Qaydalar əsasında qurmalıdır Ali Məhkəmənin hakimi Nigar Rəsulbəyova
Yüklə 0,66 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 54 A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ III nömrə
54 A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ III nömrə məhkəməyə yetkinlik yaşına çatmayan uşaqlarının kiminlə qaldığını müəyyən edən saziş təqdim edə bilərlər. Uşaların kimin yanında qalması barədə ər‐arvad arasında belə saziş olmadıqda məhkəmə boşanmadan sonra yetkinlik yaşına çatmayan uşaqların valideynlərindən hansının yanında qaldığını müəyyən etməlidir. Bu halda, əgər valideynlər arasında razılıq yoxdursa, məhkəmə mübahisəni uşaqların hüquq və mənafelərini, onların rəyini və sair halları (uşaqların qardaş və bacılarına, valideynlərdən hər birinə olan bağlılığı, valideynlərin əxlaqi və digər şəxsi keyfiyyətləri, uşağın yaşı, onun inkişafı və tərbiyəsi üçün şərait yaradılması) nəzərə almaqla həll edir. "10 yaşına çatmamış uşağın valideynlərdən hansının yanında qalması arzusunu bilmək zəruri olarsa, uşağın fikri məhkəmə iclas zalından kənar qaydada müəllimin, yaxud sinif rəhbərinin, uşaq bağçası tərbiyəçisinin və qeyrilərinin iştirakı ilə öyrənilə bilər" deyə hüquqşünas Zamanlı vurğulayıb. Hüquq məsləhətçisi bildirir ki, məhkəmələr bu tipli mübahisələri həll edərkən hər şeydən əvvəl uşaqların mənafeyini əsas götürməli, valideynlərdən hansının öz şəxsi keyfiyyətlərinə əsasən uşaqların tərbiyəsi ilə daha yaxşı məşğul ola bilməsini, onların uşaqlara münasibətini, eləcə də uşağın yaşını, valideynlərdən hansının yanında qalması arzusunu və valideynə şəxsi bağlılığını nəzərə almalıdırlar. Valideynlərin maddi, mənzil‐məişət şəraiti bu işlərdə həlledici faktor ola bilməz və mübahisə həll edilərkən bütün göstərilən, eləcə də digər hallarla birlikdə nəzərə alınmalıdır. “Uşaq hüquqları haqqında” Konvensiya müəyyən edir ki, iştirakçı dövlətlər valideynlərinin birindən və ya hər ikisindən ayrı düşmüş uşağın hər iki valideynlə müntəzəm şəxsi münasibətlər və birbaşa əlaqələr saxlamaq hüququna hörmət bəsləyirlər, amma bu münasibətlərin və əlaqələrin uşağın ən yaxşı mənafeyinə zidd olduğu hallar istisna təşkil edir. Hüquqşünasın sözlərinə görə, ər‐arvad arasında nikah ləğv edilərkən və valideyinlər ayrı yaşamağa qərar verərkən həm məhkəmələr, həm də valideyinlər özlərinin hüquq və mənafelərindən əvvəl uşaqların mənafelərini, onların gələcək inkişafını düşünməlidirlər. "Çünki hər bir uşağın hərtərəfli inkişaf etmək, milli və ümumbəşəri dəyərlərə uyğun, humanizm və əxlaqi prinsiplər əsasında tərbiyə almaq hüququ vardır. Hər bir uşağın zəruri maddi və məişət şəraitində böyüyüb tərbiyə olunması, mütərəqqi tələblər əsasında təhsil alması, inkişaf etməsi, layiqli vətəndaş kimi formalaşması əsas amillərdən biridir", deyə Pərviz Zamanlı bildirib. http://anspress.com/index.php?a=2&lng=az&nid=227772 AZƏRBAYCANDA VƏKİLLƏRİN HÜQUQLARI GENİŞLƏNDİRİLİB Belə ki, Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 94‐cü maddəsinin I hissəsinin 5‐ci bəndini rəhbər tutaraq, “Vəkillər və vəkillik fəaliyyəti haqqında” Azərbaycan Respublikasının Qanununu “Daşınmaz əmlakın dövlət reyestri haqqında” Azərbaycan Respublikasının Qanununda dəyişikliklər edilməsi barədə” Azərbaycan Respublikasının 2012–ci il 16 oktyabr tarixli 445‐IVQD nömrəli Qanununa uyğunlaşdırmaq məqsədi ilə qərara alır: “Vəkillər və vəkillik fəaliyyəti haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununun (Azərbaycan Respublikasının Qanunvericilik Toplusu, 2000, № 1, maddə 19; 2001, № 12, maddə 736; 2004, № 2, maddə 57, № 3, maddə 133, № 8, maddə 599, № 10, maddə 787; 2005, № 8, maddə 686; 2006, № 12, maddə 1005; 2007, № 4, maddə 322; 2009, № 7, maddə 517, № 11, maddə 878; 2010, № 5, maddə 375; 2011, № 2, maddə 71, № 6, maddə 478) 15‐ci maddəsinin II hissəsinin dördüncü abzasında “çıxarmaq” sözündən sonra “, “Daşınmaz əmlakın dövlət reyestri haqqında” Azərbaycan Respublikasının Qanununa uyğun olaraq, daşınmaz əmlakın dövlət reyestrinin məlumatlarının alınması ilə bağlı əsaslandırılmış yazılı sorğular vermək” sözləri əlavə edilsin. Belə ki, bu o anlama gəlir ki, artıq vəkillərin daşınmaz əmlakın dövlət reyestrinin məlumatlarının alınması ilə bağlı əsaslandırılmış yazılı sorğular vermək hüququ qanunvericilikdə təsbit olundu. Qeyd edək ki, bundan öncə qanunvericilikdə bu barədə heç bir göstəriş yox idi.
55 A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ III nömrə Beynəlxalq mətbuat səhifələrindən SONDA QAZANAN KİMLƏRDİR? 1994‐cü il 17 avqust tarixində bir çox amerikalılara elə gəlirdi ki, onlar başqa ölkədə yuxudan oyanıblar. Həmin gün NyuMexiko ştatında hakim Robert Skot "McDonalds" şirkəti tərəfindən 2,86 milyon dolların Stelli Libekin xeyrinə tutulması haqqında qərar çıxardı. Belə ki, bu şirkətin restoranlarından birində Robert Skota yandırılmış qəhvə verilmişdi. O zaman çoxları danışırdılar ki, Amerika yeni məhkəmə terroru dövrünə daxil olur və tezliklə qəzəbli istehlakçılar və onların bacarıqlı vəkillərinin dağıdıcı məhkəmə axının ucbatından hər hansı bir bizneslə məşğul olmaq tamamilə qeyri‐mümkün olacaq. Dünyada çoxları məhkəmənin bu qərarını təbəssümlə qarşıladı, baxmayaraq ki, bu yanmış qəhvə ilə bağlı məsələ ilk baxışdan göründüyü kimi sadə deyildi. Lakin bir şey aydın idi ki, bundan sonra istehlakçıların hüquqlarını pozmaq getdikcə böyük təhlükə hesabına və çox bahalıya başa gələcək. Qəhvə işi ilə bağlı məhkəmə qərarının mümkün olması üçün Amerika məhkəmə sistemi uzun və asan olmayan bir yol keçmişdir. 19‐cu əsrdə ABŞ‐da İngilis hüquq sistemindən irsən keçmiş normaların tətbiqi davam edirdi. Ancaq, İngiltərədə istehlakçıların mallar və xidmətləri ilə bağlı hüquqlarını qorumaq xeyli çətin idi. Britaniya qanunları hər satın alınmış əşyanı satıcı və alıcı arasında olan saziş kimi nəzərdən keçirirdi və əgər qüsurlu mal bir neçə əldən keçərək hər hansı bir zərərə səbəb olurdusa, o zaman adətən təqsirkarı tapmaq mümkün olmurdu. Əgər malların və ya xidmətlərin istehsalçısı ilə zərərçəkmiş arasında formal bir müqavilə olmurdusa, eyni hal təkrarlanırdı. Misal üçün, 1842‐ci ildə Vinterbottom soyadlı ingilis faytonçu poçt arabasından yıxılmışdı. Poçta məxsus olan arabanın sazlığına cavabdeh cənab Rayt adlı birisi idi, hansı ki, öz işinə o qədər də məsuliyyətlə yanaşmırdı. Məhz onun işinə olan laqeydliyi üzündən poçt arabası hərəkətdə olan zaman təkərlər arabadan çıxmış, faytonçu Vinterbottom ölümdən dönmüşdü. Yaralanmış arabaçı Raytı məhkəməyə vermiş, lakin prosesi uduzmuşdu. Çünki onların arasında bağlanmış heç bir müqavilə yox idi. 1952‐ci ildə ABŞ‐da baş vermiş böyük olmayan məhkəmə inqilabına qədər Amerika məhkəmələri İngilis adətlərini izləyirdilər. O zamanlar Nyu‐Yorkda cənab və xanım Tomas adlı cütlük yaşayırdılar. Bir gün xanım Tomas xəstələnir və həkim ona zəncirotu cövhəri almağı tövsiyə edir. Cənab Tomas dərmanı doktor Furdadan alır, hansı ki, o da bu dərmanı əczaçı Aspionalladan əldə edib. Əczaçı Aspionalla həmin dərmanı istehsalçı cənab Vinçesterden alıb. Dərmanı qəbul edən xanım Tomas az qalsın öləcəkdi. Səbəb isə üstündə zəncirotu yazılmış şüşə qabın içərisindəki əslində zəncirotu yox, belladonna otu imiş. Tomaslar ailəsi Vinçesteri məhkəməyə verdilər, çünki dərman məhz Vinçesterin fabrikində hazırlanarkən kimsə etiketləri səhv salmışdır. Vinçester isə sübut etdi ki, onunla Tomaslar arasında heç bir alğı‐satqı müqaviləsi mövcud olmamışdır və belə ki, Tomasların ittihamı əsassızdır. Məhkəmə əsrlərin ənənəsindən əl çəkərək, Vinçesteri günahkar hesab etdi. Əsas da bu göstərildi ki, məhz Vinçesterin tabeliyində olan hər hansı işçinin və ya işçilərin səhvi istehlakçının həyatı bahasına başa gələ bilər. Beləliklə, birinci dəfə belə bir nəticəyə gəlindi ki, istehsalçı istehsal etdiyi malın təhlükəsizliyinə və keyfiyyətinə görə cavabdehlik daşımalıdır. Zaman keçdikcə istehsalat zəncirləri daha da mürəkkəbləşir və maldakı təhlükəli qüsurlara görə kimin cavabdehlik daşıdığını ayırd etmək istehlakçılar üçün daha da çətinləşirdi. 1916‐cı ildə NyuYork sakini Donald Makferson öz şəxsi "Buick" avtomobilini sürməkdən həzz alırdı, o vaxta Yüklə 0,66 Mb. Dostları ilə paylaş:
|