Midiyaya, Xorasana və Baktriyaya gəlib məskən salmağa başladılar. Ammian
Marselli, İsidor və b. İranda məskən salmış yunanlardan idilər. Raulinsonun
göstərdiyinə görə, ancaq Beynəlnəhreyndə olan yunan şəhərlərinin sayı 35-ə
çatırdı
219
. Bu şəhərlər İskəndərin canişinləri dövründə müstəqil olmuşlar. Həmin
dövrdə bu şəhərlərdə sənətkarlıq və ticarət sürətlə inkişaf etməyə başladı. O
cümlədən Böyük Midiyada, müasir İraqi-Əcəmdə olan yunan şəhərləri, habelə
Xorasanda və Orta Asiyada olan yunanlar istər ticarət, istərsə sənətkarlıqda
əvvəllər yeli sənətkarların və tacirlərin təsiri altında, sonralar isə müstəqil olaraq o
dövrün iqtisadiyyatında görkəmli rol oynamağa başladılar
220
.
Suriya, Beynəlnəhreyn, Midiya (Böyük Midiya, yaxud müasir İraqi-
Əcəm), Xorasan, Baktriyada iki əsrə qədər yunanların ticarət karvanları şərqdən
qərbə qədər uzanan yollarda mühüm yer tutmuş, o dövrdə iqtisadiyyatın və
ticarətin inkişafına güclü təsir göstərmişlər.
Yunan tacir və sənətkarları Kiçik Midiya ərazisinə kütləvi halda
gəlməsələr də çox güman ki, yunan tacirləri istədikləri vaxt ticarət məqsədilə
Atropatenanın əsas şəhəri olan Verra və Qazakaya gəlmiş və öz növbəsində
Atropatenanın tacirləri və ticarət karvanları da qonşu ölkə və vilayətlərə gedə
bilmişlər. Beləliklə, Əhəməni imperiyası yıxıldıqdan sonra başlanan yeni dövrü
(Ellin dövrünü) istər sənətkarlığın və istərsə ticarətin və habelə iqtisadiyyatın
çiçəklənməyə başladığı bir dövr kimi qeyd etmək olar. Atropatenalılar Roma
tacirlərindən müxtəlif parçalar; bəzək şeyləri alır, müqabilində isə xalça, ədviyyat,
müalicə dərmanlarını ―mən‖
221
hesabı ilə romalılara və başqa tacirlərə satırdılar
222
.
Bu dövrdə Atropatenadan Romaya və başqa ölkələrə xalça, yun parça,
məharətli zərgərlərin hazırladıqları bəzək şeyləri göndərilirdi. Romalılar
parfiyalılardan daha çox Atropatena tacirlərinə və onların nümayəndələrinə hörmət
edib, onları öz tərəflərinə cəlb etməyə çalışırlar. Atropatena şahları da romalılarla
parfiyalılar arasında baş verən siyasi-hərbi toqquşmalardan öz xeyirlərinə
istifadə etməyə çalışırdılar.
Atropatenada güldən çəkilmiş ətrə gül mürəbbəsi və zəfəran qatıldıqdan
sonra xuruş və yaxud xurşidmanənd adlandırılan bir məhlul-məlhəm
hazırlayırdılar. Bəzi hallarda bunu bədənə sürtdükdə bədəni ətirli etməklə, həm də
bədənin dərisini yumşaq saxlayıb, onu inkişaf etdirirdi
223
.
Bundan başqa ―Ekshebenus‖ adlanıb, zərgərlik üçün faydalı olan məhək
daşı ilə (zərgərlər qızılı buna sürtür, parıldadır) onun qızıl olub-olmamasını təyin
219
Raulinson. Atropatena Həmədanın yerləşməsinə dair məqaqləsi. Coğrafiya cəmiyyətinin jurnalı, X
cild, 1841.
220
Rəhimzadə Səfəvi. Göstərilən əsəri, s. 58.
221
―Mən‖ sözü hind – İran qrupu və simit dillərində eyni məna daşıyır. ―Mənə‖ Babilcə çəki daşı,
qədim yunan dilində isə bu söz mana və ya manas kimi göstərdiyimiz mənada işlədilirdi. Qədim İran və
hind dillərində ―man‖ ölçü vahidi deməkdir.
222
Mən 6 kiloqrama bərabərdir.
223
Abbas Purməhəmmədi. Göstərilən əsəri, s. 196.
edirdilər. ―Ulduz‖ daşından da bəzi xəstəlikləri sağaltmaq üçün istifadə edilirdi.
Yuxarıda göstərdiyimiz əmtəələr xaricə də göndərilirdi.
Atropatenada sənətkarlara, tacirlərə xüsusi hörmət bəslənilir və böyük
vəzifəli şəxslər onların işlərinə yaxında köməklik göstərirdilər
224
.
Rəhimzadə Səfəvi özünün ―İran-e iqtisadi‖ əsərində parfiyalıların
dövründə İran dövlətinin başqa dövlətlərlə aparmış olduğu ticarətdən bəhs
edərkən Parfiya dövlətinin sərhədlərində gömrükxanaların olmasını, ölkənin
daxilindən xaricə göndərilən mallardan istər ticarəti inkişaf etdirmək və istərsə
tacirləri təşviq etmək məqsədilə onlardan gömrük haqqı alınmadığını qeyd edir
225
.
Müəllifə görə bu iş öz növbəsində Parfiya dövlətinin müsbət işi kimi qələmə
verilməlidir. Rəhimzadə Səfəvi, Plutarx və Strabona istinad edərək, Parfiya
dövlətinin tabeliyində olan tacirlər Roma imperiyası ilə aparmış olduqları geniş
ticarətə bəhs edərək bir faktı da qeyd etmişdir. Parfiya şahı V Ərdəvanın qızının
elçiliyi ilə əlaqədar olaraq, Roma nümayəndəliyi bu iş baş tutduqdan sonra istər
İrandan Romaya qaçaq yolu ilə gələn əmtəələr, o cümlədən qumaş mallar,
ədviyyat və istər Romadan İrana gizli yolla aparılan qiymətli metalların
aparılmasına mane olmaq və ticarət əlaqələrinin möhkəmlənməsini vəd etmişlər
226
.
Yuxarıdakı faktlardan məlum olur ki, parfiyalılar bu dövrdə nəyin
bahasına olursa-olsun ticarətin inkişafı üçün səy göstərmişlər.
1946 - 1949-cu illərdə Azərbaycan SSR Elmlər Akademiyası tərəfindən
Azərbaycanın şimal-qərb rayonu olan Mingəçevirdə aparılmış arxeoloji qazıntılar
zamanı bu ərazidə müxtəlif dövrlərdə yaşamış tayfaların həyat tərzi, məşğuliyyət
sahəsi və s. haqqında külli miqdarda material əldə edilmişdir. Arxeoloq S.
Qazıyevin sözü ilə demiş olsaq, Mingəçevir arxeoloji qazıntıları Azərbaycanın
eramızdan əvvəl I - III əsrlər tarixini öyrənmək üçün külli miqdarda material verə
bilmişdir
227
. Burada qəbirlərdən tapılmış dəmir bıçaq, xəncər, gödək şəmşir,
üçpərli (üç uclu ox ucları) ox ucları, qara və torpaq rəngli yüksək keyfiyyətli şirli
və şirsiz saxsı qabların və s. əldə edilməsi bir daha burada yaşamış tayfaların
iqtisadi-ictimai quruluşunu öyrənmək üçün qiymətli maddi-mədəniyyət nümunələri
kimi əvəzsizdir. İkinci bir tərəfdən Mingəçevirdə əldə edilmiş materiallar bu
ərazidə yaşamış tayfaların həyat şəraitini də öyrənməyə imkan verir. Buradan əldə
edilmiş maddi-mədəniyyət nümunələrinin Azərbaycanın cənub rayonu olan Urmu
gölü ətrafında (Həsənluda), Germi mahalında əldə edilmiş maddi-mədəniyyət
abidələri ilə oxşar olması Azərbaycanın müxtəlif ərazilərində yaşamış tayfaların
tarix boyunca iqtisadi əlaqələrinin olmasını bir daha təsdiq etmiş oldu.
224
Rəhimzadə Səfəvi. Göstərilən əsəri, s. 58.
225
Yenə orada, s. 59.
226
Yenə orada.
227
С. М. Газыйев. Об археологических раскопках в Мингечауре. Доклады АН Азерб. ССР, 1946,
№ 10.
Dostları ilə paylaş: |