50
müqayisə edilə bilməz. Müqayisə edilərsə, qalib gələ-
cəyi şübhəsizdir!
“Azər”də ölçülü sərbəst şeirin həm əruz vəznli,
həm də heca vəznli formalarına rast oluruq. Şair əsər-
də əruz vəznli sərbəst şeir nümunələrini həzəc və rə-
məl bəhrinin müxtəlif təfilələri əsasında yaratmışdır.
İlk növbədə, həzəc bəhrində yazılmış ölçülü sərbəst
şeirə diqqət yetirək:
Üsyan!
Fəlan
Dilcan
Üsyan deyə hər dildən, ağızdan
məf 'Ulü məfA'İlü fə'UlAn
Bir nifrət ucaldı.
məf 'Ulü fə'Ulü
Keçmişlərə, keçmişdəki adətlərə üsyan!
Məf' Ulü məfA'İlü məfA' İlü fə'UlAn
“Üsyan”
Misal gətirdiyimiz misralar “Müstəzad həzəc”in-
də (dördbölümlü sınıq açıq naqis həzəc) yazılmışdır.
Həzəcin bu növünü təşkil edən təfilələr asanlıqla par-
çalanmaq və müxtəlif ölçülərdə birləşmək (qruplaş-
maq) xüsusiyyətinə malikdir. Elə həzəcin 10 və 12-ci
növlərini də yaradan 8-ci növün (müstəzad həzəcinin)
bu xüsusiyyətidir. Müstəzadlığa malik olan, əruzun
bəhr növlərinin hamısına bu xüsusiyyət xasdır.
Klassik ədəbiyyatımızda müstəzad şeirlər külli
miqdardadır. Lakin onlarda vur-tut iki qəlib, yəni
dördbölümdən sonra ikibölümlü (nadir hallarda üç-
51
bölümlüdən sonra ikibölümlü gəlir) işlənir. Cavidin
müasiri və yaxın dostu olan Hadinin yaradıcılığında
bəzən üç qəlibə rast olunur (“Ümməhati-həyat”, “Fik-
rət”). Lakin bu, Cavidin sərbəst əruzu qədər cilalan-
mış bir formada deyildir.
Yuxarıda misal gətirdiyimiz parçada dörd müxtə-
lif ölçülü qəlibin-misranın bir-birini necə ardıcıllıqla
izlədiyinin və tamamladığının şahidi oluruq. Bunlar-
dan ikisi, qeyd etdiyimiz kimi, şairlər arasında çox-
dan məlum idi və geniş surətdə tətbiq edilirdi. Üçün-
cüsü, məf'Ulü məfA'İlü fə'Ulün şeirimizə Cavid tərə-
findən gətirilmiş və şairin adıyla “Cavid həzəci”ad-
landırılmışdı. Hamısından maraqlısı dördüncü qəlib –
fə'lAn təfiləsidir. Fə'lAn, fə'İlün təfiləsinin son hecası
ikiqat uzun olan variant formasıdır. Uzun fəlun adla-
nır. “Azərbaycan əruzunda bu təfilə fəal təfilələrdən-
dir. Beş bəhrdə – mütəqarib, mütədarik, rəməl, müc-
təs və xəfif bəhrlərində işlənir”.
Bəs onda həzəclə əlaqəsi olmayan fəl'an təfiləsinin
həzəc bəhrində yazılmış bu şeirdə iştirakını necə ad-
landıra bilərik? Böyük şairimizin milli əruzumuzda
olan daimi, ciddi axtarışlarının müvəffəqiyyətli nəti-
cəsi!
Şeirimizdə rəməl bəhrinin müstəzad forması Cavi-
də qədər də mövcud idi. Bu forma müstəzadlı mü-
xəmməs və qəzəllərimizdə iki, M.Ə.Sabirin bəhri-tə-
villərində (Həmin şeirlər təvil bəhrində deyil, rəməl
bəhrində yazıldığı üçün Sabir onları haqlı olaraq bəh-
ri-təvil deyil, uzun dərya adlandırmışdır) daha böyük
ölçülərdə təzahür etsə də, bu şeirlərin heç birinə öl-
çülü sərbəst şeir adı vermək mümkün deyil. Cavidin
52
“Azər” dastanındakı rəməl bəhrli müstəzadları isə öl-
çülü sərbəst şeirin tələblərinə tamamilə uyğundur.
Çağlayanlar kürələrdən daşaraq,
fA' ilAün fə' ilAtün fə' ilün
Süzülən gözləri oxşar və öpərkən şaqraq.
Fə' ilAtün fə' ilAtün fə' ilAtün fə'lün
İncə bir şeir oxunur.
fA' ilAtün fə' ilün
“Azad əsirlər”
Bir-birini vəzncə izləyən və mənaca tamamlanma-
yan üç misra – üç müxtəlif ölçülü qəlib!... Bu, Cavidin
şeiri artıq sözçülükdən azad etmək üçün müxtəlif öl-
çülü misralara müraciət etməsi, vəznə yaradıcılıqla
yanaşaraq ölçülü sərbəst şeirin daha bir müvəffəqiy-
yətli nümunəsini ədəbiyyatımıza gətirməsi deyilmi?
Ədəbiyyatımızda ilk uğurlu nümunələri Cavid tə-
rəfindən yaradılan əruz vəznli ölçülü sərbəst şeir nə-
zəri cəhətdən çox geniş inkişaf imkanlarına malikdir.
Belə ki, həzəc və rəməlin başqa növlərində, bundan
əlavə, səri, müzare və mütədarik bəhrlərinin bir sıra
növlərində çox asanlıqla (əlbəttə, müəyyən vərdiş sa-
yəsində) ölçülü sərbəst şeir yazmaq mümkündür.
Əruz elminin ən görkəmli nümayəndələrindən biri
olan, fəxrimiz prof. Əkrəm Cəfər də milli əruzumuz-
da həzəc və rəməlin müstəzadlı formalarından başqa
digər bəhrlərin də müstəzadlı formalarının mövcud
ola biləcəyini dəfələrlə söyləmişdir. Bu, müasir şairlə-
rimiz qarşısında milli əruzumuzun və ölçülü sərbəst
53
şeirimizin inkişafı üçün geniş imkanlar açan və bu-
nunla bərabər tələblər qoyan bir problemdir.
Heca vəznli ölçülü sərbəst şeirə “Azər” dastanının
“Tısbağanın zövqü”, “Yaşamaq və yaşatmaq”, “Mə-
zarlıqdan keçərkən”, “Dəniz kənarında” adlı hissələ-
rində rast olunur:
Azər gülüb “xayır!” dedi: “Bizdə deyil tısbağa,
İnsan belə görməz bu zövqü əsla!
Şərqin bir çox ölkəsini mən gəzib də dolaşdım,
Çox ellərə yanaşdım.
“Tısbağanın zövqü”
Gəncliyin almaz gözləri şimşək kimi çaxardı.
Hər üzdə maraqlı bir hal vardı.
“Yaşamaq və yaratmaq”
Bir eşq yaşarkən
Sən də atdın məni.
Vəfasız olsan da mən,
Unutmam səni.
“Məzarlıqdan keçərkən”
Şətarətli bir mayısdır... Azər enmiş sahilə,
Zümrüd dalğaları seyrə dalmışdı.
Bu halda bir şey gurladı, maraqlandı cocuqlar:
– Nədir bu səs?
Yıldırımmı?
Dostları ilə paylaş: |