ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 5‐6 (04) 2013
İ
ngilis fiziki kimyaçısı Corc Porter 1920-
ci ilin dekabrın 6-da Steynfortda
(Yorkşirdə) anadan olmuşdur.
1938-1941-ci illərdə Lidsk və Kembric
Universitetlərində oxumuşdur.
1945-1954-cü illərdə Kembric və 1955-1963-
cü ilərdə Şeffild Universitetlərində işləmişdir.
1963-cü ildən Böyük Britaniyanın Kral
İnstitutunun professoru, 1966-1985-ci illərdə
direktoru olmuşdur.
Əsas elmi işləri olduqca sürətli kimyəvi
reaksiyaları impuls üsulu ilə tədqiq etmək
olmuşdur. 1950-ci ildə R.C. Norriş ilə birlikdə
impuls fotolizi üçün ilk qurğu yaratmışdır. O, ilk
dəfə olaraq çoxlu sayda bəsit sərbəst radikalların
udulma spektrlərini almış, onların çevrilmə
mexanizmlərini öyrənmiş, sürətli rekombinasiya
proseslərinin mövcud olduğunu göstərmişdir. O,
işıq impulsu ilə insiatorlaşdırılan oksigen ilə
reaksiyasının inkişafının spektral mənzərəsini
qeydə ala bilmişdir. Kondensləşmiş fazada sürətli
reaksiyaları tədqiq etmişdir. Triplet vəziyyətlərin
mütləq kvant çıxışını müəyyən etmək üsulunu
təklif etmişdir. Triplet molekulların enerjisinin
deqradasiyasını öyrənmək üçün işləyib hazırladığı
üsullar fotohəyacanlanmadan sonra gələn sürətli
proseslərin hərtərəfli mənzərəsini təsvir etməyə
imkan yaratdı. Elektron və hidrogen atomları
keçidləri reaksiyalarının əsas kimyəvi
qanunauyğunluqlarını müəyyən etmişdir. Aromatik
molekullar üçün sinqlet və triplet vəziyyətlər
üçün turşu - əsas tarazlıq sabitlərini müəyyən
etmişdir; reaksiyaların sürət sabitləri və
həyacanlanmış vəziyyətlərin təbiəti arasında
əlaqəni tapmışdır. Model fotosintez sistemlərində
ilkin fotokimyəvi reaksiyaların mexanizmini
tədqiq etmişdir. İmpulsiv lazer qurğularını ilk
yaradanlardan biri olmuşdur. 1968-1972-ci illərdə
fotobiologiya üzrə Beynəlxalq komitənin, 1970-
1971-ci illərdə London kimya cəmiyyətinin
prezidenti olmuşdur.
1967-ci ildə Norriş və Eyqen ilə birlikdə
“Olduqca qısa impulsla molekulyar tarazlığın
yerdəyişməsinin köməyi ilə olduqca sürətli
kimyəvi reaksiyalara aid tədqiqatlara görə”
kimya üzrə Nobel mükafatına layiq görülmüşdür.
Avropa fotokimya assosiasiyası fotokimya
üzrə yaxşı işlərə görə C. Porter adına medal təsis
etmişdir (1986-cı ildə).
C. Porter 1985-1990-cı illərdə London Kral
Cəmiyyətinin sədri olmuşdur. O, ABŞ və SSRİ
Elmlər Akademiyalarının xarici üzvü seçilmişdir.
1967-ci ildə kimya üzrə Nobel mükafatına
layiq görülmüş
Corc Porter (1920-2002)
Corc Porter
(1920-2002)
Kral cəmiyyətinin Devi medalı (1971-ci il),
Rumford medalı (1971-ci il), Maykl Faradey
medalı (1991-ci il), Kopli medalı (1992-cı il) ilə
təltif olunmuşdur.
1989-cu ildən Britaniya xidmət Ordeninin
üzvü seçilmişdir (üzvlərinin sayı 24-dən çox ola
bilməz). 1972-ci ildən rıtsar, 1990-cı ildən baron
(ömürlük yüksək zədəgan titulu) adı verilmişdir.
İstvan Xarqittai 1997-ci ilin sentyabrın 11-
də Londonda professor Porterin kabinetində
ondan müsahibə almışdır. Bu müsahibədən
qeydləri oxuculara təqdim etməyi vacib saydıq.
Mən həyatımda ilk dəfədir ki, ingilis lordu
ilə danışıram. Amma, Siz lord doğulmamısınız?
Ay allah, yox! Əks halda mən başqa lord
olardım, vərəsəliklə, bu institut isə ola bilsin ki,
ləğvedilməyə hazırlanır. Amma, mən sadə lordam,
məni elə bil ki, seçiblər.
Siz 1991-ci ilin dekabrın 10-da bakminster
füllerenlər müzakirə olunarkən lordlar
palatasında iştirak etmisiniz?
Bəli, onların istifadə imkanlarının olmasına
aid sual verildi və heç kim bilmədi ki, nə cavab
versin. Onda lord Rassel dedi: ”Cənab lordlar,
təsdiq etmək olarmı ki, onlar konkret heç nə
etmirlər, amma, bu, onlarda çox yaxşı alınır?”
O, Cilbert və Sallivanın lordlar palatasının özünə
aid sözlərə istinad etdi.Lordlar palatasında çoxlu
bilən adamlar var. Onlardan biriləri, ola bilsin
ki, elmə aid olanlardan kifayət qədər məlumatlı
deyil, amma digər şeylərdə olduqca
məlumatlıdırlar. Hər halda, onlar nümayəndələr
məclisinin üzvlərindən bir baş yuxarıdırlar, alimlər,
diplomatlar və siyasətçilər hamısı lordlar
palatasında təmsil olunmuşdur.
Sizin mənşəyiniz necədir?
Mən Yorkşirdə doğulub böyümüşəm. O dövrdə
depressiya var idi və o, kasıb dünya idi. Mən
uşaq olarkən bir kömürçıxaran rayonda yaşayırdıq
və insanların çoxu işsiz idi. Mənim getdiyim
məktəb müvəqqəti istifadə üçün tikilmiş və üstü
tənəkə ilə örtülmüş taxta evdə-barakda yerləşirdi.
Mənim balaca dostlarımdan bəziləri məktəbə
ayaqyalın gəlirdi. Mənim atam inşaatçı idi və
bizim maliyyə vəziyyətimiz bir qədər yaxşı idi,
amma, o qədər yaxşı deyildi ki, imtiyazlı özəl
məktəbdə oxuyam. Amma, mən orta məktəbə
gedirdim və İngiltərədə orta məktəblər çox yaxşı
idi. Bu, leyboristlər hökümətinin bərabərlik
ideyası altında İkinci Dünya Müharibəsindən
dərhal sonra onları dağıdana qədər belə idi.
Atam da incilin təbliğatçılarından idi. Bu,
mənə olduqca mənfi təsir etdi. Hər bazar, bəzən
də adi günlərdə mən kilsəyə gedirdim. Amma,
mənim 13 yaşım olanda mən möhkəm əqidəli
ateist idim. Mənim 10 yaşım olanda elm ilə
məşğul olmağa başladım və tezliklə hər şeylə
maraqlanan və öyrənmək istəyən oldum.
Yersiz suallar verirdim, dini şübhə altında
olan Tomas Peyn və digər çoxlu müəlliflərin
əsərlərini oxuyurdum. Xoşbəxtlikdən bu, ailədə
münaqişəyə gətirib çıxarmırdı. Ona görə ki,
həqiqi diskusiyaya girməməyə mənim ağlım
çatırdı. Mən insanları kədərləndirməyi sevməzdim.
Əgər onların inamı onları xoşbəxt edirsə, ən
yaxşısı susmaqdır.
Amma mən o adamlarla razı deyiləm ki,
deyirlər ki, din və elm tamamilə ayrı-ayrı şeylərdir
və onlar yanaşı yaşaya bilər. Aydındır ki, bu,
belə deyil. Din doqmadır. Siz inanmalısınız və
suallar verməməlisiniz, amma məhz suallar və
cavablarla elm məşğul olur.
Siz çox böyük sürətlə böyük uğurlar
qazandınız. Sizin valideyinləriniz bunu görə
bildilərmi?
Təəssüf ki yox. Mənim 19 yaşım olanda atam
vəfat etdi. O, 1939-cu ildə evimizdə bombadan
gizlənmə yeri qazdıqdan sonra sinəsində ağrılar
əmələ gəldiyindən şikayətləndi.
Mənim oxuduğum məktəbdə tədrisin səviyyəsi
yüksək olmasa da mən yaxşı oxuyurdum. Mənim
oxuduğum məktəbdən heç kim Oksford və
Kembric Universitetlərinə qəbul olmadı. Mənim
dostlarımın əksəriyyəti məktəbi qurtardıqdan
sonra öz ailələrini saxlamaq üçün işləyirdilər.
Atam mənim Lids Universitetinə necə daxil
olduğumu gördü, onda mənim 17 yaşım var idi.
Atam universitetə daxil olmağıma çox
həyacanlandı. 20 yaşım olarkən mən universiteti
“kimya” ixtisası üzrə bitirdim. Əgər o, bir neçə
il də yaşasaydı, elə şeylər görərdi ki, onu daha
da çox həyacanlandırardı.
10
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 5‐6 (04) 2013