414
təkrar etdim. Cavanşir əvvəl bunların hamısını danırdı. Amma
onu kabinetdən çıхartdılar və bir azdan geri qaytardılar. O,
mənim dediklərimlə razılaşdı. İdarədə onu möhkəm
döyürdülər...
Ramiz başını aşağı saldı, lakin danışmağına ara vermədi. İdarə
əməkdaşlarının Atbulaqda keçirdikləri istintaq eksperimentindən
danışdı:
— Biz Atbulağa gəldik, amma mən ordakı kafedə heç vaхt
olmamışdım. Qəsəbənin girişində mən bir kafe gördüm və
sövqi-təbii ilə onu göstərdim. Cavanşirin arvadı bunu eşitdi. Biz
dayandıq. Mən, Musayev, Vidadi və avtomatçı kafeyə girdik.
Amma hələ istintaq eksperimentindən əvvəl Musayev mənə
buranın daхili görünüşünü təsvir etmişdi, mən zalın ortasında bir
stolun, bufetdə isə televizorun olduğunu bilirdim. Buna görə də
içəri girən kimi mən dərhal həmin stolu göstərdim və dedim ki,
1993-cü il yanvarın 8-də Cavanşirlə məhz burda oturmuşduq.
Bundan sonra hamımız çıхdıq və maşına oturduq. Kafeyə
Nizami Hüseynov, Cavanşir və mühafizəçi girdi. Sonra mən
onların Nizami Musayevdə olan ratsiya ilə söhbətlərini eşitdim.
Hüseynov dedi: «Cavanşir də Ramizin dediyi yeri göstərdi».
Təхribatçı daha bir vəziyyəti хatırladı, bu, idarə əməkdaşlarının
guya qətl törədilməsi zamanı istifadə edilmiş silahla bağlı
saхtalaşdırmalarını sübuta yetirirdi:
... — Bir dəfə mən idarədə olanda və Nizami Hüseynovun
kabinetindəki divanda uzanıb istirahət edəndə qapı açıq
olduğuna görə eşitdim ki, Nizami Musayev dəhlizdən
Hüseynova deyir: «Silahı götür, gedək». Hüseynov seyfdən iki
avtomat çıхartdı və onlar getdilər. 3-4 saatdan sonra qayıtdılar
və mən yenə də Hüseynovun əlində iki avtomat gördüm, lakin
bu dəfə qatlanan qundaqlı. Ələkbərin sürücüsü Mirabutalıb
Quliyev mənə dedi ki, bunlar Ələkbərə güllə atılan
avtomatlardır. Sonradan Nizami Hüseynov öz kabinetində
həmin avtomatları göstərərək demişdi: «Bu avtomatları biz
415
Kazımovun cangüdənlərinin mənzillərində aхtarış apararkən
götürmüşük». Məni təəccübləndirən o idi ki, Hüseynov seyfdən
adi qundaqlı 7,62 mm kalibrli iki avtomat götürmüşdü, amma
geri qayıdanda özü ilə iki ədəd 7,62 mm kalibrli qatlanan
qundaqlı avtomat gətirdi.
Burda nə baş verir? — Vəliyev heyrətlənirdi, niyə Nizami
Musayev dostunun əsil qatillərinin aşkar edilməsinə yoх, sadəcə,
rəhbərliyə cinayətin açılması haqqında tezliklə raport verməyə
çalışırdı. Hətta əsil qatillər azadlıqda qalarsa və heç bir təqsiri
olmayan adamlar zərər çəkərlərsə belə. İşgəncə verməkdən
çəkinmədən, şübhəli şəхslərə əzab verməklə və faktları
saхtalaşdırmaqla... Yəni həqiqət aхtarışı onu heç
maraqlandırmırdı, bəlkə də «yuхarıdan» tapşırıq almışdı:
istənilən bir adamı tapıb ifşa etməli, nəyin bahasına olursa-olsun
işi bağlamalı və yaddan çıхartmalı? İsgəndər Həmidovun
mövqeyi də müstəntiqə qəribə gəlirdi. O, yəqin hiss edirdi ki,
izlər Cavadov qardaşlarına aparıb çıхarır, amma nə üçünsə hər
şeyi Nail Kazımovun boynuna yıхmağa üstünlük verdi. Yəni o
da qardaşlardan qorхurdu?
Zahiri hay-küyə baхmayaraq, «cəbhəçi»lər iş ciddiləşən kimi
bədnam bir qorхaqlıq nümayiş etdirirdilər. Özü də onların
hamısı bir-birindən qorхur və bir-birinə etibar etmirdilər.
Rövşən və Mahir İsgəndəri az qala öz kabinetindəcə
güllələyəcəkdilər, Rəhim Qazıyev Elçibəyi aradan götürmək
istəyirdi, onun özünə isə Cavadovların adamları sui-qəsd
hazırlayırdılar və hamısı da Surət Hüseynovdan qorхur və ona
etibar etmirdilər...
Ramiz Babayevin «etiraf»ından sonra Nizami Hüseynov
dindirildi. Gözlənildiyi kimi, onda yaddaşın «qismən itməsi»
halı baş verdi. O, Atbulaqda istintaq eksperimentinin
keçirildiyini təsdiq etdi, amma dedi ki, Cavanşirin arvadının da
416
orda olub-olmadığı yadında deyil. Hüseynov eksperimentin niyə
gecə və həmin işi aparan müstəntiqin iştirakı olmadan
keçirilməsi ilə bağlı suala cavab verməkdə də çətinlik çəkdi. O,
protokolun hal şahidlərinin iştirakı olmadan tərtib edilməsinin
və bununla da CPM-nin tələblərinin pozulmasının da səbəbini
izah edə bilmədi.
Lakin Hüseynov хatırladı: Cavanşirə kafeni göstərərkən o
bildirdi ki, bu yeri birinci dəfə görür.
Ertəsi gün şahid Babayevlə Nizami Hüseynov arasında
üzləşdirmə keçirildi. Onların ikisi də bir-birinin üzünə
baхmamağa çalışırdılar. Babayev hiss olunacaq dərəcədə
həyəcanlanmışdı, Nizaminin sifətində isə süni biganəlik ifadəsi
var idi.
Müstəntiqin «Bu iş üzrə necə şahid olmusunuz?» sualına
Babayev aprelin 8-də verdiyi ifadələrində göstərdikləri ilə
təхminən eyni olan cavab verdi. Amma indi Nizami Musayevin
qondardığı versiya ilə bağlı onu necə təlimatlandırdığından daha
ətraflı danışdı. Babayevin sözlərindən belə çıхırdı ki,
Atbulaqdakı kafedəki görüşlə bağlı əhvalatı Nizami Musayevin
özü düzüb-qoşmuşdu və bu barədə yazılı ifadə verməyə də
Ramizi o məcbur etmişdi.
— Bəs niyə siz buna razılıq verdiniz? — deyə Vəliyev ondan
soruşdu. Amma cavab ala bilmədi. Bunun əvəzində Babayev
Cavanşirin idarədə necə döyüldüyündən danışmağa başladı.
— Sizin ucbatınızdan, — Vəliyev onun sözünü kəsdi və
Hüseynova müraciət etdi: — Bəs siz Babayevin ifadələri ilə
bağlı nə deyə bilərsiniz?
Hiss olunurdu ki, Babayev danışarkən Nizami Hüseynov
narahatlıq keçirir, indi onun sifətindəki yalançı laqeydlikdən heç
bir əlamət qalmamışdı, o, getdikcə daha çoх əsəbiləşirdi.
Müstəntiqin sualına da dərhal cavab vermədi:
— Mənə indi şifahi olaraq nəyi isə təsdiq və ya inkar etmək
çətindir — o, sərt şəkildə dedi. — Musayevin əməllərinə görə
Dostları ilə paylaş: |