Microsoft Word Sultan Huseyn Bayqara+

 
55
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 41 \ 
 
Eylԥ kim xurúidi-tabi-zԥrrԥni peyda qÕlar, 
Qönçԥ a÷zÕn sirrini hԥm gül üzün güva qÕlar. 
 
Zib edԥr göy sԥbzԥsi birlԥ quyaú rüxsarÕnÕ, 
Katibi-qüdrԥt ki, xԥttin nüsxԥsin inúa qÕlar. 
 
Var ikԥn aúiqԥ möhnԥt oxlarÕn ya÷dÕralÕ, 
Ol ki müjganÕn qÕlÕb navԥk, qaúÕnÕ yay qÕlar. 
 
østԥdi canü könül nԥqdini, vah, sud eylԥrԥm, 
Gԥr lԥbindԥn busԥni ol nԥqd bilԥ sevda qÕlar. 
 
Hicr zülmün gör ki, sԥbr eylԥ desԥm, eylԥr hԥlak, 
Eylԥsԥm bisԥbrilik, alԥm ara rüsva qÕlar. 
 
Mԥnim ԥhvalÕm görüb, ibrԥt alÕn, ey ԥhli-eúq, 
Kim ki, bir bԥdmehr eúqindԥ özün úeyda qÕlar. 
 
Ey Hüseyni, çün ol odlu çöhrԥdԥn alsam nԥzԥr, 
Gözlԥrimԥ dԥrdi-hicran 
úölԥsindԥn
 od çaxÕlar. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
56
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 42 \ 
 
Sayԥvan zülfü kim, ol ay tԥk üzünԥ yapÕlar, 
Sԥrsԥri ahÕmdan ol gah yapÕlar, gah açÕlar. 
 
Hԥr yana göz salsa ol gülçöhrԥ eyni-rԥúkindԥn, 
Könlümԥ hԥr kirpiyi, vah kim, tikan tԥk sancÕlar. 
 
Tilbԥ könlüm hԥr yana yetsԥ bԥdԥn viranÕndan, 
Eúq sԥhrasÕnda Mԥcnunvԥúlԥr içrԥ tapÕlar. 
 
Ey müsԥlmanlar, özümü bilmԥsԥm keyfiyyԥtin 
Eúq aúubu ara biixtiyar olan bilԥr. 
 
Gülbün eúqin könül ba÷Õnda ԥúkim suyundan, 
Mԥn xud ԥkdim, bilmԥm ondan ta nԥ güllԥr açÕlar? 
 
Sԥrnԥvԥútim eúq imiú, ey úux, görmԥyԥ çarԥ yox, 
Hԥr kiúinin alnÕna nԥ kim ԥzԥldԥ yazÕlar. 
 
Neçԥ kim ifa qÕlar eúqin Hüseyni, vay kim, 
Görgԥc ol ay yenԥ biixtiyar ԥf÷an qÕlar. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
57
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 43 \ 
 
Çün üzünԥ odlu ahÕmÕn úԥrarÕ saçÕlar, 
Guya ki zԥr hoqqadÕr kim, gül üzünԥ yapÕlar. 
 
Kim qԥmԥr dövründԥ görԥndir quyaú zԥr riútԥsin, 
Dövr ara bu vԥch birlԥ kim üzünԥ saçÕlar. 
 
Üz quyaú, xԥtti úüayi gԥr yÕ÷Õlsa olmaya, 
Mԥhvԥúim zԥr riútԥ qÕlan zülfüncԥ kim açÕlar. 
 
Nԥ úԥrԥfdir ol pԥri Mԥcnuna kim, könlünü 
Qeyd üçün altÕn sԥlasil açÕban mԥqam qÕlar. 
 
Xilqԥti-zԥrbԥft ԥrԥr, yox ԥrsԥ zԥrkeú saçÕnÕ –  
Hԥr tԥrԥf çün kim açar, cismi sԥrasԥr yapÕlar. 
 
Göydԥ çün xurúidi-altÕn, zib ilԥ bu növ’ imԥs, 
Yerdԥ xud anda÷ haçan bir sԥ’di-kövkԥb tapÕlar. 
 
Ey Hüseyni, úükür qÕl kim, yar vԥsli qԥdrini, 
Hicri-mühlik dԥútindԥ avara olanlar bilԥr. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
58
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 44 \ 
 
HansÕ cԥnnԥt sԥbzԥsi xԥtti-nԥmudarÕnca var? 
Ya Mԥsiha nitqi ol lԥ’li-úԥkԥrbarÕnca var. 
 
Naseha, cԥnnԥt ümidi birlԥ varmam köyündԥn – 
Kim, bu mԥn mԥhzuna yüz firdövs gülzarÕnca var. 
 
Abi-heyvan gԥr rԥvanü ruhi-pԥrvԥrdir Mԥsih, 
Nԥ bu rԥftarÕ, nԥ ol canbԥxú güftarÕnca var. 
 
Ey müsԥvvԥr, necԥ rԥngamizlik, vah, hansÕ rԥng, 
Lԥ’linin úԥnrԥfi, yaxud xԥtti-zünnarÕnca var. 
 
Desԥ ola kim, nԥzԥr fԥnnini bilmԥz zԥrrԥ, 
Kim ki, ayÕ der: onun xurúid rüxsarÕnca var. 
 
Pozma aúiq könlünü, nԥ billah ki, eúq ԥtvarÕnda, 
Heç cürm ԥhli mԥhԥbbԥt könlü azarÕnca var! 
 
Eúq ara Mԥcnun Hüseyni birlԥ qÕlmaz bԥhs kim, 
Nԥ özü var onca, nԥ yarÕ onun yarÕnca var.  
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
59
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 45 \ 
 
Ta gözüm düúdü üzünԥ, könlüm oldu biqԥrar, 
Sԥn hԥm etdin lütfi-mehrindԥn mԥni ümidvar. 
 
øndi kim, oldum giriftarÕn tümԥn min naz ilԥ, 
BivԥfalÕq rԥsmi-ayinini qÕldÕn aúikar. 
 
Eylԥsԥm lԥ’li-rԥvanbԥxúinԥ canÕm fԥda, 
Xԥncԥri-müjgan bilԥ canÕmÕ eylԥrsԥn pԥgar. 
 
Qönçԥ tԥk könlüm baúÕna övrülԥr, nԥ istԥsԥ, 
Onda, ey gül, qԥmzԥ niúindԥn salarsan xarxar. 
 
Söylԥsԥm: baúÕmÕ eylԥ astanÕnÕn topra÷Õ, 
Zülm daúÕ ya÷dÕrÕb, ondan çÕxararsan qubar. 
 
Gԥr desԥm ba÷rÕmÕ eylԥ itlԥrinin tö’mԥsi, 
Za÷larÕ daúlar, etmԥzsԥn itlԥrinԥ ixtiyar. 
 
Budur ümidi Hüseyninin ki, ya tanrÕ sana 
Rԥhm verԥr, ya ona sԥbrü tԥhԥmmül kirdigar. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
60
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 46 \ 
 
Qönçeyi-xԥndan varÕb, könlümdԥ qaldÕ xarxar, 
Dinmԥyir canÕma onsuz dünyadԥ varÕ nԥ var. 
 
Sԥrv qԥddlԥr, lalԥ ruhlardan açÕlmaz bu könül, 
Vah, necԥ kim, dԥhr ba÷Õ içrԥ yox ol gül üzar. 
 
Vԥsli-canÕndan açÕlar ԥrdi könlüm ba÷-ba÷, 
Vay, yüz min vay kim, ol mey varÕb qalmÕú xumar. 
 
Harda kim, görsԥn onu, gülmԥk bilԥ xürsԥnd idin, 
Ԥksin eylԥ, ey könül, hԥr yerdԥ a÷la zar-zar. 
 
Vԥsl ara hԥr dԥm sana canÕm fԥda olsun dedim, 
Neyçün, ey arami-canÕm, eylԥdin mԥndԥn kԥnar. 
 
Ey könül, tutgil qԥnimԥt úah müzԥffԥr vԥslini, 
Kim ötübdür dünyada munda÷ bԥlalar biúümar. 
 
Ey Hüseyni, yarsÕz sԥn neylԥrsԥn alԥm ara, 
Qop, adԥm sԥrmԥnzili ԥzmin qÕlÕb keynicԥ var. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---