-
Hə əyildim qalan pullarımı yığım, bir qadının çığırdığını eşitdim. O an
başımı qaldırıb gördüm ki, həmin kişi 2 bina arasında gözdən itdi.
Fərhad bəy Cavad da yerə səriliblər.
-
Bəs qatil? Qaçaraq uzaqlaşdı?
-
Yox.... qaçana oxşamırdı.
-
Sizcə Fərhad kişini və Cavadı o vurub?
-
Əlbəttə başqa kim var idi ki?
-
Yaxşı Əgər vurubsa bəs niyə hadisə yerindən qaçaraq uzaqlaşmadı?
-
Nə bilim ay müstəntiq. Mən haradan bilim?!
-
Bəs qışqıran qadın kim idi?
-
Qadın? Bax onu heç görmədim.- Sahib başını yellədərək cavab verdi.
-
Siz mümkünsə daha dəqiq deyin görək qadın nə zaman qışqırdı? Kişi
həmin an cinayəti işləyirdi, yoxsa artıq uzaqlaşmışdı?
-
Qadın qışqırdı. Başımı qaldırdım ki, kişi iki bina arasına girdi. Həmin
an ata-bala artıq yerdə idilər.
-
Sən buna əminsən!
-
Bəli. Əminəm!
-
Yaxşı leytenant Həsənli ilə fotorobot-rəssamın yanına gedin.
Gördüyünüz şəxssin şəklini çəkdirin. - İfadəsini şahidə uzadaraq
qəfildən soruşdum- Dayan! Harda işləyirsən?
-
Marketdə. Gedə bilərəm?
-
Hə get. Lazım olsan bir daha çağıracağıq. Həsənli, foto şəkili mənə
gətirərəsən.
-
Oldu, yoldaş mayor!
Bu şahidlə danışandan sonra bir az da olsa məlumat əldə etdim. Şahid
çıxmazdan əvvəl imzaladığı ifadəni cinayət işinə ayırdığım qovluğa bərkitdim.
Bu zaman qapı açıldı. İçəri Fərhad kişinin qızı Səbinə girdi. Bu xanımın çox
gözəl gözləri varmış. Xəstəxanada o qədər ağlayırdı ki, üzünə baxmamışdım. O
incə dodaqları ilə :
- Olar?
-
Buyurun keçin əyləşin.
-
Çox sağ olun. Sizinlə keçən gün çox kobud rəftar etdiyimə görə üzr
istəyirəm. Asan deyil yaşadıqlarımız. Bir tərəfdən də atamın ağır
vəziyyəti.... - Səbinə sözünü bitirə bilmədi. Qırmızı yanaqlarına
süzülən göz yaşları onun qəlbindəkiləri açıq aşkar göstərirdi.
-
Bəs siz həmin hadisə baş verəndə harda idiz?
-
Mən həmin vaxt evdə yatırdım.
-
Bəs bu acı xəbəri sizə kim dedi?
-
Sahibə xanım...
-
O kimdir?
-
Atamın ikinci yoldaşı. Siz və digər zabit xəstəxanada onunla
danışırdınız? Daha doğrusu onun ifadəsini alırdız?
-
Demək Sahibə xanım atanızın ikinci yoldaşıdır.. Bəs ananız?
-
Onlar hələ biz uşaqkən ayrılmışdılar. Qardaşımla mən onu
xatırlamırıq. Onun barədə heç nə bilmirik.
-
Demək bu yaşınıza kimi ananızı tanımamısız? Bəs onu axtarmaq
istəməmisiz?
-
Yox istəməmişik.
-
Sahibə xanım atanızla və Cavadla necə davranırdı?
-
Normal. Çoxları onun ögey olduğunu bilmirdilər. Atamla bir-birlərini
çox sevirlər. Cavad da ona elə uşaqlıqdan “Ana” deyirdi. Bu
hadisədən sonra çətin ki özünə gələ. Artıq 2 gündür dilinə bir tikə
çörək vurmur. Tezliklə atamın sağalmağını gözləyir.
-
Atanızın səhhətinin yaxşılaşmağı bizim üçün də gərəkdir. Hal-hazırda
əlimizdə bir şahid yoxdur ki, qatili əməlli başlı təsvir edə. - Azacıq
sükutdan sonra yenidən soruşdum - Sizcə Cavadı kim öldürə bilərdi?
-
Qardaşımı? Bilmirəm .- Bir qədər susduqdan sonra - O çox cəsur idi.
Məni çox sevərdi. Yaxın tanışları çox idi. Amma onun ən yaxın
dostunu tanıyırdım. Adı Rüstəmdir. O ki, qaldı ölümünə səbəb, nə
deyim? Bilmirəm. Gedə bilərəm?
-
Mümkünsə bir sualıma da cavab verin. Sizin atanız işə hər zaman
Cavadla eyni vaxta gedərdi?
-
Demək olar həftənin ən az 5 günü birgə gedərdilər.
-
Oldu çox sağ olun.
Səbinə xanım da getdikdən sonra düşünməyə vaxtım çox oldu..
Cinayətkarı necə ifşa edə biləcəyimizə dair götür qoy etdirdim ki, qapı
döyüldü:
-Gəlin!
- Mayor Eyvazov, foto şəkil hazırdır. Onu da qeyd edim ki, bazamızda olan işlər
arasında bu şəkilə bənzər hər hansı bir cinayətkar tapılmadı.
Şəkil demək olar natamam idi. Lakin bu şəxss cinayətkar ola bilərdi. Qatilin
alnında çapıq vardı. Növbəti ip ucu əlimizdə idi.
Dördüncü fəsil
Səhəri gün işə lap tez gəldim dünənki ifadələri yenidən gözdən keçirirdim
ki, bu zaman yoldaş Məmmədzadə içəri daxil oldu. Qarşımdakı ifadələrə
diqqətə baxdığımı görüb:
-
Qədir sənə nə olub?
-
Polkovnik? -Cəld ayağa qalxdım- Sizin gəlişinizi eşitməmişəm.
-
Heç nə olmaz. Axı demişdiz ki, şahidləri dindirirəm. Cəmi iki şahid
gəlib?
-
Yoldaş Məmmədzadə bu qovluqda cəmi üç nəfərin ifadəsi var.
Sahibə xanımın, Səbinə xanımın və Sahib bəyin. Üstəlik Sahib bəyin
şahidliyi ilə foto şəkil tərtib edilib. Dünən iki nəfərin ifadəsini almalı
idim. Lakin cəmi bir nəfər ifadə verdi.
-
Bəs başqa şahid yoxdur? –Məmmədzadə foto şəkilə baxaraq
soruşdu.
-
Əfsuslar olsun ki, var. Və biz onun kimliyini bilmirik. İş ondadır ki,
hadisə baş verən zaman bir qadın qışqırmışdı. Məni də yuxudan
oyadan o səs idi. Düşünürəm ki, qatili dəqiqliklə görən və hadisəni
necə törətdiyini Fərhad kişidən başqa görən tək şəxss odur. Lakin o
qadın kimliyini gizlədir. Buyurun siz əlimizdəki ifadələrlə tanış olun.
Mayor Məmmədzadə ifadələri oxumağa başlamışdı ki, qapı döyüldü.
-
Gəlmək olar?
Qapıdan boğunuq səsli hündür boylu, qara pencəkli lakin çox arıq ağ saçlı
bir kişi boylandı.
-
Əlbəttə, keçin! Sizə nə köməyimiz dəyə bilər?
-
Cənab müstəntiq, mən Fərhad bəyin yaxın dostu Rəşid Ağabala oğlu
Orucovam. Dünən gəlmişdim. Bir az gözləyirdim ki, şahidlər çıxıb
getsinlər sonra gəlim. Sahib adlı bir nəfər dedi çox gözləmə aşağısı 2
saata çıxacağam. Mənim də tələsən yerim vardı. Nəvələrimi
bağçadan götürməli idim.
-
Hə nə deyirəm, əsas odur ki, gəldiniz. Buyurun bildiklərinizi danışın.
-
Mən hər səhər Fərhadla onun şəxssi pul dəyişmə məntəqəsində
görüşərdim. Hal-əhval tutardıq, həm də ki, evim onun yaşadığı
binada yerləşir. Demək olar ki, həm dostum, həm də qonşumdur.
Bilirsiniz, yoldaşı ilə ayrılandan sonra ailəvi gediş-gəlişimiz azaldı.
Dostları ilə paylaş: |