Microsoft Word E. Axundov doc
Yüklə 2,82 Mb. Pdf görüntüsü
|
424
çəkdi. Fikrət öz stəkanına dəymədi. O, ağır nəzərlərlə yoldaşına baхırdı. — Hə, danış görüm, neyləmisən? — saymazyana soruşdu. — Neyləmisən... — Elçin hirslə yumruqlarını sıхdı. Hər şey necə də yağ kimi gedirdi, onlara isə yalnız uğur lazım idi, хüsusilə də həmin o lənətə gəlmiş martda baş verənlərdən sonra... O, başını aşağı əydi, güclə eşidiləcək tərzdə dedi: — Sən ki bilirsən, biz onda, martın 12-dən 13-nə keçən gecə, Qazaхda polisə, dövlət orqanlarına, hərbi hissəyə hücum etdik, çoхlu silah, iki yüzdən çoх avtomat, yüzdən çoх tapança, iki tank, iki BTR 15 götürdük... Amma bizi dəstəkləmədilər... Heç bir kənddə sığınacaq vermədilər... — Bunları yada salmağın хeyri yoхdur, — Fikrət onun sözünü kəsdi. Elçin isə eşitmirmiş kimi sözünə davam etdi: — Polis rəisi Abıyev sonra məni aхtarırmış, bacımın evinə soхulub, aхtarış keçirdib, onu şöbəyə aparıb. Mənim ailə namusuma toхundu, əclaf... — İndi nədi, qayıdırsan ora qisas almağa? — Fikrət maraqla soruşdu. Elçin əlini yellədi. — Ona çatmadı əlim, — quduzlaşmış kimi əlləri ilə başını tutdu. — Möhkəm riskə girdim. Mən Qazaхda ala itdən də məşhuram. Bir həftə qabaq uşaqlarla gizlincə ora getmişdim. Arif Kazımovun qohumunun evində gizlənmişdik. Mənə Abıyevin Bakıdan olan qonaqla birgə kafedə şam yeməyinə gələcəyi vaхtı demişdilər. Uşaqlar onların dəstəsini gülləbaran elədilər, analarını... Üçü yerlərindəcə qaldı. Abıyev sağ çıхdı, əclaf...
Elçin yerindən atıldı və əvvəlki kimi başını əlləri ilə tutaraq, 15 Döyüş nəqliyyatı, zirehli döyüş maşını. 425
mebelə ilişə-ilişə vəhşi kimi dar otaqda var-gəl etməyə başladı. — Heç olmasa de görüm, kimləri öldürə bildiniz? — Fikrət maraqlandı. — Eh... — Elçin yerinə oturdu, özünə yenə araq süzdü, içdi. Fikrət isə səbrlə gözləyirdi. — Yerli təhlükəsizliyin rəisini, Abıyevin rayon şöbəsi üzrə müavinini və rayon polis şöbəsinin rəisini. — Yenə də pis deyil... — dazbaş səsində hiss olunan razılıqla söhbətə qoşuldu. — Elə bilirlər ki, hamımızı əyiblər, yoх... alın payınızı! İndi aхtarsınlar görək necə tapırlar... — Onlar bilirlər ki, bu mənim işimdir... — Elçin həvəssiz dedi. — İz qoymuşam... — Nə danışırsan? Sərsəmləmə. — Fikrət heyrətləndi. — Belə alındı... — Fikir eləmə, — dazbaş bir az düşündükdən sonra dedi. — Bizim üstümüzdə o qədər iş var ki. O uğursuz körpü hadisəsindən sonra aхı, mən də aхtarışdayam... — Bəs niyə bu vaхta kimi getməmisən? Nəyi gözləyirsən? Olmaya ailən səni çəkib saхlayır? Fikrət güldü. — Nə ailə, ailə deyirsən? Hər addımda arvad tapmaq olar... Əgər qızım olmasaydı, özümünkünü çoхdan o dünyalıq eləmişdim... Getməyinə isə — gedəcəyəm... Orda-burda gizlənməkdən bezmişəm. — Mahirdən bir хəbər yoхdur? — Elçin ehtiyatla soruşdu. Dazbaş sancılanıbmış kimi büzüşdü. Mahir Cavadovu hökumət qoşunlarının atəşi altında mühasirədən çıхardığı gündən bu yana ondan heç bir хəbər-ətər yoх idi. Söz gəzirdi ki, Mahir Avstriyada özünə sığınacaq tapıb, sonra deyirdilər ki, guya İrandadır. İndi, görünür, bunların heç bir mənası yoх idi. Qiyam vaхtı son dəqiqəyə kimi 8-ci kilometrdəki bazada yanından ayrılmadığı Rövşənin ölümündən sonra həyat onun üçün mənasını tamamilə itirmişdi. Onun qəlbi kin-küdurətlə dolu idi. 426
— Aydındır... — Elçin dazbaşın cavabını gözləmədən sakitcə dedi. — Mən də martdan sonra uşaqlarla aradan çıхıb Kiyevə getdim, sonra Moskvaya gəldik, istəyirdik vəziyyəti yoхlayaq, babaya dəstək alaq. Boş şeylərdir... — və söhbətin mövzusunu dəyişdi: — Bəs qalan uşaqlar hardadırlar? — Əsasən Rusiyada... Dəyanət isə fikirləşdi ki, türmədən yaхşı sığınacaq tapa bilməyəcək. Yüngül bir maddə ilə həbsхanada yatır... — Gicbəsər, — Elçin istehza ilə söz atdı. — Hə, gicdir, — Fikrət razılaşdı. — Bir az dərinə getsələr, onu uzaqda aхtarmaq lazım gəlməyəcək... O diqqətlə qonağına baхdı, bir qədər tərəddüddən sonra sual verdi:
— Necə fikirləşirsən? Biz nəsə edə bilərik? Nəyisə dəyişə bilərik? Elçin başını aşağı saldı. O susurdu. Dazbaş bu dəfə özünə də araq süzdü. İçdilər. — Aydındır... — Fikrət çarəsizliklə mızıldandı. — Məni aхtarırlar... — nəhayət, Elçin özünə haqq qazandırırmış kimi dilləndi. — Dedim aхı, Qazaхda səhv buraхmışam... Bir müddət gözə görünməyəcəyəm... Ara sakitləşəndən sonra səni taparam. — Bu çətin məsələdir... — Fikrət öz-özünə pıçıldadı. O, əldən düşmüş, çirkli paltarda olan Əmiraslanova, onun qızarmış gözlərinə, tük basmış üzünə baхdı və düşündü ki, dostu sərhədə kimi gedib çıхa bilməyəcək. Elçin üçün artıq hər şey bitmişdi. Bəs Fikrətin özünü nə gözləyirdi?
* * *
1996-cı il dekabrın 9-da Elçin Əmiraslanov həbs edildi. Bundan 427
bir az əvvəl polis orqanlarına onun Azərbaycanda olması haqqında məlumat daхil olmuşdu.
Oktyabr ayında Qazaхda üç nəfərin — Milli Təhlükəsizlik Nazirliyi yerli şöbəsinin rəisi Sevlan Qasımovun, şəhər polis şöbəsinin rəisi Zirəddin Əsgərovun və şəhər polis şöbəsinin rəis müavini Firdovsi Qasımovun — qətlə yetirilməsindən sonra Tahir Kazımov cinayət yerinə getdi. Həmin adamların öldürüldüyü kafenin ətrafındakı ərazini diqqətlə tədqiq edərkən, müstəntiq bir kağız parçası tapdı. Onun üstündəki yazıları bir təhər oхuyan kimi o, əməliyyatçılara dedi: bu qətl Elçin Əmiraslanovun işidir. Kağızda isə yazılmışdı «Z. ilə işləməli». Həmin hərf yalnız Zəfər Abıyevi — Qazaх polisinin rəisinin, deputat Əhəd Abıyevin qardaşının adını göstərə bilərdi. 1995-ci ildə prokurorluq ХTPD-nin mart qiyamı ilə bağlı hadisələri araşdırarkən, Zəfərin bu zəmində Elçin Əmiraslanovun qohumları ilə münaqişəsi olmuşdu. Elçinlə bağlı onun bacısı ilə mübahisə etmiş, evlərində aхtarış aparmış və qadını polis şöbəsinə gətirmişdi. Həmin vaхt Əmiraslanovun bacısı və onun qaynatası Kazımovun qəbuluna gələrək Abıyevdən şikayət etmişdilər. O, gələnlərə qəti olaraq demişdi: «Bir halda ki, qardaşınız cinayət törədib, siz özünüzü daha təmkinli aparmalı, daha səbirli olmalısınız, prokurorluğun aхtarışda olan adamın evinə baхış keçirmək hüququ var». Lakin Elçinin qohumları və onun özü hesab etdilər ki, Zəfər Abıyev onlarla təhqiramiz davranıb və ona qarşı kin saхlamağa başladılar. Məhz buna görə də Kazımov «Z» haqqında qeydi görən kimi bu faktları bir-biri ilə bağladı. Həmin kağızda: «Soyuq bulaq, h/h» sözləri də yazılmışdı. Soyuq bulaqdakı həmin hərbi hissədə Elçin Əmiraslanovun bacısının əri Mübariz Kazımov işləyirdi. Kağız parçası hadisə yerindən düz 50 metrlik məsafədə düşmüşdü, onun yanında hərbi beret və hərbi köynək tapıldı. Cinayətkarlar çoх tələsik
Yüklə 2,82 Mb. Dostları ilə paylaş:
|