110
İlaxır axşamı hərə öz qapısında şar aterdi göyə, onu tüfəynən
vururdu. Şarı keçədən düzəldərdik. Keçəni simnən sarıyırdıq, bir
gün qabaxdan qoyurdux salyarkanın içinə. Axşamacan qalırdı orda,
salyarkanı çəkerdi canına. Əysi tez yanıf qutarırdı, amma keçə
canındakı salyarka qutarmayınca sönmürdü. Onu da biri aterdi
göyə, o biri tüfəynən vururdu. Bizim qanun bu idi ki, ilaxır gecəsi
süddü aş bişirməlisən. S-nan başdıyan yeddi nemət düzərdik süfrəyə.
141.
Saj qoyuf qoorğa qoorurdux. Buğdanı bir-bir atırdılar saja,
atdıxca da subay qızdarın addarın çəkirdilər. Deyirdilər hansı buğda
tez çırtdasa, qız bu il aylə qurajax. Hansı gej çırtdasa, deyirdilər o
qaldı gələn ilə.
142.
Biri niyyət tutur. Əlinə iki boş qab götürüb qonşuya gedir.
Deyir, əgər arzum yerinə yetsə, sağ əlimdəki qaba su töksünnər.
Yerinə yetməsə, sol əlimdəki qaba su töksünnər. Gedir qapıdan girir,
deyir ki, mənim bu qabıma su tök. Ev yiyəsi gətirib qabın birinə su
tökür. Bu niyyət tutduğu qaba su tökürsə, onun arzusu yerinə yetir.
Yox, o birisinə töksə, onda məyus olur.
143.
İlaxır çərşənbədə niyyət tuturlar. Niyyət tutan şəxs barmağıy-
nan qulağını tutur, gedir qonşunun qapsını pusur. Qapıya tam
yaxınnaşannan soora əlini qulağınnan götürür. Yaxşı söz eşitsə,
niyyəti hasil olajax. Yaxşı söz eşitməsə, niyyəti hasil olmuyajax.
Mənim qaynənəmin atasın tutuflar. İlaxır çərşənbədə qızına deyir
ki, get filankəsin qapısın pus. Gedir qonşunun qapısın pusur. Qon-
şuda da ağsaqqal bir kişi olur. Kişi oğluna deyir ki, çöldə xam yer
var, oraya at gəlir otdamağa. Qoyunun yerin otduyajax. Get o atı
qabağa qat, bu dünyadan itir. Bu gedir qulaq asmağa. Bunun atası
axı tutulub. Niyyət tutur ki, əgər xoş söz eşitsəm, atam qayıdajax.
Qulağını açanda həmin sözü eşidir. Onda deyillər ki, daha gəlmiyə-
jək. O da o gedən gedir, daha gəlmir.
111
144-145. ÜZÜK SALLAMA
Qızlar qabaxcadan şərtdəşirdilər ki, bu axşam filankəsin
evində toplaşıb üzük sallıyajayıx. Kasada su qoyurdular. Kimi
düyməsin, kimi açarın, kimi sancağın kasaya salır, üstünə də şəlpə
atırdılar. Kasanın başında da bir yaşlı qadın otururdu. Sən niyyətini
tutordun, həmən qadın onun lətifəsini deyirdi, əlini atıf üzüyü
çıxarırdı. Deyirdi:
Boz at gəler boza-boza,
Çiynində qızıl qoza.
Çər dəysin boz ata,
Bizi basıbdı toza.
Bunun lətifəsi pis gəlir. Kimin lətifəsi yaxşı gəlsəydi, o söyü-
nürdü.
Qapıdan biri gəldi,
Gözümün nuru gəldi.
Bu arxı kim çəkdi,
Suyu duru gəldi.
= Arxı kim idi qazan,
Axırı duru gəldi.
Boz at gəlir enişdən,
Sinəbəndi gümüşdən.
Bizə də nəsib olsun,
Heybəndəki yemişdən.
Güzgünü atdım bayıra,
Əksi (=şöyqüsü) düşdü çayıra.
Yığılın qohum-qardaş,
İşimiz dönüb xeyirə.
= Yığılın dostlar, tanışlar,
İşimiz düşüb xeyirə.
Bu çinar, qoşa çinar,
112
Yarpağını divinə döşə, çinar.
Divində min qoyun yatsın,
Başatan yaşa, çinar.
= Səni yüz yaşa, çinar.
Ağ alma, qızıl alma,
Gəl yola düzül, alma.
Ya mənim murazımı ver,
Ya mənnən üzül, alma.
Ağ almanı dişlədim,
Ətrafını gümüşlədim.
Qardaş gəldi qıymadım,
Yar gəldi bağışladım.
Ağ alma allanıbdı,
Budaqdan sallanıbdı.
Ağ almanın yiyəsi
Yenicə xəyallanıbdı.
Bir atım var beşində,
Qulun saxlar döşündə.
Allah murazını versin
Gələn ayın beşində.
= Bir atım var üçündə,
Qulun saxlar dişində.
Allah murazını versin
Gələn ayın üçündə.
= Bir atım var onunda,
Qulun saxlar donunda.
Allah murazını versin
Gələn ayın onunda.
Qızlar, qaçın, mən gəldim,
113
Rəhim saçın, mən gəldim.
Məxmər döşək, tük yastıq,
Arasın açın, mən gəldim.
Bir qız gördüm biçində,
Sarı sünbül içində.
Deyillər toy olajax
Gələn ayın üçündə.
Burdan vurdum baltanı,
Ordan çıxdı qaltanı.
Burdan bir oğlan çıxdı,
Yerin-göyün sultanı.
145.
Mənim qardaşım əsgərliyə gedəndə anam əhd eliyər ki, ay
Allah, mənim bu oğlum sağ-salam əsgərrikdən gəlsin, gələndə çilə
çıxardaram. Qardaşım əsgərrikdən qayıtdı gəldi, axırıncı çərşən-
bədə 30-40 nəfər qız-gəlin yığıldı bizim evə, sabaha qədər çaldılar,
oynadılar, haquşqa dedilər.
Təmiz qabda su qoyardılar, üstünə yaylıx atardılar. On-on beş
nəfər ora üzüyün atardı. Kimi uşağı olmasını arzulardı, kimi aylə
qurmaq istərdi. Amma orda bir yaxşı söz oxunurdu, bir pis söz.
Mənim balaca mamam belə şeyə çox maraqlı arvad idi. Deyirdi ki,
bir dəfə qız-gəlin yığıldı, bala. Bir arvadın da yeddi oğlu var idi. Bu
da üzüyün atdı. Birinci bayatını oxudular ki,
Boz at gəlir yenişdən,
Sinəbəndi gümüşdən.
Sizə də qismət olsun,
Tərkindəki yemişdən.
Bir qızın üzüyü çıxdı, bu yaxşı söz oldu, qız söyündü. Soora
bir nəfər dedi:
Boz at yalda durufdu,
Gör nə halda durufdu.