Йапонийа сяфярнамяси
37
Quluzadə diplom işi yazdı və onu müvəffəqiyyətlə
müdafiə etdi. Rəşad hələ tələbə ikən Tokioda çap olunan
«Yapon dili və mədəniyyəti sahəsində xarici ölkə
tələbələrinin tədqiqatları» jurnalında (Tokio Xarici Dillər
Universitetinin Tədqiqatlar jurnalı, Tokio, 2005) «Şahin
Fazilin haykularını Azərbaycan haykusu adlandırmaq
olarmı?» adlı elmi məqalə ilə çıxış edərək, mövzu üzrə
verdiyi suala «hə» cavabını bildirdi. Məqalənin bə’zi
yerlərindən hissələr:
«Azərbaycanda hayku deyilən bir janr yox idi,
azərbaycanlıların hayku haqqında olan mə’lumatları yalnız
rus dilinə tərcümə edilmiş yapon haykuları vasitəsi ilə
idi...
...Azəri haykularında da, digər xarici ölkələrin
haykuları kimi, yapon haykularının 5+7+5 heca sayı
qanununa riayət olunmur. Bu, məhz o səbəbdəndir ki,
yapon dilinin heca quruluşu ilə Azərbaycan dilinin heca
quruluşu çox fərqlənir. Lakin, misralardakı hecaların
ümumi sayı yapon haykularında olduğu kimi 17-dir:
Tək qalmışam.
Evimə qonaq gəlib təklik
Gəlin kimi.
Burada 1-ci misrada 4 heca, ikinci misrada 9, 3-cü
misrada isə 4 heca var, ümumilikdə isə 17 hecadır...
... Yapon haykularındakı «ya», «kana», «ker» və s.
kimi ayırıcı hissəciklər azəri haykusunda olmasa da, onları
əvəz edən, onların vəzifəsini yerinə yetirən (-), (.), (!), (,),
(:), (...) kimi işarələr var. Məsələn:
Şahin Fazil
38
Külək –
Olmasa əsməz, əsməsə görünməz,
Ey yaradan!
Bahar... çiçək yağışı...
Budaqlar
Doğmağa hazırlaşır.
Bu haykulardakı «-», «...», «!» işarələri yapon
haykularındakı ayırıcı hissəciklərin vəzifəsini yerinə
yetirir...
...Azəri haykularında da «mövsüm sözləri» kimi
adlana biləcək sözlər var. Məsələn:
Qar
Yorğan kimi örtdü damı,
Elə bildi ki, qızdırır.
... Şahin Fazilin haykularının mövzuları müxtəlif-
dir, böyük hissəsini «sevgi», «tənhalıq», «ölüm», «kədər»
və «təbiət» mövzularında olan haykular tutur:
Dərhal qaytaracağam sənə
Mənə borc ver
Öpüşünü.
Йапонийа сяфярнамяси
39
Özünü sıx mənə,
Qoyma üşüsün.
Divarda kölgəmiz.
...Şair insanlara müraciət mövzusunda da hayku
yazmışdır:
Ey adamlar, insan yaradın
Dünyada çox azdır
İnsan.
Dünya çirkli, insanların qəlbi də çirkli, insan deyə
biləcəyimiz adam çox az... Məhz şair bu hayku ilə
insanlara müraciət edərək «İnsan yaradın» deyə xahiş
edir...
Mənim
bu
mövzunu
seçimdə
məqsədim
«Azərbaycan şairi olan Şahin Fazilin haykularını azəri
haykusu adlandırmaq olarmı, ya yox»u müəyyən etmək
idi...
Mövzu cəhətdən ayırıcı hissəcikləri əvəz edə
biləcək
işarələrin
olması,
bu
haykuların
«hayku
standartları»na cavab verdiyini sübut edir. Lakin, forma
cəhətdən yapon haykuları deyil… və 5+7+5 ardıcıllığı
gözlənilməsə də, ümumilikdə 17 heca var. Buna görə də,
Şahin Fazilin haykularını xaricilərin haykuları kimi
adlandırmaq olar» (Bax: Göst. jurnal, səh.149).
Günlər bir-birini əvəz etdikcə mənim Tokioya uçuş
vaxtımın gəlib çatması azalır.
Bir gün akademik Bəkir Nəbiyevin direktor olduğu
AMEA Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutuna
getdim. Bilirdim ki, bu möhtərəm alim, ruhən mənə yaxın
Şahin Fazil
40
insan vaxtı ilə Yaponiyada olmuş və «Yaponiyada
gördüklərim» adlı məqalə yazmışdır. O, məqaləsinin bir
nüsxəsini mənə verdi. «İstifadə edəcəyəm» dedim. Dərhal
cavab verdi: «Alimlərin, yazıçıların, ümumiyyətlə bütün
yaradıcı insanların yazdıqları hökmən nəyəsə yaramalıdır.
Sənin yaradıcı istifadəni gözləyirəm».
Kitabşünas dostum, tarix üzrə fəlsəfə doktoru
İmaməddin
Zəkiyev
mənim
tezliklə
Yaponiyaya
gedəcəyimi bilib öz köməyini əsirgəmədi. Yəni, Yasif
Nəsirlinin Yaponiyadan aldığı təəssüratı özündə əks
etdirən
«Günəşlə
görüş»,
həmçinin
Vsevalod
Ovçinnikovun «Sakura budağı» kitablarını mənə gətirdi.
Bacım Naibədən isə Həsən Seyidbəylinin «On beş gün
Yaponiyada» (Bakı, 1966) kitabını götürdüm. SSRİ
Elmlər Akademiyası Şərqşünaslıq İnstitutunun 1990-cı
ildə çap etdiyi «Yaponiyada imperator kultu (Miflər, tarix,
doktrinalar,
siyasət)»
və
V.A.
Pronnikov
və
İ.D.Ladanovun «Yaponlar» kitabının 1996-cı ildə çapdan
çıxmış 3-cü nəşri də işimə yaradı və Yaponiya xüsusunda
mütaliəmə başladım. E’tiraf etməliyəm ki, bu məqalə və
kitabların hamısından akademik B.Nəbiyev demişkən
«yaradıcılıqla istifadə» etdim.
Nəhayət 17 fevral 2009-cu il.
Bütün günü evdə oldum. Bir neçə saat işlədim
(İsgəndər bəy Münşinin «Tarixe-aləmaraye-Abbasi»
kitabının
tərcüməsini
tamamlamaqdayam).
Yatmaq
istədim. Yuxum gəlmədi. Qocanın yuxusu ərşə çəkilərmiş.
Bir neçə il əvvəl, xoşbəxt çağımda yazdığım bir şe’rimi
xatırladım:
Dostları ilə paylaş: |