Qadimgi Sharq adabiyoti haqida tushuncha bering

rivojlanishiga olib keldi. XII asrdan boshlab savdo-sotiq va hunarmandchilik 
markazi sifatida shaharlarning mavqeyi osha boshladi. Borliqqa nisbatan ideal 
qarashda bo‘lgan ritsarlik she’riyatidan farqli ravishda shahar adabiyoti 
hushyor, hozirjavob va real hayotga yaqinligi bilan ajralib turadi. 
Shahar adabiyoti ritsar adabiyotidagi janrlarni aynan o‘zicha qabul qilmasdan, 
ularni qayta ishlaydi va faqat shaklini o‘zgartirish bilan kifoyalanmasdan, 
uslubiga ham qator o‘zgarishlar kiritadi. Ritsar poeziyasidagi o‘ta nafislik va 
san’atpardozlik xalqchil va real tasvirlar bilan almashinadi. 

---

6 
Shahar adabiyotida yangi janrlar paydo bo‘ldi. Ana shunday janrdan biri fablio 
hisoblanadi. Fablio kichik she’riy hikoya bo‘lib,uning asosiy maqsadi 
tinglovchilarni kuldirib, ko‘nglini ko‘tarishdan iborat bo‘lgan. 
Fablioning stili (uslub) mukammal bo‘lmagan, aksariyat hollarda ularning 
qofiyasi sodda edi. Hikoyalarda hayotdan olingan qiziqarli voqealar, latifalar 
bayon qilingan. Fablioning markazida chaqqon, abjir, aqlli qahramon turadi. 
Germaniyada fablioning ta’siri ostida zamonaviy hajviy ruhdagi realistik 
hikoya-shvanklar yuzaga keladi. Ayniqsa, Shtrikkerning “Pop Amis” haqidagi 
hikoyalar turkumida fablioning ta’siri yaqqol ko‘rinadi. 
 
7.
 
Esxil va Sofoklning yunon dramasidagi o‘rni. 
Bizga ma’lum bo‘lgan qadimgi yunon fojeanavisi 
Esxil
chin ma’noda 
“tragediyaning otasi”
deb tan olingan. 
90 
ga yaqin tragediya yozgan bo‘lib, bizgacha faqat 7 tasigina yetib kelgan 
1 “Iltijogo‘ylar”,
2.“Eroniylar”, 
3.“Zanjirband Prometey”,
4.“Fivaning yetti dushmani”,