Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
52 www.vivo-book.com
– Məncə, nə haqda düĢündüyünüzü bilirəm. Siz baĢdan-ayağa sirsiz, miss Stil. Kim, mən? Təpədən-dırnağa sirr? – Sirli heç nəyim yoxdu. – Məncə, özünüzü yaxĢı ələ ala bilirsiniz. Doğrudanmı? Əla... doğrudanmı məndə bu alınıb? Təəccüblüdür. Mən özümə hakim ola bilirəm? Heç vaxt!.. – Hə, əgər sizin tez-tez qızarmağınızı nəzərə almasaq. Bilmək istərdim niyə? – Qrey ―maffin‖in kiçik tikəsini ağzına qoyur və məndən gözünü çəkmədən yavaĢ-yavaĢ çeynəyir və mən sanki siqnal alaraq qızarıram. Lənət Ģeytana! – Siz həmiĢə belə üzlüsünüz? – Ġnanmıram ki, bu belə adlanır. Xətrinizə dəydim? – o, deyəsən heyrətlənib. – Yox, – deyə doğru cavab verirəm. – YaxĢı. – Siz çox hökmlü Ģəxssiz, – cavab zərbəsi endirirəm. Qrey qaĢlarını qaldırır və sanki bir az qızarır. – Mən alıĢmıĢam ki, baĢqaları mənə tabe olsunlar, AnasteyĢa, – deyir o. – Hər Ģeydə. – ġübhə etmirəm. Niyə mənə adınızla müraciət etməyi təklif etmədiniz? – Özüm öz həyasızlığıma heyrətlənirəm. Niyə söhbət bu qədər ciddiləĢdi? Bunu heç gözləmirdim. Niyə birdən onun üstünə atılmıĢam? Deyəsən, o, məni məsafədə saxlamağa çalıĢır. – Məni adımla yalnız ailə üzvləri və yaxın dostlar çağırır. Belə xoĢuma gəlir. Aha. Bununla belə o dedi: ―Mənə Kristian deyə müraciət edin‖. O, həqiqətən diktatordur, hər Ģey də bununla izah olunur. Qəlbimin dərinliklərində düĢünməyə baĢlayıram ki, Keyt özü ondan müsahibə götürsəydi, yaxĢı olardı. Ġki diktator üz-üzə gələrdi. Həm də hər ikisi sarıĢındır – hə, qızılı-kürən, – onun ofisindəki qadınlar kimi. Kristian və
53 www.vivo-book.com
Keyt haqda fikirlər xoĢuma gəlmir. Mən bir qurtum çay içirəm və Qrey ―maffin‖in daha bir tikəsini ağzına qoyur. – Siz yeganə uĢaqsınız? Hə, budur, yenidən mövzunu dəyiĢir. – Hə.
– Valideynləriniz haqda danıĢın. SoruĢmağa Ģey tapdı da. Bu, dəhĢətli dərəcədə darıxdırıcıdır. – Anam Corciya Ģtatında yeni əri Bobla birgə yaĢayır. Atalığım isə Montesanoda. – Bəs atanız? – O, mən hələ kiçik olarkən ölüb. – BağıĢlayın. – Mən onu heç xatırlamıram. – Bundan sonra ananız ikinci dəfə ərə gedib? Fınxırıram. – Demək olar ki, hə. Qrey qaĢqabağını tökür. – Özünüz haqda danıĢmağı xoĢlamırsınız? – Quru tərzdə deyir, çənəsini sanki dərin düĢüncədə ovuĢduraraq. – Elə siz də. – Siz artıq məndən müsahibə götürmüsünüz və xatırladığım qədər, çox intim suallar verirdiniz. – Onun dodağı qaçır. Hə, əlbəttə. Geylik haqda sual. Mən yerin dibinə girməyə hazıram. Gələcəkdə ümid edirəm, bu anı xatırlayarkən əzablı xəcalət çəkməmək üçün intensiv psixoterapiya kursu keçməli olacam. Yalnız xoĢagəlməz fikirlərdən qurtulmaq üçün anam haqqında nəsə donquldayıram. – Anam əla qadındır. O, sağalmaz romantikdir. Bu, onun dördüncü nikahıdır. Kristian heyrətlə qaĢlarını çatır. – Onunçün darıxıram, – deyə davam edirəm. – Ġndi Bob yanındadır. Ümid edirəm ki, o, anamın qayğısına qalar və iflasa uğradıqdan sonra onun
54 www.vivo-book.com
yüngül ideyalarının nəticələrini ütüləyər. – Anam haqda düĢünərkən gülümsəyirəm. Onunla çoxdan görüĢmürük. Kristian diqqətlə mənə baxır, və hərdən qəhvədən bir qurtum alır. YaxĢı olar ki, onun ağzına baxmayım. Dodaqları məni həyəcanlandırır. – Atalığınızla münasibətiniz yaxĢıdır? – Əlbəttə, mən onunla böyümüĢəm. O, yeganə atamdır. – Nə cür adamdır? – Rey... qaraqabaqdır. – Vəssalam? – deyə həmsöhbətim təəccüblə soruĢur. Çiyinlərimi çəkirəm. Bəs o, nə eĢitmək istəyirdi ki? Mənim həyat hekayəmi? – Qaraqabaqdır, qızlığı kimi, – deyə Qrey təkrarlayır. – O, futbol vurğunudur, xüsusilə Avropa futbolunun, üstəgəl, boulinq və balıq ovunu xoĢlayır. Həm də mebel ustasıdır. KeçmiĢ hərbiçi. – Ah çəkirəm. – Onunla yaĢayırsınız? – Hə. Anam üç saylı ərinə mənim on beĢ yaĢım olarkən rast gəldi. Mən də Reylə qaldım. Qrey qaĢqabağını sallayır, sanki məni anlamağa çalıĢır. – Üç saylı ər Texasda yaĢayırdı. Mənim evimsə Montesanodadır. Bundan əlavə… anam yenicə ərə gedib. – Susuram. Anam heç vaxt üç saylı əri haqda danıĢmır. Qrey bu söhbəti niyə saldı? Axı bunun ona dəxli yoxdur. Mən də özümü sonadək belə apara bilərəm. – Valideynləriniz haqda danıĢın, – deyə xahiĢ edirəm. O, çiyinlərini çəkir. – Atam – vəkil, anam – uĢaq həkimidir. Onlar Sietldə yaĢayırlar. A-a… onun zəngin valideynləri var. Bəxtiyar cütlükdür, üç uĢağı övladlığa götürüblər və onlardan biri yaraĢıqlı oğlana çevrilir və dünya biznesinin zirvələrini fəth edir. Buna necə nail olub? Valideynlər onunla, yəqin ki, fəxr edirlər. – Bəs bacı və qardaĢınız nə edir?
55 www.vivo-book.com
– Eliot inĢaatla məĢğuldur, kiçik bacımız isə indi Parisdə hansısa məĢhur fransız aĢpazın rəhbərliyi ilə kulinariyanı öyrənir. – Onun gözləri qıcıqdan dumanlanır. O, açıq Ģəkildə özü və ailəsi haqda danıĢmaq istəmir. – EĢitmiĢəm ki, Paris füsunkar Ģəhərdir, – deyə mızıldanıram. Maraqlıdır, niyə o, ailəsi haqda söhbətdən yayınır? Övladlığa götürüldüyünə görəmi? – Hə, çox gözəldir. Parisdə olmusunuz? – deyə soruĢur və dərhal da sakitləĢdirir. – Xaricdə heç vaxt olmamıĢam. – Yenidən bayağı mövzuya qayıtdıq. O, nəyi gizlədir? – Getmək istərdinizmi? – Parisə? – Təəccüblənirəm. Niyə də yox! Bundan kim imtina edər ki! – Əlbəttə, istərdim, – deyə səmimi etiraf edirəm. – Amma daha çox Ġngiltərəyə. Qrey baĢını yana əyir və Ģəhadət barmağını üst dodağına qoyur. Aman Tanrım. – Niyə?
Mən gözlərimi döyə-döyə qalmıĢam. Özünü topla, Stil. – Bu, ġekspirin, Ostenin, Bronte bacılarının, Tomas Hardinin vətənidir. Onların kitablarının yazıldığı yerləri görmək istərdim. Ədəbiyyat haqda söhbət mənə imtahanları xatırladır. Saata baxıram. – Getməliyəm. Ġmtahana hazırlaĢmalıyam. – Ġmtahanlara? – Hə, tezliklə – çərĢənbə axĢamı. – Miss Kavananın maĢını hardadır? – Otelin yanındakı park yerində. – Sizi ötürərəm. – Çay üçün sağ olun, mister Qrey. O, özünün qəribə, sirli təbəssümünü sərgiləyir. – Dəyməz, AnasteyĢa. Mənə çox xoĢ idi. Gedək, – əmr edir və mənə əlini uzadır. Əlindən tuturam, karıxaraq və onun ardınca küçəyə çıxıram. Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|