Nəsrin SÜleymanli
Yüklə 2,28 Mb. Pdf görüntüsü
|
207 ərazilərinin işğal edilməsi ilə bağlı Təhlükəsizlik Şurasının qəbul etdiyi qətnamələrə Azərbaycan özü əməl etməyib və ona görə də Azərbaycan digər məntəqələrin itirilməsi reallığı ilə üz-üzə qalıb. Məsələn, Ermənistanın indiki prezidenti S.Sarkisyan müsahibələrinin birində qeyd edirdi ki, 1993-cü ildə BMT Təhlükəsizlik Şurasının qəbul etdiyi dörd qətnamə döyüş əməliyyatlarının dərhal dayandırılmasını tələb edirdi. Azərbaycan isə buna əməl etmədi. Baxmayaraq ki, belə təsəvvür yaratmağa çalışırlar ki, guya Ermənistan bu qətnamələri icra etməyib. Ermənistan prezidentinin fikrincə, indi bütün dünyaya məlumdur ki, bu belə deyil və biz yalnız müdafiə olunurduq (192). Ermənistan prezidentinin adi təbliğat mahiyyəti daşıyan və ölkəsinin işğalçılıq siyasətini pərdələməyə xidmət edən bu fikirlərinin heç bir əsası yoxdur. Əvvəla, Kəlbəcər rayonunun işğalı ərəfəsində Azərbaycan daxi- lində mürəkkəb ictimai-siyasi şərait yaranmışdı və cəbhədə vəziyyətin mürəkkəbləşdirilməsi heç də Azərbaycanın marağında deyildi. İkinci tə- rəfdən, Azərbaycan Təhlükəsizlik Şurasının qətnaməsinin yerinə yetirilə- cəyi ilə respublikada vəziyyətin sabitləşdiriləcəyinə ümid bəslədiyi halda erməni silahlı qüvvələri Ağdamı da işğal etdilər. Azərbaycan öz torpaq- larının işğalının genişləndirilməsində yox, onun işğalının dayandırılma- sında maraqlı idi. İşğalda maraqlı olan tərəf isə Ermənistan idi və bu dövlətin bütün siyasəti də bunu nümayiş etdirir. Ermənistan prezidenti ―Avronyus‖ telekanalına müsahibəsində bu fi- kirlərini təkrarlayırdı. Amma görünür ―Avronyus‖ əməkdaşları Ermənis- tan prezidentinin dediklərinin qeyri-məntiqiliyini başa düşərək həmin fi- kirləri efirə verməmişdilər. Ermənistan rəhbərliyi isə bundan hirslənərək həmin fikirləri Ermənistan televiziyasının efirinə çıxardı (193). Ermənistan prezidenti kimi, Təhlükəsizlik Şurasının məlum qətnamə- ləri haqqında informasiya məkanında yer alan digərləri də oxşar standart fikirlərin təbliğatçılarıdırlar. Bu fikir, xüsusilə erməni təbliğat sisteminin ağır toplarından olan Minsk Qrupunun keçmiş rusiyalı həmsədri V.Kazi- mirovundur. Bu şəxs mütəmadi olaraq informasiya meydanında peyda olmaqla BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasının məlum qətnamələrinin icra olunmamasında Azərbaycanın ittihamlandırılması üzrə stajlı ―mütəxəssi- sə‖ çevrilmişdir. Onun qeydlərinə görə, Azərbaycan tərəfinin Təhlükə- sizlik Şurasının qətnamələrinin icra olunmamasında Ermənistanın günah- landırılması doğru deyil və guya, bu qətnamələrin tələbləri ermənilər kimi azərbaycanlılar tərəfindən də icra olunmayıb. Uzun-uzadı abstrakt fikir- lər söyləyən V.Kazimirov müvəqqəti atəşkəslərin məhz Azərbaycan tərə- 208 findən pozulduğunu iddia edir. Bu sahədə araşdırmalar aparmadan hamı- ya məlum olan iki faktı xatırlatmaq olar. Birincisi, Xocalı hadisələri ərə- fəsində İranın vasitəçiliyi ilə cəbhədə atəşkəs əldə edilməsinə cəhd gös- tərilməsi, ikincisi isə yenə elə İranın vasitəçiliyi ilə Şuşanın işğal edilmə- si ərəfəsində əldə edilmiş atəşkəsin ermənilər tərəfindən pozulması. Öz fikirlərinin əsaslandırılması üçün Təhlükəsizlik Şurasının sonuncu qətna- məsindın çox-çox sonra, yəni Azərbaycan ərazilərinin işğalının başa çat- masından sonra, 1993-cü ilin fevralında və 1994-cü ilin martında Azər- baycan tərəfinin döyüşləri dayandırmağa razı olmadığını bildirir (194). Yəni Azərbaycan Təhlükəsizlik Şurasının bütün qətnamələrindən sonra Ermənistan silahlı qüvvələrinin yeni hücumlarına müqavimət göstərmə- sini erməni təbliğatının sınanmış nümayəndəsi qəbahət sayır. Bütünlükdə isə Təhlükəsizlik Şurasının qərarının icra olunmasında heç bir məntiqə sığmayan təsəvvür quraşdırmağa çalışır. 2008-ci il mart ayının 14-də BMT-nin Baş Assambleyasının ―Azər- baycanın işğal olunmuş ərazilərində vəziyyət‖ qətnaməsi də erməni in- formasiya məkanında eyni tale ilə qarşılaşdı. Hətta erməni informasiya maşını müəyyən qədər radikallaşdı və daha təcavüzkar xarakter aldı. Hə- qiqətlərin gizlədilməsi, Azərbaycana qarşı iftira və böhtanların artması erməni informasiya məkanında güclü axına çevrildi. Doğrudur, adıçəki- lən qərarın Ermənistana nüfuz gətirməyəcəyini xatırladanlar da tapıldı. Lakin bununla heç də həqiqət etiraf edilmədi, yalnız və yalnız Ermənis- tan hökuməti obyektiv sənədin qəbul olunmasının qarşısını ala bilmə- məkdə ittihamlandırıldı və sənədin qəbulu, əslində, bu sənədin obyektiv- liyi əks etdirən sənəd olması ilə yox, erməni diplomatiyasının fərsizliyi ilə əlaqələndirildi. Məsələn, müxalif Erməni Milli Konqresinin nümayən- dəsi etiraf edirdi ki, BMT Baş Assambleyasının qəbul etdiyi sənədlər güc və nüfuza malikdir. Ona görə də Azərbaycan tərəfi digər sənədlərində Qarabağ münaqişəsi ilə bağlı BMT Baş Assambleyasının 14 mart 2008- ci il tarixli qərarına istinad edir. Erməni ekspertinin fikrincə, bu sənədin qəbul olunmasından sonra erməni tərəfi hazırladığı layihələrə daha hə- min qərara zidd olan müddəaları sala bilməz. Belə sənədlər isə münaqi- şənin nizamlanması üçün hüquqi sahə yaradır. Sonra da əlavə olunurdu ki, münaqişənin nizamlanması üçün hüquqi sahənin yaradılmasında er- məni tərəfi artıq öz üstünlüyünü əldən vermişdir (195). 2008-ci il mart ayının 14-də BMT Baş Assambleyasının 62-ci sessi- yasının müzakirəsinə çıxarılan ―Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərində vəziyyət‖ qətnaməsinin qəbul olunması lehinə 39 dövlət, əleyhinə 7 döv- Yüklə 2,28 Mb. Dostları ilə paylaş:
|