59
59
iran aşıqlarının dastanları
Səhəri sübhün çağında
Dur dolanağ bağı bülbül.
Qızıl gülün budağında
Parçaladun zağı bülbül.
Bülbül sən nə saralıbsan
Nədən ötrü Qaralıbsan
Bağa vəl – vələ salıbsan
Bu səhərin çağı bülbül.
Bülbülüm geyibdi yaşıl
Baxıram gözüm qamaşır
Aşıqlq sənə yaraşır
Parçaladin zağı bülbül.
Tahir deyir zarı- zarı
Dada çatsın o haq tarı
Sən cəh- cəh sal həmdə zarı
Məndə çalım tarı bülbül.
Bülbül sən bağda əsərsən
Gülün qədrini bilərsən
Onbir ay cəfa çəkərsən
Bir ayıda zarı bülbül.
Bülbül səni kim uçurtdu
Yurddan- yurda kim köçürtdü
Kim sənə badə içirtdi
Kimlər oldu saqi bülbül.
Bülbül sənun işun zardı
Omidin pərvərdiqardı
Xoş haluva gücun vardı
Parçaladun zağı bülbül.
60
60
iran aşıqlarının dastanları
Tahir mirza bu çağında
Sinəsi zöhrə dağında
Çar hovuzun qırağında
Dur dolanax bağı bülbül.
Tahirin dərdi özünü yandırırdı. Bülbülündə yaralanması bunun
qərarın kəsmişdi . dayana bilmiyib götürüb daha nə deyir.
Nə yatıbsan bağ içində
Dur bir dolan bağı bülbül.
Qızıl gül yarpağ içində
Axdı gözun ağı bülbül.
Bülbül sənı kim uçurtdu
Güldən gülə kim köçürtdü
Kim sənə badə içirtdi
Kimlər oldu saqi bülbül.
Gül dibində yatan xardı
Bülbül işin ah o zardı
Xeyrin olsun gücün vardı
Parçaladin zağı bülbül.
Bülbül necoldu qəfəsin
Qızıl gülə var həvəsin
Gedib gəlmirdi nəfəsin
Dur dolanax bağı bülbül
Bülbül oxur qəfəsində
Qızıl gülün həvəsində
Tahir mirza sinəsində
Çoxdur zöhrə dağı bülbül.
Zöhrə gördü tahir gəlmədi durub gəldi bağa kanardan daxdı gördü
tahir bir ölü bülbülü öz cebinin ipək dəstmalına bükün bir uşağı
61
61
iran aşıqlarının dastanları
kəfən elıyən kimi kəfən elədı bir qəbir qazdı bu bülbülü bir təmtə -
tarağınan dəfn elədi və oturdu baş daşının üstündə zar- zar ağlamağa
başladı. Bulqar xanım döydü başına dedı evim yıxıldi elə buna görə
atam bu bağın açarın buna vermirdi. dha tahir burda qalmaz.Tahir
bülbülün başının üstündən durub bağdan eşiyə çıxanda bulqa xanım
kəsdi tahirin qabağın dedı hara gedirsən dedı xanım yan ol mən
gedim . hara gedırsən kim sənə nə dedı kim səni narahat elədi. Dedı
xanım mənim könlümə dəyən olmayıb vəli bülbül mənə yaxşı bir
dərs verdi bulqar xanım dedı tahir sən nə deyirsən nə bülbülüdü. Nə
dərsidi.Bu zaman tahir sazı alıb sinəs görək nə deyir.
Başına döndüyümhəbibi xuda
Məni tez yetirin yar ayağına.
Hamı yandan xəzab oldu xınalar
Xına tək yaxıllam yar ayağına.
Qonağıdım sayğılandım burada
Fələk məni buraxıbdı arada
əl açdım göylərə qadir allaha
yetirsinlə bizi sar ayağına.
Gəbələr bağlandı yollara düşdü
Mayalar yükləndi tarlaya düşdü
Karvan getdi qarlara düşdü
Məni yetirsinlər qar ayağına.
Tahir diyər neyləmişəm neylərəm
Xəncər alıb bağrım başın teylərəm
Bulqa xanım sənə bir ərz eylərəm
Məni basdırsınlar yar ayağına.
Bu sözlərdən sonra tahir bağdan çıxıb başladı yolunan, dağınan
daşınan yeri ha yüvür gedirdi birdən xanverdi sevdagərin karvanı
çıxdı tahirin qabağına. Dedı ay oğul gənə hara gedirsən mən gəlırdim
sənən bulqarın toyunu edəm. Tahir Xanverdini başasaldı kı mən niyə
62
62
iran aşıqlarının dastanları
qalamam. Amma Xanverdi əl çəkmir israr eliyəndə Tahir belə cavab
verdi.
Çoxdandı mən sənə ata demişəm
Gəl indi mən sənə Xanverdi deyim.
Halal elə mənə duz-çörəyini
Qızın öz yerində nan verdi deyim.
Burda mənım hər bir günüm yüz oldu
Ağ üzümdən göz yaşlarım süzüldü
Zaxca vırdı gül yarpağdan üzüldü
Bülbül gül yolunda can verdi dedım.
Bir şah yoxdu duram gedəm divana
ərzimi yetirrəm sltana xana
zərəfşan telləri od vırıb cana
kiprigi sinəmdə san verdi dedım.
Tahir gəlib qəhrəmanlı düzündən
Doymamışam kəlamından sözündən
Bir öpüş almadım ala gözündən
Zöhrə xanım qan verdi dedım.
Tahir dedı Xanverdi tacir sən mənə duz- çörəgini halal elə bulqar
xanımda mənim bacımdı amma mən bilmədiyimidə bülbül mənə
öyrətdi. Xanverdi dedı tahir sən qırxıncı bağada girdin? Dedı bəlı
xanverdi dedı onda sən daha qala bilməzsən get yolun açıq olsun. Bu
zaman tahiri qəm basdı götürüb belə dedi.
Başına döndüyüm xanverdi tacir
Xudam mənə yaxşı gün verdi desin.
Könül həvəsləndi vətən istədi
Nə zaman könlümü xəlas etdi sən.
63
63
iran aşıqlarının dastanları
Qııl zgülü bülbül niyə saxladı
Qarğanı öldürdü dizın daraxladı
Gəldi tahir gülləri qucaxladı
Qızın öz əliynən nun verdi desin.
Gecə-gündüz ah çəKərəm ağlaram
Ürək başım çarlı- çarpaz dağlaram
Veran qalsın şum sitara dağ laram
Könül həvəs etdi yar sevdi desin.
Tahiri yaradb yaradan tarı
Rbtdən gedirəm vətənə sarı
Sidqilə əa]rram qadir allahı
Istədim diləgim al verdi desin.
Tahir ordan çıxıb gəldi Tarım mahalında bir yaşıl çəmənliyə o
mahalın xanı Tilim iydi. Onun bir qızı vardı adı Nərgiz xanım.
Nərgiz xanımın başında qırx kəniziylə çəməndə seyrə çxmışdılar
buların biri dedı xanım allah yetirdi dyyəsən bir Aşıq gəlır bax
çiynində bir saz var. Xanım dedı yaxşı oldu çoxdandı Aşıq
çaldırmırıq . Aşıq gəldi xanım dedı Aşıq bir neçə kəlmə bizə çal oxu.
Tahir dedi xanım mən nə halda sən nə halda fələk qoyub ki mənim
yadımda söz qala. Xanım dedı Aşıq sənə nə olub Tahir dedi xanım
qulaq as deyim.
Könül şişəsin sındırma
Qəm səməndinə mindirmə
Sən allah məni dindirmə
Sorma hələ belə qalsın.
Xanım dedı Aşıq oxursan ya verim bu qızlar səni dilini açsınlar?
Burda tahir məcbur qalıb götürüb belə deyir.
Dostları ilə paylaş: |