179
ma’lum. yerning o’ziga xos xususiyatlarini hisobga olgan holda xo’jaliklarning
moddiy-texnika bazasini rivojlantirish zarur. yerning holatiga qarab o’g’it turlari,
o’g’itning miqdori, texnikalarning turi va boshqalar tanlanadi. Agarda yerning
meliorativ holatlarini qisobga olmasdan ekin turi, ma’danli o’g’itlar, unga ishlov
beradigan
texnikalar tanlansa, ishlab chiqarishning natijasi past bo’lishi turgan gap.
Ba’zi hollarda yerga bunday munosabatda bo’lish uning ishlab chiqarish oborotidan
chiqib ketishiga ham olib kelishi mumkin.
Ikkinchidan, qishloq xo’jaligining moddiy-texnika bazasi tabiat qonunlariga
boshqa tarmoqlarnikiga nisbatan ko’proq bog’liq. Buning natijasida turli
mintaqalarda turlicha texnika va boshqa resurslardan foydalanish zarurati kelib
chiqadi. Shimoliy zonalarda ekin turlari janubiy zonalardagidan farq qiladi. SHimoliy
zonalarda issiq kunlarning nisbatan kam bo’lishi,
eng avvalo, qisqa muddatlarda
pishib yetiladigan ekin turlarini joylashtirishni talab qiladi. Janubiy hududlarda esa
ekin turlarini tanlash imkoniyatlari kattaroq. Bunday holatlar esa moddiy-texnika
resurslarining turli mintaqalarda turlicha bo’lishini talab qiladi.
Uchinchidan, qishloq xo’jaligida moddiy-texnika resurslaridan foydalanish
samaradorligi ishlab chiqarishning mavsumiyligi bilan bog’liq. Qishloq xo’jaligida
ish davri bilan ishlab chiqarish davrining mos kelmasligi
oqibatida ayrim texnika
vositalari yilda bir necha kun yoki oy ishlatiladi, xolos. Masalan, don o’rish
kombaynlari asosan o’rim – yig’im davrida 2 oy ishlatiladi. yer qazish ishlarida
ishlatiladigan ekskovatorlar ham bunga misol bo’la oladi. Qishloq xo’jalik
korxonalari qimmatbaho texnikani (kombaynlarni) yil davomida saqlashga majbur.
Bu esa katta miqdorda qo’shimcha xarajatlarni talab qiladi. Natijada, asosiy
fondlardan, texnikalardan foydalanish samaradorligi pasayadi.
To’rtinchidan, qishloq xo’jaligida moddiy-texnika resurslarining
katta qismini
tirik organizmlar (chorva mollari, ko’p yillik mevali bog’lar, uzumzorlar va
boshqalar) tashkil etadi. Bu esa ishlab chiqarish jarayonida biologik qonuniyatlarni
ham hisobga olishni talab etadi. Aks holda natija past bo’lishi mumkin. Bu
180
xususiyatni hisobga olmaslik xo’jaliklarda mavjud texnikada, fondlardan foydalanish
samaradorligi pasayishiga olib kelishi mumkin.
Beshinchidan, ishlab chiqarish keng maydonlarda olib borilishi xo’jaliklarda
yaxshi rivojlangan transport tizimi, yo’l va aloqa kommunikatsiyalari bo’lishini talab
qiladi. Texnikalarni bir maydondan ikkinchisiga olib borish, ularni ta’mirlashni
tashkil etish jarayonida qishloq xo’jaligi moddiy-texnika resurslarini tashkil etishning
o’ziga xosligi namoyon bo’ladi. Bu xususiyat katta qo’shimcha mablag’larni talab
qiladi.
Oltinchidan, qishloq xo’jaligining moddiy-texnika bazasi ko’p
jihatdan
sanoaning rivojlanganligiga bog’liq. Shu bilan birga moddiy-texnika resurslarining
(em-xashak, zotli chorva mollari, urug’liklar kabilar) bir qismi qishloq xo’jaligining
o’zida ishlab chiqariladi. Bu esa sarflanayotgan mablag’larning sotib olinayotgan va
o’zida
ishlab
chiqarilayotgan
moddiy-texnika
resurslariga
mos
ravishda
taqsimlanishini talab qiladi. Aks xolda ishlab chiqarishning natijaviy ko’rsatgichlari
pasayishi mumkin.
Hozirda mamlakatimiz qishloq xo’jaligining mexanizatsiyalashganlik darajasini
oshirish, asta-sekinlik bilan uni sanoat asosiga o’tkazish borasida ishlar olib
borilayapti. Bu qishloq xo’jaligi taraqqiyotining ob’yektiv yo’nalishlaridan biridir.
Dostları ilə paylaş: