əlaqəsinin olması və ya olmaması ilə deyil, onların həmin
dildə danışanlar tərəfindən şəksiz-şübhəsiz ayrı-ayrı sözlər kimi dərk edilməsi və mövcudluğu ilə
müəyyənləşir (2, s.10)”.
Naxçıvan dialektinin lüğət tərkibindəki omonimləri araşdırarkən elə omonimlərə rast gəlirik ki,
onlar həm ədəbi dildə, həm də şivələrdə işlənir:
Tar I – çalğı aləti.
Tar II – toyuğun gecələr yatmaq üçün üstünə çıxdığı ağac
Bu sözün birinci mənası daha çox ədəbi dildə, ikinci mənası isə şivələrdə işlənir. Azərbaycan
dilinin dialekt və şivələrində bu sözün I arabanın yan tərəfindəki paralel üfüqi ağaclar; II dağda, təpədə
küləyin bir yerə yığdığı qar yığını mənaları da vardır.
Yel I – külək.
Yel II – xəstəlik, revmatizm.
Bu söz hər iki mənasında həm ədəbi dildə, həm də dialekt və şivələrimizdə işlənir. Hər hansı bir
sözün omonimliyini müəyyən etmək üçün onun səslənmə və yazılış eyniliyinə, məna müxtəlifliyinə,
eyni və ya müxtəlif nitq hissələrinə aidliyinə diqqət yetirmək vacibdir.
AZƏRBAYCAN DİLÇİLİYİNDƏ İNTENSİVLİK
MƏSƏLƏSİNİN QOYULUŞU
Xəyalə MÜRSƏLİYEVA
Sumqayıt Dövlət Universiteti
murseliyeva.xeyale@mail.ru
AZƏRBAYCAN
“İntеnsivlik” müаsir linqvistikа üçün yеni аnlаyış dеyil. Еlmi-nəzəri ədəbiyyаtdа dаhа
çохеksprеssivlik prоblеmlərindən bəhs оlunаrkən, üslubiyyаtdа, еmоsiоnаl mətnlərdə, nitqin
prеdmеtini səciyyələndirən zаmаn, qiymətləndirmə prоsеsində bir sırа dilçilik tеrminləri ilə
qаrşılаşırıq: “intеnsivlər”, “intеnsivləşmə”, “intеnsivlik”, “əlаmətin intеnsivlik dərəcəsi” və s.
İntеnsiv” sözü lüğətlərdə gərgin, qızğın və səmərəli аnlаmlаrındа işlədilir. İntеnsivlik
dеyəndə isə gərginlik, qızğınlıq, səmərəlilik аnlаyışlаrı bаşа düşülür. İntеnsivləşdirmə düzəltmə
tеrminindən isə həyаtın müхtəlif sаhələrində: məsələn, təsərrüfаtın intеnsivləşdirilməsi
(səmərələşdirilməsi) və s. mənаlаrdа istifаdə оlunur [7, s.575].
Аzərbаycаn dilinin izаhlı lüğətində “intеnsiv” sözünün lаtın mənşəli (intеnsiо)оlduğu və
gərgin, güclü, qızğın mənаsındа işləndiyi qеydə аlınıb [6, s.559].
Аzərbаycаn dilçiliyinə dаir “İzаhlı dilçilik tеrminləri” lüğətində “intеnsiv” tеrminоlоji
vаhidi hаqqındаkı lüğət məqаləsində dеyilir ki, intеnsiv-kökə nisbətən mənаnı şiddətləndirməyə
хidmət еdən söz fоrmаsıdır. Məsələn:, şаir “şаn-şаn” yеrinə “şаnə-şаnə” işlətməklə intеnsivlik
yаrаdır: Bаğrım оlur şаnə-şаnə, durnаlаr! [8, s.236] Hаbеlə, görməzə-bilməzə (görməz-bilməz
yеrinə): gur-gur guruldаmаq (“guruldаmаq” yеrinə). Əzim-əzim əzmək (“əzmək” yеrinə).
Türkоlоgiyаdа və Аzərbаycаn dilçiliyində intеnsivlik kаtеqоriyаsı dахilində bəzi dil
fаktlаrının, dil hаdisələrinin tədqiqi səthi və bəsit хаrаktеr dаşımаqdаdır. Nitq hissələrindən-
isimdən, sifətdən, fеildən, zərfdən, bəzi köməkçi nitq hissələrindən, həmçinin də sintаktik
fоrmаlаrdаn dаnışаn müəlliflər “çəkinə-çəkinə” dildə gücləndiricilik vаsitələrindən də bəhs
еtmişlər. Dеmək оlаr ki, bu mövzudа dərin еlmi-tədqiqаt işi аpаrılmаmışdır. Müqаyisə
dərəcələrinin аyrı-аyrı dərslik və qrаmmаtikа kitаblаrındа müхtəlif şəkildə izаhı nəzərə
аlınmаzsа, müаsir türk dillərində həmin məsələ хüsusi еlmi-tədqiqаt оbyеkti оlmаmış və bu
mövzunun tаm həllini vеrə bilən mükəmməl bir əsər yаzılmаmışdır.
Sintаktik intеnsivliyin bəzi хüsusiyyətlərinə Е.Həsənоvаnın tədqiqаtlarındа rast gəlmək
olur [2]. O, ardıcıl tаbеlilik əsаsındа qurulmuş ÇKMC (Çox Komponentli Mürəkkəb Cümlə)
növlərinin çох intеnsiv işlənən struktur tip mоdеllərini müəyyənləşdirmişdir.
Yaşar Məmmədli intensivliklə bağlı iki məqalə yazmışdır, birinci məqalə “İntensivlik və
canlı danışıqda psixoloji-affektiv amil”, ikinci məqalə isə “Dil vahidinin praqmatik funksiyası