öyrəndiyi 20 türk tayfasının yaĢadığı yerlər, onların en
dairəsi haqqında məlumat vermiĢ və xəritəsini
köstərmiĢdir. Sonralar
dünya dillərinin linqvistik
xəritəsinin hazırlanmasında coğrafi metodlardan istifadə
edilmiĢdir.
Bundan əlavə, dil ailələrinin dil qruplarına
bölünməsində də coğrafiya tətbiqinin böyük əhəmiyyti
vardır. Məs, türk dil ailəsi coğrafi ərazi parametrinə görə
aĢağıdakı kimi dil qruplarına bölünür: Qərbi hun qrupu
vo ġərqi hun qrupu (bu haqda ayrıca bəhs edilir). Bir
dilin dialektləri də coğrafi üsulla təsnif edilir. Məs.,
ġimal qrup, Cənub qrup, ġərq qrup, Qərb qrup dialektləri
vo s.
Dilçiliyin ən
gənc sahələrindən biri olan
toponimika bu iki elmin daha sıx əlaqəsini təmin edir.
Toponimika əvvəllər sırf coğrafiyanın sahəsi hesab
edilirdi. Sonrakı tədqiqatlar sübut etdi ki toponimikada
dilçiliyin payı daha çoxdur. Yer adları
heç vaxt
özləri-özlərini adlandırmır BaĢqa xüsusi adlardan fərqli
olaraq, toponimlər təsadüfi verilmir. Coğrafi obyektlərin
adlanması üçün çoxlu səbəb vardır. Amma bir Ģey
aydındır ki, obyektlərə ad verənlər öz dil materialı
əsasında və yerin hər hansı bir cəhətini nəzərə
alaraq adlandırırlar. Coğrafi Ģəraiti
və ya obyektin
coğrafi
xarakterini
bilmədən toponimik adın mənĢəyini
düzgün qiymətləndirmək olmaz. Məs.,
Zəngozur
sözünü
erməni sözü hesab edib, onu
zanq
(zəng)
zur
(susdu)
kimi verirlər.
Halbuki
zəng susdu
sözü nə coğrafi
xarakterə nə də tarixi hadisə ilə əlaqədar verilmiĢdir.
Əslində
bü söz
səng
(daĢ)
zur
(böyük) mənasından
götürülmüĢdür və
böyük daşlıq
deməkdir. Obyektin
coğrafi xarakteri bunu bir daha sübut edir ki, Zəngəzur
dağlıq diyardır.
Topoformantlann regionlar üzrə yayılması da
xüsusi bir metodun tətbiqini tələb edir. Coğrafi adların
formantlar metodu ilə tədqiqi
həm dilçiliyə həm də
coğrafiyaya çox Ģey verir.
Dostları ilə paylaş: