Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
52
geri qaytardılar, bir qədər əhali və «Qayşaq və onun ailəsi
Arsaxın dağ yolları ilə qaçıb … xilas oldular. Özü isə bundan
sonra bu yerlərdə keçmiş vəzifəsini daha qaytara bilmədi» (136,
k.2, f.10).
Bundan sonra xəzərlər gürcülərin torpaqlarına doğru
yayıldılar və Tiflis şəhərini mühasirəyə aldılar. Bunu eşidən
İrakli bütün ordularını səfərbərliyə alıb öz müttəfiqi ilə birləşdi.
Tiflisi tutmaq üçün ciddi-cəhd göstərən müttəfiqlər qələbə qaza-
na bilməyərək geri çəkildilər. Onlar Sasanilər üzərinə hücuma
hazırlaşdılar (136, k.2, f.11; 15, s.46; 295, s.30; 296, s.143).
M.Kalankatlının məlumatına görə, 625-ci ildə imperator
İrakli əvvəlki imkanlarını bərpa etmək üçün yenidən müharibəyə
hazırlaşmağa başladı. İmperiya ərazisindən yeni, güclü qoşun
toplamaqla məşğul olan İrakli Sasani şahı Xosrova qalib
gəlməyin asan olmayacağını bildiyindən, xəzərlərin yanına qasid
göndərib Sasanilərlə müharibədə onlara kömək edərsə, böyük
ənamlar verəcəyini vəd etdi. Xəzər hökmdarı Sasani şahını
məğlub etməyi üstün tutduğundan təklifi şərtsiz qəbul etdi.
Xəzərlər müttəfiqi olan Bizansla birgə hərəkətin əhəmiyyətini
məqsədəuyğun hesab etdiyi üçün, Şad qısa bir müddətdə
Dərbənd keçidini keçərək, Kür çayı sahilinə gəldi, sonra Bizansa
tabe olan ərazilərlə Konstantinopola (İstanbula) getdi, İrakli ilə
razılaşdıqdan sonra geriyə qayıdıb Araz çayının sahilində
düşərgə saldı (136, k.2, f.11; 296). Mənbədə göstərilir ki, «626-
cı ildə xəzərlərin xaqanı şahlıq rütbəsinə görə Şad adlanan
qardaşı oğlunun başçılığı altında vəd etdiyi ordunu Albaniyaya
göndərdi. O, Albaniyanın bütün vilayətlərini və Atropatenanın
bir hissəsini yağmalayıb çoxlu xristian və bütpərəstləri qılıncdan
keçirdi, geri qayıdarkən özləri ilə çoxlu əsir apardı» (136, k.2,
f.11; 296, s.143).
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
53
Həmin dövrün tarixi proseslərindən və M.Kalankatlının
geniş şərhlərindən məlum olur ki, Şad Albaniyanı qarət etməyə
göndərilməmişdi. Mətnin özündən aydın olur ki, xəzərlər həmin
vaxt, Bizansın təsiri altında olan ərazilərdə etdiyi hərəkətlərə
görə, Sasani şahına qarşı müqavimətdə iştirak etmişdi. Müstəqil
Albaniya və Atropatena ərazisindən keçərkən dəymiş zərərin
şişirdilməsi və onun basqın, qarət kimi qələmə verilməsi də təbi-
idir (317), çünki dəfələrlə erməni dilində üzü köçürülmüş əsərdə
xəzərlərin hərəkətlərinə müsbət məna verilməzdi.
Xosrov şahın xəzərlərə göndərdiyi məktub çox maraqlıdır:
«Get, öz çarına və bizim qardaşımıza de ki, sizin sülaləniz
mənim cədlərim və mənim tərəfimdən əsrlər boyu həmişə
hörmətlə, sevimli qardaşın sülaləsi kimi qarşılanırdı və biz oğul-
qızlarımız vasitəsilə bir-birimizlə qohum olmuşuq. İndi sənə heç
yaraşmaz ki, sən mənim azmış bizans qulumun sözlərinə məhəl
qoyasan» (136, k.2, f.11).
Xosrov şahın Xəzər padşahına «qardaş» deyə müraciət
edərək yazdığı məktubdan sonra «türkan (tarxan) öz ölkəsinə
qayıtdı». İmperator İrakli isə Sasanilərə qarşı hücumu davam
etdirdi (136, k.2, f.11; 15, s.46; 295, s.30; 296, s.143).
Sasani tax-tacı uğrunda davam edən uzunmüddətli
mübarizədən sonra Xosrov öldürüldü və hakimiyyətə II Qubad
(628-ci ildə) gətirildi (136, k.2, f.12). M.Kalankatlı yazır ki, «bu
hökmranlıq çox davam etmədi. Yeddi aydan sonra onun da
həyatı sona yetdi, padşahlıq Sasan oğullarının əllərindən alınıb
İsmayılın oğullarına verildi» (136, k.2, f.12). (Burada söhbət
ərəb qoşunları tərəfindən Sasani ərazisinə edilmiş hücumlardan
və Sasani torpaqlarının Xilafətin hakimiyyəti altına
keçməsindən gedir).
A.A.Bakıxanov «Ruzət us-səfa» əsərinə əsaslanaraq yazır
ki, «Hörmüzün vaxtında xəzərlər Dərbənddən keçərək …
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
54
Azərbaycanı qarət etdilər. «Danvil»in sözünə görə, bu 626-cı
ildə imperator İraklinin fitvası ilə baş vermişdi. «Quzidə»də və
başqa kitablarda göstərilir ki, Hörmüzün (A.Bakıxanov yazır ki,
onu Türkzadə adlandırırdılar – Q.H.) zülmündən təngə gələn
xalq hiddətlənmiş və atasından ehtiyat edərək Azərbaycana
kənarlaşdırılmış Xosrov Pərvizin adına pul zərb edilməyə
başlanmışdı. O, Bəcrəvana gələrkən onu Bərdə hökümdarı Ma-
hunbanu qarşılamış və qonaq dəvət etmişdi. Xosrov orada onun
bacısı qızı Şirinə vurulmuş, nəhayət onunla evlənmişdi» (208,
s.47).
A.A.Bakıxanov qeyd edir ki, həmin vaxtlar İran (Sasasni –
Q.H.) dövlətində artıq intizam, əsayiş pozulmuşdu. Xəzərlərin
vaxtaşırı hücumları davam edirdi (208, s.47).
Yeri gəlmişkən, Alban katolikosu V i r o (596-630) və
onun Bərdə tarixi ilə əlaqədar fəaliyyəti üzərində ətraflı dayan-
maq maraqlı olardı.
M.Kalankatlı Vironun şəxsiyyəti və siyasi fəaliyyəti
haqqında maraqlı məlumat verir (136, k.2, f.14). Viro Xosrov
tərəfindən siyasi baxışına, müstəqilliyə olan meylinə və
mübarizliyinə görə əsir alınmışdı. 25 il şah sarayında məhbus
kimi saxlanmış, II Qubad hakimiyyətə gəldikdən sonra azad
edilmişdir (136, k.2, f.14; 15, s.46; 295, s.72; 296, s.143).
Vironun şah sarayına aparılmasını və orada saxlanılmasını
müxtəlif şəkildə şərh edirlər. Əsir kimi aparılaraq şah zindanına
salınmış Vironun sağ qalmasının səbəbini Bərdə hökmdarının
qardaşı qızı Şirinin Xosrovdan xahiş etməsi ilə, digər səbəbini
isə Vironun öz şəxsi keyfiyyətləri ilə əlaqədar izah edirlər (136,
k.2, f.14; 15, s.48; 236, s.45). M.Kalankatlı bu barədə yazır:
«Bütün canilər, dustaqlar və böyük sarayın zindanlarında olan
bütün başqa adamlar, öz vətənlərinə və doğma yurdlarına
qayıtmağa ümidlərini itirənlərin hamısı, yeni şah – II Qubad
tərəfindən əfv
Dostları ilə paylaş: |