28
Cənazənin yanınca qurşağa kimi çılpaq, sinələrinə və başlarına yumruqla döyən azərbaycanlılar
gedirdilər.
Mərhum xanla təntənəli vidalaşma Bayıl burnuna qədər davam etdi.
Döyüşçülər orada
dayandılar. Axırıncı hörmət əlaməti olaraq tüfənglərdən üç dəfə yaylım atəşi açdılar. Sonra xanın
ordenləri onu məzara qədər müşayiət edəcək azərbaycanlılara verildi”.
GENERAL HƏSƏN AĞA BAKIXANOV
Cəfərqulu ağanın ölümündən sonra onun üç övladı qalmışdı: Həsən ağa, Əhməd ağa və
qızı Nurcahan xanım.
Oğlanlarının hər ikisi atasının yolu ilə gedib, onun hərbi işini davam etdirmişlər. Böyük
oğlu Həsən ağa general-mayor, kiçiyi Əhməd ağa isə qvardiya
polkovniki rütbəsinə qədər
yüksəlmişdir.
Həsən ağa Bakıxanov 1834-cü ildə Qubada anadan olmuşdur. On dörd yaşında Tiflis
kadet korpusunu bitirən Həsən ağa hərbi təhsilini artırmaq üçün Peterburqdakı paj korpusuna
daxil olur. Hərbi məktəbi müvəffəqiyyətlə bitirdikdən sonra o, xidmət etmək üçün Əlahiddə
Qafqaz Ordusuna göndərilir. Dəfələrlə hərbi yürüşlərdə iştirak etdiyinə görə orden və medallarla
təltif olunmuşdur.
1894-cü ildə tərtib olunmuş bir arxiv sənədində general-mayor Həsən ağa Bakıxanovun
təltif olunduğu orden və medallar qeydə alınmışdır.
O, üçüncü dərəcəli Müqəddəs Vladimir, üzərində igidliyə görə yazısı olan
dördüncü
dərəcəli Müqəddəs Anna, ikinci və üçüncü dərəcəli Müqəddəs Stanislav, bundan başqa yüz on
altı nömrəli ikinci dərəcəli hərbi fərqlənmə ordeni, Georgi lenti üzərində qızıl medalla,
Müqəddəs hərbi Georgi ordeninin yüz illiyi şərəfinə buraxılmış bürünc medalla, 1877-1878-ci il
müharibəsi xatirəsinə buraxılmış tunc bürünc medal və Qafqazda xidmətinə görə xaçla təltif
olunub.
Bir müddət İrandakı Rusiya səfirliyində xidmət etdiyinə görə Həsən ağa Bakıxanov
həmin ölkənin ən ali ordeni olan “Şire-Xorşid” ordeninə layiq görülmüşdür.
1856-cı ildə Həsən ağa, əmisi Abbasqulu ağa Bakıxanovun qızı Bikəxanımla ailə
qurmuşdur. 1880-cı ildə isə general-mayor rütbəsində istefaya çıxan Həsən ağa Bakıxanov
ömrünün axırınadək Qubada yaşamışdır.
GENERAL ABDULLA AĞA BAKIXANOV
Abdulla ağa Abbasqulu ağa Bakıxanovun ata bir, ana ayrı qardaşıdır. Onların atası II
Mirzə Məhəmməd xan üç dəfə evlənmişdi. Birinci arvadı gürcü qızı Sofiyadan Abbasqulu ağa və
Cəfərqulu ağa, ikinci arvadı Xeyransa xanımdan Qədir ağa, Mustafaqulu ağa, Cavad ağa və
Abdulla ağa dünyaya gəlmişdi. Üçüncü arvadı Xanbikə xanımdan isə övladı olmamışdır.
Cəfərqulu ağanın vəfatından sonra Bakıxanovlar nəslinin qanuni varisi Abdulla ağa
olmuşdur.
Etiraf etmək lazımdır ki, A.Bakıxanovun hərbi fəaliyyəti haqqında əlimizdə məlumat
azdır. Hələlik onun general olmasını təsdiq edən iki arxiv sənədi var. Birincisi Azərbaycan
Dövlət Tarix Muzeyindədir. Həmin sənəd 29 aprel 1894-cü ilə məxsusdur.
Orada deyilir ki,
1859-cu ildə qubalı zadəgan, polkovnik Ağabəy Sadıqov Quba qəzasındakı Xudat adlı kəndini
hazırda general-mayor rütbəsində olan Abdulla ağa Bakıxanova dövlət qanunu ilə satmışdır.
İkinci sənəd isə Respublika Əlyazmaları İnstitutunda saxlanan general-mayor Abdulla
ağa Bakıxanovun görkəmli maarifpərvər Həsən bəy Zərdabiyə yazdığı məktublarıdır. Birinci
məktubda - 4 may 1873-cü ildə general Abdulla ağa yazır ki, qəzet nəşr etmək xəbərini eşidəndə
sevindim. Sizə mətbəə açmaqdan ötrü min manat vəsait göndərirəm. 24 oktyabr 1873-cü il tarixli
ikinci məktubunda isə general-mayor Abdulla ağa Bakıxanov Zərdabiyə bildirir ki, “Əkinçi”ni
29
çıxartmaq
üçün heç şeydən, xüsusilə maddi çətinlikdən çəkinməsin, lazım gələrsə əlavə yenə pul
verməyə hazırdır.
Qəzetin kütlələrə, xüsusilə Azərbaycan xalqına böyük kömək edəcəyini yaxşı başa düşən
general Abdulla ağa Bakıxanov müxtəlif idarələrə müraciət edib “Əkinçi”nin çıxması üçün var
qüvvəsi ilə çalışmışdır. Zərdabiyə isə abunəçi toplamaqda çar çinovniklərini “narahat” etməməyi
məsləhət görmüşdür. Məktubların məzmunundan məlum olur ki, maarifpərvər Zərdabi ilə
general A.Bakıxanov yaxın dost olmuşlar. 19 iyul 1875-ci il tarixli məktubunda o yazırdı:
“Əziz və istəkli Həsən bəy!
Sizin məktubunuzu Tiflisdə aldım. Qəzetin nəşri haqqında
elan isə Qubada mənə məlum
oldu. Ona görə də mən Tiflisdən məktub yazmaq imkanından məhrum oldum.
Qubaya gəldikdə öyrəndim ki, Əhməd ağa onları paylamış, bir neçə nüsxəni isə özündə
saxlamışdır. Elə burada da öyrəndim ki, elanların paylanması üçün, siz hökumətə müraciət
etmisiniz və onların vasitəsi ilə abunəçi toplamısınız. Onu da deməliyəm ki, yuxarı dairələri
narahat etməkdənsə qəzetin labüdlüyünü dərk etdirmək yolu ilə abunəçilər axtarmaq daha yaxşı
olardı. Onda xeyrini dərk edən xalq könüllü olaraq sizin qəzeti qəbul edərdilər. Qəzet
möhkəm
zəmin üzrə yayılardı.
Nə isə, bu mənim şəxsi mülahizəmdir. Ona görə də sizi vadar etmirəm.
Hər halda mən sizin tədbirə kömək etməyə çalışacağam. Allah eləsin ki, müsəlman əhalisi
arasında savadlanma geniş yayılsın. Sonra sizin qəzetin sadiq abunəçiləri olacaqdır. O zaman
sizin qəzetin xalq kütlələrinə mənfəət gətirəcəyini inamla söyləmək olar.
Başladığınız işdə sizə səmimi qəlbdən muvəffəqiyyət arzulayıram. Baxmayaraq ki, ilk
vaxtlar bəzi uğursuzluqlar da ola bilər. Yaxşı, olar ki, ruhdan düşməyərək həmişə olduğu
kimi xeyirxah işi inamla davam etdirəsiniz.
Sizin sadiq nökəriniz A.Bakıxanov.
İki nüsxə göndərin: birini mənim, o birini isə Əhməd ağanın adına”.
19 iyul 1875-ci il. Q u b a.
1877-ci il iyunun 23-də “Əkinçi” qəzeti birinci səhifəsində belə bir elan dərc etmişdi:
“Cənab şahzadə sərəskər, Qafqazın ixtiyarında hesab olunan general Abdulla ağa
Bakıxanov Bakı quberniyasına gəlib. Quba şəhərində olan zaman Qafqazda zəxmdar (yaralılar -
Ş.N.) olan əsgərlər üçün oranın müsəlmanlarından 233 manat
7
siyahı ilə cəm edib, iyun ayının
üçündə qubernatora göndərib. Cənab qubernator isə o məbləği və siyahını cənab sərdarın
övrətinin qofmeysteri
Tolstoya göndərib ki, zəxmdar olanlara məsrəf olunsun”.
Bakıxanovlar nəslinin sonuncu generalı Abdulla ağa Bakıxanov ömrünün sonlarını
Tiflisdə yaşamışdır. O, 1878-ci ildə orada da vəfat etmişdir.
Bir nəsildən, bir kökdən qanadlanan üç general oğlumuzun fəaliyyətindən sizə söhbət
açdıq. Doğma Azərbaycanımızda belə adlı-sanlı nəsillər çox olub. Onların yetirdiyi sərkərdələr
haqqında axtarışlarımızı davam etdiririk. Ümid edirik ki, general oğullarımızın həyatını, döyüş
fəaliyyətini öyrənməkdə siz oxucular da bizə kömək edəcəksiniz.
7
Bu ianə 1877-ci ildə başlayan Rusiya-Türkiyə muharibəsinin Qafqaz cəbhəsində vuruşub yaralanmış
azərbaycanlılardan ibarət suvari dəstənin əsgərlərinə göndərilmişdir. Elandan
görünür ki, general Abdulla ağa
qocalığına görə müharibədə iştirak etməsə də, arxa cəbhədə fəaliətini dayandırmamışdır.