28
qoniyada əmələ gələn spermoqonial ləkəyə görə fərqləndirmək
olar.
Peyvənd edilən bitkiləri rütubətli kameralarda bir gündən az
olmamaq və iki gündən çox olmamaq şərti ilə saxlamaq lazımdır.
Bundan sonra bitkilər rütubətli kameralardan çıxarılaraq
istixanadakı rəflər üzərinə yerləşdirilirlər.
Rütubətli kameranın əsas məqsədi sporların çüçərməsinə və
onların bitki hüceyrələrinin tərkibinə daxil olmasına şərait yarat-
maqdır. Pas göbələklərinin bazidiosporları ilə peyvənd zamanı
rütubətli kameradakı bitki nümunəsini bir qədər uzadırlar, çünki
teleytosporların çüçərməsi, bazidiosporların əmələ gəlməsi, onların
sonrakı inkişafı və bitkiyə daxil olması üçün zaman tələb olunur.
Gövdənin bəzi göbələklərlə peyvəndini şpiris vasitəsi ilə
inyeksiya etməklə də həyata keçirmək olar. Əsasən, daş sürmə və
qarğıdalı gövdəsinin diplodioz çürüməsinin patogeni belə inoku-
lasiya edilir.
Əgər çiləmə zamanı suspenziyanın infeksiyalı damcıları
yarpaq və ya gövdə üzərində qalmırlarsa (sürüşürlərsə) suspen-
ziyaya isladıcılar əlavə edilir.
Bitkilərin traxeomikoz soluxmanın patogenləri ilə
(Verticillium, Fusarium, Chephalosporium növləri) inokulyasiyası
gövdənin kök yaxalığı nahiyyəsində kəsik etmək və buraya
sınaqdan keçirilən göbələyin təmiz mühit hissəciyini aqarla
birlikdə daxil etmək olar. Peyvənd yerini nəmli pambıqa bükmək
səmərəlidir. Bu üsul ilə V. dahliae göbələyi ilə pambıq bitkisinin
peyvəndi zamanı xəstəliyin inkubasiya dövrü optimal temperatur
həddində 7 – 12 gün uzanır.
Ağac bitkilərinin budaqlarının peyvənd edilməsi. Tətbiq
edilən göbələyin patogenliyi və müqayisəli virulentliyinin
öyrənilməsi üçün skelet ya da daha kiçik zoğların qabığının
üzərində bir – birindən 1-1,5 sm aralıda iki paralel eninə kəsik edib
bu kəsiklər arasında qalan qabığı isə ortadan uzunu boyunca
kəsilir. Bundan sonra, kəsilmiş qabıq qatını əyərək çılpaq budağa
neştər vasitəsi ilə bir neçə dərin olmayan kəsiklər edilir (cızıqlar
şəklində) və bu yolla yaralanmış ağaca sınaqdan keçirilən göbə-
29
ləyin təmiz mühit hissəciyini çəkirlər (aqarla birlikdə). Bunun ar-
dınca, qabıq qatlarını yenidən budağa tərəf əyərək peyvənd edilmiş
nayihəni yaş pambıqla sarıyaraq üzərinə perqament kağız ya da
polietilen paket yerləşdirilir. Paketin sonları (boru şəkilli ucları)
sap vasitəsi ilə bağlanır. Bu pambıqdakı rütubətin saxlanılması
üçün vacibdir.
Subtropik iqlim şəraitində ağacların peyvənd edilən nayihə-
lərindəki yaş pambıq kağız örtüklə əhatələnməsinə baxmayaraq
çox tez quruyur. Bunun qarşısını almaq üçün, peyvənd edilən
budaqlara icərisində su olan sınaq şüşələri asılır ki, onun icərisində
olan su xüsusi pambıqlı fitillə peyvənd olunan hissəyə axıb gəlsin
və pambığın nəmliyini təmin etsin.
Bitkilərin torpaq vasitəsi ilə peyvənd edilməsi. Ən sadə üsul
– peyvənd edilən bitkinin yaxınlığında torpağa batırılmış kürəklə,
bitki köklərinin zədələnməsidir. Kürəyi torpaqdan çıxartmadan
onu bir kənara çəkirlər və əmələ gəlmiş aralığa sınaqdan keçirilən
göbələyin spor suspenziyasını tökürlər. Bu üsuldan istifadə etdikdə
Verticillium dahliae Kleb. patogeni ilə pambıq bitkisinin peyvəndi
zamanı yüksək nəticələr əldə edilmişdir.
Bir çox hallarda peyvənd torpağa köklər zədələnmədən də
daxil edilə bilir. Bunun üçün peyvəndi xüsusi substratda çoxaldıb
təmiz mühit şəklində torpağın üst qatına sınaqdan keçirilən toxum-
ların əkinindən ya əvvəl, ya da əkini zamanı daxil edirlər.
Bir qabda aparılan istixana sınaqları zamanı taxıl bitkisi
toxumlarında becərilən 25-30 q inokulyum 15-20 sm dərinlikdəki
torpaqla qarışdırılır. Tarla şəraitində inokulyum toxumlarla birlik-
də bitki yuvalarına verilir.
Bitkilərin patogenlə torpaq vasitəsilə peyvəndi zamanı bu üsul
yuxarıda qeyd edilənlərdən daha üstündür. D.Haydarovun (1965)
özünün pambığın vertesillioz soluxma araşdırmalarında qeyd et-
diyi kimi, bu üsul patogen ştamlarının virulentliyini daha yaxşı
ortaya çıxardır, nəinki, şpris yaxud da kök yaxalığının kəsiyi ilə
bitkilərin peyvənd edilməsi, ancaq, sonuncu iki üsul müqayisə
olunmayacaq dərəcədə daha tez nəticə verir.
Peyvənd etmənin nəticələrinin qeydiyyatı. Bitkilərin pey-
30
vənd təcrübələrinin nəticələri ilk dəfə, peyvənd olunan sahib
bitkilərin əksəriyyətində bu patogenin yaratdığı xəstəliyin simp-
tomları əmələ gəldiyi zaman qeydə alınır. Yoluxan bitkilərin növ
tərkibini öyrənən zaman, bəzi bitkilərdə həssaslıq aşağı olduğu
üçün ya simptomlar gec əmələ gələ bilər ya da, imunnitet olduğu
hallarda isə heç əmələ gəlməyə bilərlər. Belə təcrübədə əsas sahib
bitki üzərində potagenin iki inkubasiya dövrü davam edən müd-
dətdə əlamət müşahidə olunmazsa təcrübə bitmiş hesab olunur.
Qeydiyyat zamanı aşağıdakı göstəricilər müəyyən edilir:
1.
Yoluxmuş bitkilərin miqdarı ədədlə və %-lə.
2.
Yoluxmanın intensivliyi (dərəcəsi) (zəif, orta, güclü, çox
güclü).
3.
Yoluxmanın və yaratdığı əlamətlərin qeydiyyatı –
(xlorozlu, nekrozlu quruma, soluxma və s. patogenin spor
əmələ gətirməsi ilə və ya əksinin və s.)
4.
Xəstəliyin inkubasiya dövrü və göbələyin inkişaf dövrünün
qetdiyyatı. (İnkubasiya dövrü dedikdə, parazitin bitkiyə
daxil edildiyi andan etibarən xəstəliyin ilkin əlamətlərinin
əmələ gəldiyi müddət nəzərdə tutulur. Göbələyin inkişaf
dövrü – eyni ilə həmin vaxt intervalı və əlavə olaraq
patogenin spor əmələ gətirməsi üçün lazım olan vaxtdır.)
Taxıl bitkisinin yarpaqları üzərində olan pas göbələyinin
uredosporların fərqli əmələ gəlmə halları məlumdu və onlar Mains
a.Jacksonun ya da T.D.Straxovun şkalası ilə hesablanırlar.
Bitkilərin kök cürümələri patogeni ilə inokulyasiyasının nə-
ticələrinin qeydiyyatı zamanı ting və şitillərin məhv olma faizi
öyrənilir (bunun üçün, səpilən toxumların miqdarını, onların cücər-
mə faizini nəzərə almalıdır).
Traxomikoz xəstəliklər zamanı, qeyd olunan əlamətlərdən
başqa, saplağın çəpinə kəsiklərində tünd rəngli damarlara görə ya
da saplağın müxtəlif kəsiklərini rütubətli kameraya qoymaqla pato-
genin saplaq üzərində qalxma hündürlüyü öyrənilir.
Bu zaman patogenin bitki yarpaqlarına daxil olub olmamasını,
onların hissəciklərinin rütubətli kameraya yerləşdirməklə asanlıqla
dəqiqləşdirmək olar.
Dostları ilə paylaş: |