Microsoft Word s g. temmuz doc
Yüklə 1,27 Mb. Pdf görüntüsü
|
126 olarak terör örgütleri listesinde yer alan örgütlerin, Batılı ülkelerdeki çalışmalarına son verilmesi ve bu örgütlerin kapatılmaları şeklinde bazı koşulların öne sürülmesi istenmiştir. Yalçın Bayer, köşe yazısında bu koşulları şu şekilde sıralamıştır: Atina ve Brüksel’deki DHKP-C bürolarının ve PKK’nın çeşitli başkentlerdeki kuruluşlarının kapatılması, PKK Başkanlık Konseyi Üyesi Rıza Altun’un Fransa’dan Türkiye’ye teslim edilmesi ya da sınır dışına çıkartılması, Belçika ve ngiltere imkânlarını kullanarak yayın yapan Medya TV’nin kapatılması, Avrupa Sosyalist ve Yeşiller partilerine mensup milletvekillerinin PKK ve DHKP-C mensuplarıyla görüşmemesi, destek vermemesi, Avrupa’daki Milli Görüş teşkilatının faaliyetlerinin durdurulması. 242 Olaya NATO penceresinden bakıldığında 11 Eylül saldırısının yalnızca ABD’ye değil Türkiye’ye de yapılan bir saldırı olduğu varsayılmaktadır. Çünkü yeni uygulamaya sokulan 5. maddeye göre NATO üyesi bir ülkenin uğradığı saldırı öteki müttefik ülkelere de yapılmış sayılır. Bu yüzden bu savaşa katılmak Türkiye’nin yerine getirmesi gereken bir sorumluluk olarak ele alınmaktadır. Bu süreçte basının ön plana çıkardığı diğer bir konu da Türkiye Cumhuriyeti’nin 11 Eylül 2001 tarihinde gerçekleştirilen saldırılardan sonra yönetimsel anlamda ortaya çıkan krizi iyi idare edemediğidir. Türkiye’nin yıllardır PKK terörü ile uğraştığı ancak; Batı’nın bunu çok iyi algılayamadığı öne sürülmekte, yaşanan bu saldırının Türkiye’nin kendisini muhataplarına anlatmak için önüne bir fırsat olarak çıktığı ifade edilmektedir. Ancak yönetimin gerekli adımları atmadığı yönünde eleştiriler 242 Yalçın Bayer, Karşılıksız Olmamalı, Hürriyet, 22 Eylül, 2001. 127 söz konusu olmaktadır. Bu dönemde hükümetin bu konuya yeteri kadar ilgi göstermediği, gerekli adımları atmadığı, hâlbuki bunun Türkiye’nin terörden kurtulması için bir fırsat olduğu üzerinde durulmuş, hükümetin pasif davrandığı öne sürülmüştür. Cumhurbaşkanının, başbakanın, dış işleri bakanının çok pasif davrandıkları, bu kadronun böyle önemli bir süreçte Türkiye’yi idare etmelerinin Türkiye için bir şansızlık olduğu vurgulanmıştır. Ertuğrul Özkök, hükümeti ve cumhurbaşkanını eleştirdiği yazısında şu ifadelere yer vermiştir: Saldırının başından beri Ankara’dan kararlı, iskeletinin üzerinde dimdik duran bir tavır bekliyorum. Terörden en fazla çeken ülke olarak, hem de Müslüman bir ülke olarak sesini yükseltmesini bekliyorum. Ama Ankara’dan sadece cılız bir ses geliyor… Çankaya dilsiz, başbakanlık cılız, hariciye desen neredeyse olayı örtbas etmek isteyen bir tavırda ve bizler de o istikamete bakıp sesleniyoruz: “Orada kimse var mı?” Evet, o enkazın altında kimse var mı? 243 Türkiye’nin seyirci koltuğunda kımıldamadan, başkalarının sahneye çıkarak oyun sergilemelerini beklediğini, bu oyuna katılamadığından ne senaryodan haberinin olduğu ne de oyunun sonunda olacaklardan haberi olduğu ileri sürülmüştür. Hurşit Güneş: “Hükümetin son uluslararası konjonktür karşısında nasıl bir tepki gösterdiği anlaşılmıyor. Dünkü cumhurbaşkanıyla toplantıdan da hiçbir belirgin tavır oluşmadı. Bu da böylesi bir dönemde bile hükümetsiz kaldığımız izlenimi veriyor” 244 demektedir. Türkiye’nin önünde yeni dönemde fırsatların bulunduğunu ancak bunun değerlendirilemeyebileceği kuşkusu ifade edilmiştir. Özellikle iktidarda bulunan 243 Ertuğrul Özkök, Orada Kimse Var mı?, Hürriyet, 15 Eylül, 2001. 244 Hurşit Güneş, Ne Cengâverlik Ne de Pısırıklık, Milliyet, 21 Eylül, 2001. 128 kişilerin kişisel özellikleri üzerinden değerlendirmeler yapılmış ve bunun Türkiye’ye çok şey kaybettirebileceği öne sürülmüştür. Yeni dönemde Türkiye çok şey kazanabilir. Uluslararası platformda saygınlığı en üst düzeyde olan, kredibilitesi yüzde 100 olan modern bir ülke olabilir. Ancak ülkemiz yeni dönemde çok şey kaybedebilir de. T.C. Başbakanı Bülent Ecevit yeni dönemde bir liderden beklenen dinamizmi gösterecek halde değil. Sayın Ecevit’in sağlık durumu ve fiziksel gücü, içine girilen yeni dönemde artık Türkiye’nin ulusal güvenlik sorunu haline gelmiş durumda. Cumhurbaşkanı Sayın A. Nejdet Sezer ne yazık ki Türkiye gibi önemli ve önemi çok daha artacak bir ülkeyi yepyeni ufuklara taşıyacak kapasiteye sahip değil. Sadece ahlaklı olmak, dürüst olmak lider olabilmeye yetmiyor. 245 Basının en çok üzerinde durduğu, Türkiye’nin ulusal çıkarlarını da ilgilendiren diğer bir konu ise Batı’nın teröre karşı aldığı farklı tavırların eleştirilmesidir. Bu konuda Batı’ya yönelik sert eleştiriler yapılmaktadır. Basın, 11 Eylül saldırılarının Batı’nın teröre karşı sergilediği ikiyüzlülüğün bir sonucu olduğunu öne sürmüştür. ABD’nin ya da diğer bazı ülkelerin kendi yararları doğrultusunda kısa vadeli tavırlarla gizliden gizliye terör çetelerini, bölücü terör örgütlerini beslemeleri, yönlendirmelerinin dönüp dolaşıp onları da vurduğu için özellikle bazı Avrupa ülkelerinin bundan ders çıkarmaları üzerinde durulmuştur. Güneri Civaoğlu yazısında: “Batı, artık terörle oynamanın, el altından beslemenin ne denli yanlış olduğunu da anlamış olmalı” 246 demektedir. Ülkelerin yapmış oldukları sınır tanımayan silahlanmanın, başka coğrafyalarda dökülen kana karşılık kayıtsızlığın ve ş iddetin, sonuçta tüm insanlığı hedef aldığı, bunda Batı’nın da payı olduğu ifade 245 Serdar Turgut, Türkiye Çok şey Kaybedebilir de, Hürriyet, 17 Eylül 2001. 246 Güneri Civaoğlu, Salıverilen Cin, Milliyet, 13 Eylül, 2001. Yüklə 1,27 Mb. Dostları ilə paylaş:
|