131
www.vivo-book.com
qatlayıb onun nə etdiyinə tamaĢa edirəm. O dabanımdan tutaraq ayağımı
qaldırır və orta barmağının dırnağı ilə ayağımın üst tərəfinə toxunur. Mən
demək olar ki, ağrıdır, amma hiss edirəm ki, onun toxunuĢu qasığımda əks-
səda verir. BaxıĢını məndən çəkmədən, o, dilini ayağımın üst tərəfində
gəzdirir, sonra diĢlərini. О-о! Həzzdən beli üstə yıxılıram və onun xəfif,
özündənrazı gülüĢünü eĢidirəm.
– Аh, Аna, gör indi sənə neyləyirəm, – deyə Kristian pıçıldayır. O,
ikinci ayağa keçir və corabı ayağımdan çıxarır, sonra isə cins Ģalvarı. Ġndi
onun çarpayısında yalnız lifçik və tumanlayam, uzanmıĢam, o, yuxarıdan-
aĢağıya məni süzür.
– Sən çox gözəlsən, Аna Stil. Ġndi sənə soxacam.
Ġlahi!.. Bu, onun sözləridir. Bu sözlər adamı necə də cuĢa gətirir.
Dözməyə taqətim yoxdur.
– Göstər görüm, necə qurtarırsan.
Nə? Anlamıram.
– Utanma, Ana, göstər mənə, – o pıçıldayır.
Mən mənfi mənada baĢımı yelləyirəm.
– Nəyi deyirsən? – öz xırıltılı, istəkdən dolub-daĢan səsimi
tanımaqda çətinlik çəkirəm.
– Özünü orqazma necə çatdırırsan? Mən bunu görmək istəyirəm.
– Özüm… heç vaxt… – deyə donquldanıram.
Kristian heyrətlə qaĢlarını çatır, boz gözlər tündləĢir, o inamsız halda
baĢını yelləyir.
– YaxĢı, baxaq görək bununla nə edirik, – onun səsində incə,
həyəcanlı və qeyri-adi hissi təhdid var. O, cins Ģalvarının qabağını açır və
astaca əynindən çıxarır, baxıĢlarını məndən çəkmədən. Əyilərək
topuqlarımdan tutur və ayaqlarımı cəld ayıraraq onların arasına uzanır. O,
baĢım üstə asılı qalır. Mən səbirsizlikdən içimi yeyirəm.
– Sakit qal, – deyə Kristian əmr edir, sonra əyilir və ombalarımın
içəri tərəfini və yuxarı hissəni öpməyə baĢlayır, sonra daha yuxarıya qalxır,
naxıĢlı tumanıma doğru.
132
www.vivo-book.com
О-о… mən diĢlərimi qıcırtmaya bilmirəm. Məndə alınmır. Onun
altında iztirab çəkirəm.
– Nəsə bir Ģey fikirləĢmək lazım gələcək, balaca, təki sən sakit
qalasan, – o, qarnımı öpür, diliylə göbəyimi qıdıqlayır. Sonra yuxarı qalxır,
məni öpüĢlərə qərq edərək. Dərim alıĢıb-yanır, qızarıram, bədənim od tutub
yanır, soyuq mələfədən yapıĢıram əlacsızlıqdan. Kristian yanımda uzanır və
onun əli ombalarımda, belimdə və döĢümdə gəziĢir. O, düz gözümün içinə
baxır, nəvaziĢlə döĢlərimdən tutaraq.
– Sən ovcumda yerləĢirsən, AnasteyĢa…
O, Ģəhadət barmağını büsthalterimin kasasına salır və döĢümü azad
edərək xəfifcə onu aĢağı salır, amma kasanın ipləri döĢümü yuxarı itələyir.
Kristian eyni Ģeyi o biri döĢümlə də edir. Məmələrim ĢiĢir və kəsilməz
baxıĢları altında bərkiyir. Mən öz büsthalterimə sarılmıĢam.
– Çox gözəldir, – deyir o razılıqla və məmələrim daha da bərkiyir. O,
zərifliklə döĢlərimə üfləyir və eyni zamanda, o birini əlinə tutur və
dartıĢdırır. Mən qarnımın altında Ģirin spazma hiss edirəm. AĢağıda
islanmıĢam.
– Hə, xahiĢ edirəm, – deyə əllərimlə mələfədən daha möhkəm
yapıĢaraq yalvarıram. Onun dodaqları o biri döĢümün giləsindən yapıĢar və
onu dartır. Mən artıq dözə bilmirəm.
– Baxaq görək qurtara bilirsənmi, – deyə Kristian pıçıldayır, bu
astagəl hissiyyatlı iĢgəncəni davam etdirərək. Onun məharətli barmaqları və
dodaqları altında məmələr və bədənimin hər bir damarı sanki nəğmə oxuyur.
– О… xahiĢ edirəm, – deyə yalvarıram. BaĢım geriyə atılıb, ağzım
açıqdır, ayaqlarım qıc olur. Mənimlə nə baĢ verir?
– Vaxtdır, balaca, – deyə o pıçıldayır. Onun dodaqları döĢlərimin
birində iliĢib qalır, orta və Ģəhadət barmaqlar isə o birini əlləyir. Mən onun
əllərində qum dənələri kimi minlərlə hissəciyə dağılıram, bədənim
məstlikdən qıc olub. O, ağzımı öpüĢlə örtür, dili qıĢqırığımla üzləĢir.
133
www.vivo-book.com
Ġlahi!.. Bu necə də xoĢ idi. Ġndi mən bilirəm, bütün bu həngamə nəyə
görə idi. Kristian razılıq ifadə edən təbəssümlə mənə baxır, cavab baxıĢımda
minnətdarlıq və heyranlıq var.
– Sən çox hissiyyatlısan. Sənə təmkini öyrənmək lazımdır və sənə
bunu məĢq elətdirəcəyik, – o yenidən məni öpür.
Tənəffüsüm hələ də rəvan deyil, orqazmdan sonra təzə-təzə özümə
gəlirəm. Kristianın əlləri qurĢağıma doğru enir, ombalarıma, sonra ayaqların
arasında dolaĢır… Ġlahi. Onun barmağı incə tərzdə ayaqların arasına enir və
asta-asta... ora daxil olur. O, bir anlıq gözlərini yumur və tənəffüsü
sürətlənir.
– Sən yam-yaĢsan. Ġlahi... mən səni necə də istəyirəm. – Kristian
barmağını içimə soxur və mən qıĢqırıqla atılıram, çünki bu, dalbadal
təkrarlanır. Onun ovcu klitoruma toxunur və mən yenə də çığırtımı saxlaya
bilmirəm. Onun barmağı içimə doğru da möhkəm girir. Ġnləyirəm.
Qəfildən Kristian oturur, tumanımı əynimdən çıxarır və onu
döĢəməyə tullayır. О, böyük s...ini çölə çıxarır. Оho… masadan bükməni
götürərək ayaqlarımı aralayır, sonra ayaqlarım arasında duraraq diz üstə
dayanır və prezervativi s..nə keçirir. Ah… Yəni belə?.. Necə?..
– Qorxma, – deyir Kristian, düz gözlərimin içinə baxaraq. – Sən
geniĢlənəcəksən.
O, mənə doğru əyilir və iki əlilə baĢımı qaldırır ki, düz gözlərinin
içinə baxım. Onun əngləri kip qapanıb, gözləri alıĢıb-yanır. Yalnız indi mən
görürəm ki, o hələ də köynəyini əynindən çıxarmayıb.
– Sən həqiqətən bunu istəyirsən?
– Hə, mən yalvarıram.
– Ayaqlarını dizədək qatla, – deyə o, əmr edir və mən tələsik əmrə
tabe oluram. – Ġndi mən sizi s...əcəm, miss Stil, – bu sözlərlə eyni anda onun
s...nin baĢı düz ayaqlarımın arasındakı dəliyə toxunur. – Amansızcasına
s...əcəm, – deyə o pıçıldayır və içinə soxur.
– А-а! – ürəkparçalayan ağrıdan qıĢqırıram – Kristian bəkarətimi
pozdu. O duruxur, gözləri zəfərdən parlayır, ağzı azca açıqdır.
Dostları ilə paylaş: |