lakin geri alınmışdı. XVII əsrin əvvəllərinə qədər əsasən Azərbaycan
hökmdarlarının idarəsi altında olmuş Ani 1605-ci ildə baş vermiş zəlzələ
nəticəsində dağılmış, həyat üçün əlverişsiz vəziyyətə düşdüyü üçün əhali
tərəfindən tərk edilmişdi.
Farsca ‚bad‛ (külək) və ‚kuh‛ (dağ) sözlərini birləşməsindən meydana gələn, küləkli
dağ mənasını ifadə edən Bakı şəhərinin adına orta əsr mənbələrində ‚Baku‛, ‚Bakuh‛,
‚Bakuyə‛ formasında yazılışları ilə rast gəlinir. X əsr müəllifi Şəmsəddin əl-Məqdisi
Arran haqqında məlumat verərkən Bakının gölün (Xəzər dənizi-E.N) sahilində,
regionun girişində mövcud olduğunu qeyd edir
31
. Bakı hələ orta əsrlərdən etibarən nefti
ilə tanınırdı. Yaqut əl-Həməvi və Zəkəriyyə Qəzvini Bakının Şirvan Dərbəndi
yaxınlığında yerləşdiyini, burada gündəlik icarə haqqı 1000 dirhəm olan neft
quyusunun mövcud olması barədə məlumat vermişdilər
32
. Rəşidəddin Bakuvi də
Bakıdakı neft quyuları haqqında məlumat verir. O, Bakının neft yataqlarından gündəlik
200 dəvə yükü neft hasil olunduğunu yazır
33
. Hüdudü’l-Aləm müəllifi isə Bakıdan hasil
olan neftin ixrac olunduğunu qeyd edir
34
. Ə. Bakuvi bakılıların suiti dərisindən tuluqlar
hazırlayaraq hasil edilən nefti bu tuluqlarda başqa ölkələrə göndərdiklərini yazır. O,
həmçinin Bakının möhkəm qala divarları ilə əhatə olunduğunu qeyd edir. Müəllif iki
qaladan bəhs edərək bunlardan birinin ləpədöyəndə olduğunu və moğolların onu zəbt
edə bilmədiklərini yazır
35
. Güman ki, müəllif Qız qalasını yaxud qalıqları indi su altında
olan Səbail qalasını nəzərdə tutmuşdur.
Bakı orta əsrlərdə nefti ilə yanaşı liman şəhəri olması ilə tanınmışdı. Həmin dövrdə
Xəzər dənizi hərbiləşməmiş, belə demək mümkünsə, sülh dənizi idi. Belə ki, mənbələr
bu dənizdə sadəcə ticarət və balıqçı gəmilərinin üzdüyünü qeyd edirlər. Güman ki,
Xəzər dənizi müsəlman ölkələri ilə əhatə olunduğu üçün bu qonşu dövlətlər orada
hərbi donanma saxlamağa ehtiyac hiss etməmişdilər. Xilafətlə uzun illər boyu müharibə
vəziyyətində olan Xəzər xaqanlığı isə hərbi donanmaya malik deyildi. Bu səbəbdən də
31
Şəmsəddin Muhəmməd əl-Bəşşari əl-MƏQDİSİ, Əhsənü’t-Təqasim fi Mərifəti’l-Əqalim, s. 185, Tehran 2006.
[
ًٙٞات
:
٠ِػ
ْ٤ِهلإا ضهك ٟكؼئ ٢ٛ جه٤ؽثُا
]
32
Şihabəddin Yaqut ibn Abdullah ər-Rumi əl-HƏMƏVİ, Mu’cəmü’l-Büldan, C. I, s.351, Beyrut (trz); QƏZVİNİ, Asarü’l-
Bilad, s. 565.
[
ٚ٣ًٞات
...
ْٛنق قُأ ّٞ٣ ًَ ٢ك اٜرُاثه ؾِثذ حٔ٤ظػ ػلٗ ٖ٤ػ ٚ٤ك
]
33
Təlxisü’l-Asar, s. 117.
34
Hüdudü’l-Aləm, s. 123.
35
BAKUVİ, Təlxisü’l-Asar, s. 117.
istər Azərbaycan, istərsə də Xəzər sahilindəki digər müsəlman dövlətlər əsrlər boyu
Xəzərdən gələ biləcək hər hansı bir hərbi təhlükə gözləməmişdilər. Lakin 914-cü ildə
ruslar Xəzər dənizindəki bu əmin-amanlığı pozmuşdular. Əvvəllər 15-20 ticarət gəmisi
ilə Azərbaycan, orta Asiya və İranın limanlarına səfər edən rus tacirləri bu yerləri,
oradakı şəhərləri, yolları, bu ölkələrin zənginliklərini öyrənmə fürsəti əldə etmişdilər.
914-cü ildə 500 gəminin hər birində 100 nəfər olmaqla 50 mindən çox rus əsgəri
Xəzərsahili vilayətlərə qəfil hücum etmişdilər. Həmin vaxt Xəzər dənizinə tökülən İdil
(Volqa) çayı Xəzər xaqanlığının nəzarətində olduğu üçün ruslar xaqanın icazəsi ilə
gəmilərini Xəzər dənizinə endirə bilirdilər. Bunun müqabilində isə onlar talan etdikləri
qənimət mallarının yarısını xaqana verməyi vəd edirdilər. Həmin il Gilan, Deyləm,
Təbəristan sahillərinə qəfil hücum edən ruslar yaşayış məntəqələrini zəbt edərək talan
edir, əhalini əsir götürürdülər. Yusif ibn Əbu’s-Sac ordusunu səfərbər edərək ruslarla
vuruşmuş, lakin istənilən nəticəni əldə edə bilməmişdi
36
. Ruslar qarət etdikləri mallar
və əsirlərlə Abşeron yaxınlığındakı adalara çəkilmişdilər. Şirvanşah Əli ibn Heysəm
əsgərlərini qayıqlara mindirərək həmin adalara hücum etmişdi. Lakin bu dəniz döyüşü
rusların qələbəsi ilə bitmişdi. Bir neçə ay bu adalarda qalan rusların dənizdə quldurluq
etmələri səbəbiylə Xəzər dənizindəki ticarət iflasa uğramışdı. Nəhayət onlar gəmilərinə
minib Xəzər dənizinin şimalına yollanmışdılar. Xəzər xaqanlığına çatanda xaqanın
ordusunda xidmət edən muzdlu müsəlman əsgərlər ruslarla vuruşmaq üçün səfərbər
oldular. Məs’udi öz əsərində bu hərbiçiləri ‚əl-Larisiyyə‛
[
ح٤ٌنلاُا
]
adlandırır
37
. Akad.
Nailə Vəlixanlının fikrinə görə bunlar xarəzmli müsəlmanlar idilər
38
. Onlar xaqana
‚müsəlman qardaşlarımıza hücum edib onların qanını tökmüş, qadınları və uşaqları
alçaltmış bu milləti bizim öhdəmizə burax‛
39
deyərək ruslarla vuruşmaq niyyətində
olduqlarını bildirdilər. Xaqan onları bu fikirlərindən daşındırmaq istəsə də bacarmadı,
çünki özü də onlardan çəkinirdi. Lakin Xəzər xaqanı rusları ölkəsindəki müsəlmanların
onlarla vuruşmaq üçün hazırlaşdıqları barədə xəbərdar etdi. 15 min yaxşı silahlanmış
süvari əl-larisi ruslara hücum etdilər. Ruslar gəmilərdən sahilə çıxıb onlarla döyüşə
36
Nailə VƏLİXANLI, Ərəb Xilafəti və Azərbaycan, s. 88, Bakı 1993.
37
Əbü’l-Həsən Əli əl-MƏS’UDİ, Mürucü’z-Zəhəb və Mə’adini’l-Cəvhər, (Nşr. M.M. Əbdülhəmid), C. I, s. 79, Beyrut
1973.
38
VƏLİXANLI, həmin əsər, s. 88.
39
MƏS’UDİ, Mürucü’z-Zəhəb, C. I, s. 79-80.
[
١نانمُاٝ ءاٍُ٘ا اٞثٌٝ ،ءآكُا اٌٞلٌٝ ،ٖ٤ٍُِٔٔا ا٘ٗاٞـئ قلات ٠ِػ اٝناؿأ كوك ّٞوُا ءلاإٛٝ اََِِّ٘ـ
]