196
Sərkəş xəyalımın böyük divləri!
Haray, ey sənətin Çapayevləri!
Yüksəl, yüksəl mənim şöhrətli ölkəm!
Şeirdən, şairdən dövlətli ölkəm!
Sənin qırılmayan qanadların var,
Tarixdə layəmut büsatların var,
Böyük Füzuliyə ruh verən ellər,
Özünü tarixə göstərən ellər
İşini vaxtında bitirəcəkdir,
Hər zaman Cəfəri yetirəcəkdir!
197
MİNGƏÇEVİR HƏSRƏTİ
I
Eşidirəm adını,
Hiss edirəm dadını
İndidən damağımda.
Çarxların xırıltısı,
Suların şırıltısə,
Səslənir qulağımda.
Gözəl heykəlin gəlir,
Xəyal kimi yüksəlir,
Durur göz qabağında.
Ətirlənir güllərin,
Sevdalı bülbüllərin
Ötüşür can bağımda.
Səni görmədən ölsəm,
Xəzəl olub tökülsəm,
Dadlı bahar çağımda,
Sənsiz qara bağlasın,
Həşrə kimi ağlasın,
Daşım da, torpağım da.
II
Vətənimdə yadların
Qan içən cəlladların
Ta əzəldən gözü var,
Ömrümdə, həyatımda.
Ağımda, bayatımda
Min bir dərdin izi var.
O keçən dövranımda,
Hanki «dostun» yanımda
Danışmağa üzü var?
198
Hər gələn çapdı məni,
Lyuncaq yapdı məni,
Buna kimin sözü var?
Dayan, könül, bir qədər!
Hər gecənin demişlər:
Bir aydın gündüzü var.
III
Artıq döyün, ürəyim,
Çırpın, öyün, ürəyim,
Ellərin arasında.
Hər könül bir quş olsun,
Sevincinə qoşulsun
Kürün də, Arazın da.
Qoy, çınlasın varlığın,
Ömrün, bəxtiyarlığın
Şadlıq kamançasında.
Könül quşu oxusun,
Şən bir yuva toxusun,
Elin gül bağçasında.
Gülsün hər qız, hər gəlin,
Parlasın hər gözəlin
Bir günəş yaxasında.
Hər kəs öz xülyasını,
Baxtını, sevdasını
Çəksin öz arxasında.
IV
Ardınca verdim salıq,
Tükəndi səbrim artıq,
Ey işıqlı devir, gəl!
Dövlətinlə, varınla,
Xoşbəxt dalğalarınla
199
Gəl, ey Mingəçevir, gəl!
Duru arxın olaram,
Dönən çarxın olaram,
Səni ruhum sevir, gəl!
Bəlalı sayrılığı
Vaqıtsız ayrılığı
Ölkəmizdən devir, gəl!
Gördüyüm röyaları,
Nəşəli xülyaları
Həqiqətə çevir, gəl!
V
Ey könül, keşkə sən də,
Ellərə yaz gələndə,
Bir coşqun sel olaydın,
Qarışeydin Kürə sən.
Buludlardan nur əmən
Bir qızıl gül olaydın.
Səni bir qız dərəydi,
Nur saçına hörəydi,
Sonra tel-tel olaydın.
Çıxan kimi qarşına
Yağıların başına
Sovrulan gül olaydın.
Sevdalar ölkəsində,
Hər gülün kölgəsində
Ötən bülbül olaydın!
VI
Ey şura ellərində,
Bu yurdun hər yerində
Çarpışan makinələr!
200
Sizdən iş qardaşınız,
Yüksəliş qardaşınız.
Nələr gözləyir, nələr?!
Ver, ey möhtəşəm nəhəng!
Əski rəng, əski ahəng
Doğurmasın fitnələr.
Fələyin çarxı dönsün!
Vətənimdə görünsün
Yeni-yeni səhnələr.
Dəyişsin paltarını,
Qışını, baharını,
Günlər, aylar, sənələr.
Ucalsın insan oğlu!..
Tutub getsin bu yolu
Gələcək qərinələr.
VII
Budur, dik başlı dağlar,
Sinəsi daşlı dağlar
Yerli-dibli sökülür.
Dağlar duman hayında,
Dərələr can hayında,
Üstünə od tökülür.
Bu hənddən, o biri həndə,
Bu kənddən, o biri kəndə
Rahat yollar çəkilir.
El çıxır yer altından,
Yerin nəmli qatından,
Yeni evlər tikilir,
Ölkəmizə su gəlmiş,
Bir canlı duyğu gəlmiş,
Şirin əkin əkilir.
201
VIII
Güldürəcək hər kəsi
Elektirik mərkəzi,
Büsbütün qurulunca.
Qəlbimizdə nazlı Kür,
Söhbətli Kür, sazlı Kür
Qan kimi durulunca.
Güc verəcək çarxına,
Kür düşəcək arxına
Qolları burulunca.
Gələcəkdir Qazaxdan,
Şəmkirdən, Qarabağdan
Sorağın sorulunca.
Parlatmağa Tərtəri
Açıq alnımın təri
Axacaq yorulunca.
IX
Nə dayanmış günəş də,
Xəstəmiz var Ərəşdə,
Şəfa versəyə gəlsin.
Gölləri qurutmağa,
Əlimizdən tutmağa
Gəlsin, göməyə gəlsin.
Qarasaqqal bataqdır,
Deməsin yol uzaqdır,
Onu görməyə gəlsin.
Qara gözlü gözələ,
Şirin sözlü gözələ
Könül verməyə gəlsin.
Ona öz çırağından
Yeddi rəngli bağından
202
Çələng hörməyə gəlsin.
X
Çöllərdə qamış kimi,
Tabı qalmamış kimi
Quruduq qışqırmadan.
Can xasta, canan xasta,
Ölürük asta-asta
Yaxamızı cırmadan.
Həyatın rəngi sarı,
Ömrün ahəngi sarı,
Tükəndik qızdırmadan.
Dostlar, bu gün durmasaq,
Dağı-dağa vurmasaq,
Nə çıxar bağırmadan?!
Qoy ömrümüz yaxında
Dünyanın şafaqında,
Seçilməsin sırmadan.
XI
Gəl, mənim cənnətim gəl,
Ömrüm, səadətim gəl,
Bəzə Kür qırağını!
Qarlı dağlarımızda,
Barlı bağlarımızda
Yandır gün çırağını.
Bir möhtəşəm makinə
Gur çayların zülfünə
Çəkməzmi darağını?
O quşdan, bu çiçəkdən,
Bəxtəvər gələcəkdən
Almışam sorağını.
203
Ölkəmin, yarat yenə
Yaradıb yaşat yenə
Pozulan növrağınə.
XII
Keçmişimin əlindən,
Babamın əngəlindən
Sinəm düyün-düyündür.
Bu un, əvət, babamdan
Və göhnə xarabamdan
Mənə qalan bir ündür.
Bu qəm onun qəmindən.
Onun cəhənnəmindən,
Dağlar başı tütündür.
Gəl, ey Mingəçevir, gəl.
Ey sevdiyim şeir gəl,
Bizi doğrult, düşündür.
Başlayınca işə sən,
Çıxınca gərdişə sən
Bizdə toydur-düyündür.
XIII
Onda bizim dünyamız,
Paslı, dəmir dühamız
Yanacaq parıl-parıl.
Ellər gülşən olacaq,
Könüllər şən olacaq,
Uçacaq pırıl-pırıl,
Durulacaq arxımız,
Fələyimiz, çarxımız
Dönəçək xırıl-xırıl.
Güləcək çöllərimiz,
Dostları ilə paylaş: |