qoriya mülkiyyətdir. Bütün digər mülki hüquq münasibətləri
ya mülkiyyətdən törəmədir, ya da mülkiyyətə münasibətdə
mülki hüquq üçün ikinci dərəcəli bir məsələdir. Mülkiyyətin
də mahiyyət və məzmununu bir növ konstitusiya hüququ
müəyyən
edir.
Azərbaycan
Respublikasının
Konstitusiyasında birbaşa nəzərdə tutulur ki, «Azərbaycan
Respublikasında mülkiyyət toxunulmazdır və dövlət
tərəfindən müdafiə olunur. Mülkiyyət dövlət mülkiyyəti,
xüsusi mülkiyyət və bələdiyyə mülkiyyəti növündə ola bilər.
Mülkiyyətdən insan və vətəndaş hüquqları və azadlıqları,
cəmiyyətin və dövlətin mənafeləri, şəxsiyyətin ləyaqəti
əleyhinə istifadə edilə bilməz» (13-cü maddə). Müəyyən
edilir ki, mülkiyyətin heç bir növünə üstünlük verilmir (29-cu
maddə). Mülkiyyət barədə konstitusiyada nəzərdə tutulan
müddəalar mülkiyyət münasibətlərinin tənzimlənməsi
konsepsiyasının, prinsiplərinin, üsullarının, qaydalarının
özülünü təşkil edir. Bu o deməkdir ki. Mülki Məcəllə,
həmçinin ölkədə mülkiyyət münasibətlərini tənzimləyən
digər normativ hüquqi aktlar konstitusiyada təsbit edilmiş
müddəaları inkişaf etdirməli, daha dolğun- laşdırmah və bu
münasibətlərin tənzimlənməsi üçün sadə, anlaşıqlı hüquqi
mexanizmlər nəzərdə tutmalıdırlar. Sanki konstitusiya ilə
mülki hüququn üzərinə müəyyən vəzifələr qoyulur.
Mülki hüquq mülkiyyətin bütün növləri üçün eyni də-
rəeədə əsaslı, ciddi müdafiə rejimi müəyyən edir. Mülki
hüquqda müəyyənləşdirilən bütün normalarla cəmiyyətin və
dövlətin mənafeyi bir-birinə uzlaşdırılır. Bir mənafe başqa
mənafenin pozulması hesabına təmin edilə bilməz, çünki
konstitusiya hüququnda mülkiyyətin sosial təyinatlı olması
müəyyən edilmişdir. Qeyd edək ki, vaxtilə sovet konstitusiya
hüququnda marksizm ideologiyasına uyğun
— 28 —
olaraq, dövlət və ictimai mülkiyyəti daha üstün tutan
normalar müəyyən edilmişdi. Sovet mülki hüququ bu
müddəaya uyğun olaraq, ictimai mülkiyyəti daha ciddi, əsaslı
şəkildə tənzimləyirdi və onun qorunması üçün daha güclü
rejim müəyyən etmişdi.
Başqa bir misal. Konstitusiya hüququ hakimiyyətlərin
bölgüsü nəzəriyyəsini prinsip şəklində formulə edərək qəbul
edir. Bu prinsip artıq iera hakimiyyətinin fəaliyyətini və
təşkilini tənzimləyən inzibati hüquq üçün çıxış nöqtəsidir və
inzibati hüququn tənzimlədiyi məsələlərin dairəsini müəyyən
edir. Konstitusiyada birbaşa müəyyən edilir ki, yerli icra
hakimiyyəti başçılarını prezident təyin edir. İnzibati hüquq
artıq
yerli
icra
hakimiyyəti
orqanlarının
for-
malaşdınlmasmm başqa qaydasını müəyyən edə bilməz və
verilmiş
bu
müddəalar
çərçivəsində
iyerarxiya
münasibətlərini öyrənməli və təkmilləşdirməlidir.
Azərbaycan
Respublikası
Konstitusiyasının
71-ci
maddəsinə əsasən, insan və vətəndaş hüquqlarını və
azadlıqlarını gözləmək və qorumaq qanunvericilik, icra və
məhkəmə hakimiyyəti orqanlarının borcudur. Bu müddəadan
çıxış edərək inzibati hüquq icra hakimiyyəti orqanlarının
fəaliyyətində insan hüquq və azadlıqlannm müdafiəsinin
alternativ və səmərəli yollanm hazırlamalıdır.
Əmək hüququnun əsasını təşkil edən əmək hüququ
kateqoriyasını məhz konstitusiya hüququ müəyyənləşdirir.
Bir hüquq sahəsi kimi əmək hüququ insanın əmək
qabiliyyətinin, peşəsinin, sənətinin, ixtisasının, peşəkarlığının
və s.-nin fərdi və ictimai rifah naminə əmək hüququ
münasibətləri vasitəsilə (subyektiv əmək hüququ) realizə
edilməsindən bəhs edir. Əmək hüququnun əsas əlamətləri,
başqa sözlə, atributları nə ola bilər? Əlbəttə, əməyin özünü
bütövlükdə xarakterizə etməyə, onun məzmununu
— 29 —
müəyyən etməyə imkan verən şərtlər. Bəs bu şətrlər
hansılardır? Məlumdur ki, bir şəxsin əməyindən başqa şəxs
(şəxslər) ya onun razılığı ilə, yəni könüllü, ya da onun
iradəsinə, istəyinə zidd olaraq məcburi qaydada istifadə edə
bilər. Üçüncü hal ola bilməz. Digər tərəfdən, cəmiyyətdə
əmək huququnun həyata keçirilməsi müəyyən normalarla,
qaydalarla tənzimlənməlidir. Nəhayət, insanın həm özünü,
həm ailəsini dolandırması, həm də dövlət, cəmiyyət
qarşısında öhdəsinə düşən vəzifələri yerinə yetirə bilməsi
üçün işləmək imkanları, şəraiti olmalıdır. Əmək hüququnun
şərh edilən bütün bu əlamətləri, atributları Azərbaycan
Respublikası Konstitusiyasının 35-ci maddəsində təməl
normalar, prinsiplər kimi nəzərdə tutulur. Həmin maddə ilə
əməyin fərdi və ictimai rifahın əsası olduğu - əməyin ümumi
sosial təyinatı təsbit edilmişdir. Daha sonra bu maddədə
bəyan edilir: “Heç kəs zorla işlədilə bilməz”. Burada dövlətin
əməyə olan fərdi münasibəti göstərilir. Həmin maddədə əmək
hüququnun həyata keçirilməsinin üsulu, qaydası da göstərilir:
“Əmək müqavilələri sərbəst bağlanılır. Heç kəs əmək
müqaviləsi bağlamağa məcbur edilə bilməz”. Nəhayət,
işsizlərin sosial müdafiəsi, ümumiyyətlə, işsizliyin bir sosial
bəla kimi aradan qaldırılması sahəsində dövlətin vəzifələri
müəyyən edilir. Bu maddənin digər müddəalanm şərh edərək
əmək hüququnun digər əlamətlərini də aşkarla- maq olar.
Göründüyü kimi, əmək hüququnun təməl nor- malan məhz
konstitusiya hüququnda müəyyənləşdirilir. Bu təməl
normalara əsaslanan bütöv bir hüquq sahəsi - əmək hüququ
və bu hüquqla bağlı münasibətlər sistemini tənzimləyən əmək
qanunvericiliyi sistemi mövcuddur ki, onun da əsasında
1999-cu il fevralın 1-də qəbul olunmuş
— 30 —
Dostları ilə paylaş: |