Görkəmli dilçi alim A. S. Çikobava 1953-cü ildə
yazırdı ki, əgər deyilsə ki, dilçilik fonetikanın sayəsində
dəqiq elmlərdən biri olmuĢdur, mübaliğə olmaz. Əllinci
illərdə yalnız səslər fiziki üsulla eksperimentə cəlb
edilirdi. Müasir dilçilik elə yüksək səviyyəyə çatmıĢdır
ki,
nəinki fonetika, habelə sintaksis özü də fizika ilə
əlaqədar Ģəkildə tədqiq edilir. Ġndi dilin bütün
səviyyələri dəqiq elmlərin köməyi ilə tədqiq edilə bilir.
DanıĢıq səslərinin akustik
cəhətlərini öyrənən akustik
fonetika tamamilə fizika elminin qənaətlərindən istifadə
edir. DanıĢıq səslərinin akustikasını öyrənmək üçün
aĢağıdakı cəhəti mütləq bilmək vacibdir. Belə ki, əmələ
gələn səs durğun mühitdə dalğalar Ģəklində ətrafə mühitə
yayılır. Getdikçə səs dalğasının hündürlüyü (X),
rəqslərin tezliyi
(X)
azalır. Rəqs dalğasının
uzunluğu
artaraq, nəhayət, sonsuzluğa bərabər olur (S).
Fizikadan məlumdur ki, rəqsin amplitudası səsin
sürəti ilə düz, onun yayılma tezliyi ilə tərs mütənasibdir.
Dalğanın uzunluğu rəqsin amplitudundan düz mütənasib
asılıdır. Yəni v=Ao.
Bu cəhət butiin eksperiment zamanı
nəzərdə
tutulmalıdır. Laboratoriya Ģəraitində sait və samit səslər,
onların linqvistik- fıziki cəhətləri xüsusi aparatların
köməyi ilə öyronilir. Kimoqranılar, palatoqramlar və s.
cihazlar nəinki ayrı-ayrı səsləri, habelə söz birləĢmələri,
sintaqmlar, bütöv cümlə kimi dil vahidlərinin fiziki
keyfiyyətləri haqqında dəqiq məlumat verir. Bu barədə
eksperimental metoddan danıĢanda geniĢ bəhs ediləcək.
Dostları ilə paylaş: