Orxan pamuk məNİm adim qirmizi
Yüklə 3,5 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 59. MƏN ŞƏKURƏYƏM
780 Deməli, ölüm dedikləri bu imiĢ. Bununla belə, hələ ölmədiyimi bilirdim. DeĢik göz bəbəklərim tərpənirdi. Amma açıq gözlərimlə çox gözəl görürdüm. səthindən gördüyüm Ģey bütün
düĢüncəmi doldurmuĢdu. Yol azca yoxuĢdan sonra yuxarı qalxır. NəqqaĢxananın divarı və kəməri, damı göydü. Belə gedir. Sanki bu baxdığım an uzandı, baĢa düĢdüm ki, görmək indi bir növ xatırlamağa çevrilib. Onda yadıma eynilə qabaqlar bir gözəl rəsmə saatlarla baxanda hiss elədiyim Ģey düĢdü: çox baxsan, ağlın
Ġndi bütün zamanlar o zaman olmuĢdu. Sanki kimsə məni görməyəcək, düĢüncələrim solanda palçıq içindəki baĢım illərlə bu kədərli yoxuĢa, daĢ divara, bir az uzaqdakı əlçatmaz tut və Ģabalıd ağaclarına baxacaq. Bu sonsuz həsrət birdən elə kədərli, elə darıxdırıcı göründü ki, bu zamandan çıxmaq istədim.
59. MƏN ŞƏKURƏYƏM
downloaded from KitabYurdu.org
781 Qaranın bizi gizlənmək üçün yolladığı uzaq qohumunun evində gecəni yuxusuz keçirdim. Xeyriyyə və uĢaqlarla birgə yatdığımız yataqda aradabir xorultuların, öskürəklərin uğultusu içində yuxuya gedə bilirdim, amma narahat yuxularımda gördüyüm qolları-qıçları kəsilib qarıĢdırılıb, bir- birilərinə bitiĢmiĢ qəribə məxluqlar və qadınlar əl çəkməyib məni oyadırdılar. Səhərə yaxın soyuqdan oyanıb ġövkətin və Orxanın üstlərini bərk-bərk örtdüm, onları qucaqladım, saçlarından öpdüm, rəhmətlik atamın evində rahatca yatdığım gözəl vaxtlarda olduğu kimi Allaha yalvardım ki, mənə xoĢbəxt yuxu versin. Amma yata bilmədim. XoĢbəxt yuxularımda həmiĢə gördüyümü səhər namazından sonra kiçik və qaranlıq otağın pəncərəsinin tayları arasından küçəyə baxanda gördüm: savaĢmaqdan, aldığı yaralardan süst düĢmüĢ, kabusa oxĢayan bir adam əlində qılınc sayaq tutduğu dəyənək, tanıĢ addımlar atıb mənə həsrətlə yaxınlaĢırdı. Yuxularda həmin adamı lap qucaqlayan vaxt göz yaĢları içində oyanırdım. Küçədəki adamın qana bulaĢmıĢ Qara olduğunu baĢa düĢəndə yuxularda boğazımdan heç çıxmayan fəryad qopdu. Qaçıb qapını açdım. Üzü döyüĢməkdən ĢiĢmiĢ, gömgöy olmuĢdu. Burnu parçalanmıĢdı, qan içindəydi. Çiynindən downloaded from KitabYurdu.org
782 boynuna qədər iri yara vardı. Köynəyinin üstü, hər yeri qandan qıpqırmızı qızarmıĢdı. Yuxulardakı ər kimi ən axırda evə qayıda bildiyindən mənə qeyri- müəyyən halda gülümsəyirdi. «Gir içəri», – dilləndim. «UĢaqları çağır», – dedi. «Evə qayıdırıq». «Sənin evə qayıtmağa halın yoxdu». «Artıq ondan qorxma», – dedi. «Əcəm Vəlican əfəndiymiĢ». «Zeytun...» – dedim. «O bədbəxti öldürdünmü?» «Kadırğadan çıxan gəmiylə Hindistana qaçdı», – dedi, iĢini yarımçıq gördüyünü bildiyinə görə bir anlığa nəzərlərini qaçırtdı. «Evə piyada gedə biləcəksənmi?» – soruĢdum. «Sənə at çıxartsınlar». Evə qayıdanda öləcəyini hiss elədim, ona yazığım gəldi. Yalnız öləcəyinə görə yox, heç bir xoĢbəxtlik görmədiyi üçün də yazığım gəldi. Bu yad evdə ölmək istəmədiyini, əslində, bu dəhĢətli vəziyyətiylə kimsənin gözünə görünmədən yox olmaq istədiyini də gözlərindəki kədər və qətiyyətdən görürdüm. Onu zorla ata mindirdilər. Əllərimizdə bağlamalarımız ara küçələrdən keçib yola düĢəndə uĢaqlar əvvəlcə at belindəki Qaranın üzünə baxa bilmirdilər. Amma, bununla belə, Qara babanı öldürən alçaq qatilin oyununu downloaded from KitabYurdu.org
783 necə
pozduğunu, onunla
qılıncla necə
vuruĢduqlarını ağır-ağır yeriyən atın belindən onlara danıĢa bildi. Ona bir az isindiklərini görür, Allahıma yalvarırdım ki, Qara ölməsin. Evə qayıdanda Orxan elə sevinclə «Evə gəldik!» deyib qıĢqırdı ki, Əzrayılın bizə rəhm eləyəcəyi, Allahın hələ vaxt verəcəyi ürəyimə həmin anda damdı. Amma yenə də ulu Allahın kimin canını niyə və nə vaxt alacağının heç bəlli olmadığını təcrübəylə bildiyimə görə artıq ümid bəsləmədim. Qaranı çətinliklə atdan düĢürtdük, hamımız birgə yuxarı çıxartdıq, atamın mavi qapılı otağına salıb yatırtdıq. Xeyriyyə su qaynadıb gətirdi. Ətinə yapıĢmıĢ qanlı köynəyini, qurĢağını, ayaqqabılarını, alt paltarlarını, donuna qədər hər Ģeyini Xeyriyyəylə cırıb, qayçıyla kəsib çıxartdıq. Pəncərələri açanda bağçadakı budaqlarda oynaĢan ilıq qıĢ günəĢi otağa doldu, cürdəklərdə, qazanlarda, yapıĢqan qutularında, hoqqalarda, ĢüĢə
parçalarında, qələmyonanlarda bərq vurub Qaranın ölüm rənginə çalan dərisini, viĢnə və ət rəngində olan yaralarını iĢıqlandırdı. Sabun sürtdüyüm mələfəlik qumaĢ parçalarını isti suyla isladıb Qaranın bədənini qiymətli, köhnə xalını təmizləyən sayaq diqqətlə, oğullarımdan birinə baxan kimi, Ģəfqətlə və istəklə sildim. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|