117
ayaqlarından tutmağa heç bir ehtiyac yoxdur. Bu ağrıya
dözməyə onda möhkəm iradə var. Migel ilə Andre onu
azad etdilər, lakin ağzına taxta qoydular ki, Xuan ağrıyanda
qışqırmasın. Xulio lansetinin ucu ilə yaranı deşdi və əli ilə
yaranın kənarlarını sıxmağa başladı ki, bütün irinlər oradan
çıxsın. Ağrıdan Xuan yumruqlarını sıxaraq qollarını əsdir-
məyə başladı. Sanki o, Xulionu vurmaq istəyirdi.
Nənayət yaradan təmiz qan axmağa başlayanda Lope
ucu qızarmış lanseti tonqaldan götürüb, zərgər dəqiqliyi ilə
5 sm-ə kimi yaranın içinə basdı. Bir anın içində “türkəçarə-
lərin” burnuna yanmış ət iyi dəydi. Ağrıya tab gətirə
bilməyən Xuan tez Lopenin qolundan tutdu. Lakin artıq gec
idi. Lope öz işini böyük ustalıqla qurtarıb başa çatdırmışdı.
Xulio tez yaranı ağ tənziflə örtdü ki, qanaxmanın qarşısı
alınsın. Kapitan Alonsonun gözləri bu cərrahiyyə əməliyya-
tından bərələ qalmışdı. Lakin buna baxmayaraq, kapitan
Xuanın üzərində aparılan cərrahiyyə əməliyyatı çox uğurla
başa çatmışdı. Bundan sonra Xuan dərindən nəfəsini alaraq
rahatca gözlərini yumdu. Sanki o, uzun müddət idi ki,
yuxusuz qalmışdı. Sanki o, ağır əzablardan qurtulmuşdu.
Belə bir cərrahiyyə əməliyyatları, yarası irinlənmiş hər
bir yaralının üzərində aparıldı. Yaralıların problemi tam da
olmasa, amma həll olunmuşdu. Ağrıdan iztirab çəkməsinlər
118
deyə, onların hamısına çoxlu həcmdə şərab verildi. Növbəti
şərab payı isə gecə veriləcəkdi.
Qarşıda və ümumiyyətlə, ətrafda qoyulan keşikçilərdən
alınan məlumata görə yaxınlıqda bir nəfər də olsun, hindu
görünmürdü. Sanki onlar konkistadorların bura gəlişindən
xəbərsiz idilər. Lakin araukanlar döyüşən hindu tayfası
olduğundan belə zənn etmək olar ki, onlar yaxınlıqda,
gözəgörünməz bir yerdə gizlənərək konkistadorların
fəaliyyətini izləyirlər.
İndi kapitan Alonsonu bir şey maraqlandırırdı; işdir,
polkovnik Alonso öz dəstəsi ilə vadiyə daxil oldu və orada
araukanların ciddi müqavimətilə üzləşdi, onda necə olsun?
Axı, süvari dəstəsi dərhal onların köməyinə çatmalıdır.
Lakin onların dəstəsində yaralılar olduğu halda süvarilər
vadidə iti sürətli hərəkətlər və manevrlər edə bilməyəcəklər.
Bu işdə yaralılar onlara böyük maneəçilik törədəcəklər.
İndi kapitan bilmirdi yaralılarla nə etsin, burada qoysun,
yoxsa özü ilə əməliyyata aparsın. Özü ilə əməliyyata
aparsa, söz yox ki, süvarilər sürətli manevrlərdən məhrum
olacaqlar. Lakin yaralıları burda təkbaşına qoyub döyüşə
yollanmaq da təhlükəli idi. Yaxınlıqda olan araukanlar
yaralıların köməksizliyini görüb dərhal onların üzərinə
hücum edəcəklər. Kapitan Alonso yaralıların təhlükəsiz-
liyini təmin etmək üçün süvarilərdən bir adam da ayırmaq
119
fikrində deyildi. Çünki hərbi əməliyyatlarda ona hər bir
süvari hava-su kimi lazım idi. Hər bir çətin vəziyyətdən
çıxış yolu tapmaq mümkün idi. Nəzərə almaq lazımdır ki,
yaralılardan bir neçə nəfəri hələ də qılıncdan istifadə edə
bilərdi. Amma Alonsonun başına yaxşı bir fikir gəldi. O,
yaralıların hamısına odlu silah verməyi qərara aldı. Belə
olan halda yaralılar özlərini hər bir düşməndən qoruya
bilərlər.
Lakin nədənsə, kapitan Alonsonun daxilində böyük
ümidsizlik yaranmışdı. O, narahat halda gah bu tərəfə, gah
da o tərəfə gedir və ürəyində nə isə fikirləşirdi Tez-tez
Migelin oturduğu yerə gəlib oradan “qanlı vadiyə” mənalı
nəzər salırdı. Elə Migelin də fikri həmin vadiyə yönəlmişdi.
Bu “qanlı vadidə” həm konkistadorların, həm də hinduların
müqəddəratı həll olunmalıydı. Konkistadorlar burda baş
verəcək həlledici döyüşdə qalib gəlsələr, birdəfəlik
Araukaniyada başlanan 45 illik müharibəyə son qoyacaq və
vətənə qalib kimi qayıdacaqlar. İşdir, məğlub olsalar, onda
yenidən qüvvə toplayaraq müharibəni davam etdirməli
olacaqlar. Araukanlar isə məğlub olsalar, bundan sonra
birdəfəlik öz azadlıqlarını və ölkələrinin ərazi bütövlük-
lərini itirəcəklər. Ondan sonra isə əlinə silah almış hər bir
araukan İspaniyanın inkvizisiyası tərəfindən sərt üsullarla
cəzalanacaqdır. Ümumiyyətlə, ölkələrinin əksər hissəsi
120
dağlıq ərazidən ibarət olduğu halda, aborigenlər münbit
torpaqlardan məhrum olacaqlar. Əgər, onlar bu döyüşdə
qalib gəlsələr onda ispanların təşkil edəcəkləri növbəti
ekspedisiyanın gəlişini gözləməli olacaqlar. Necə ki, ispan-
lar, eləcə də araukanlar həlledici döyüşə çox ciddi
hazırlaşırdılar. Bu döyüşdə hər iki tərəfin ölüm-dirim məsə-
ləsi həll olunurdu. İspanlardan çox bu qələbə hindulara
hava-su kimi lazım idi. Məğlub olduqları təqdirdə
araukanlar əbədilik azad hindu tayfası kimi yer üzündən
silinəcəklər. Çünki onlar çox yaxşı bilirdilər ki, bütün bu
müharibələr ərzində Araukaniyada həddindən çox konkista-
dor məhv edilibdir. İspanlar isə bu itkiləri heç vaxt
araukanlara bağışlamayaçaqlar.
Şəxsən Migel özü arzulayırdı ki, Araukaniyada başlanan
müharibə yalnız silahdaşlarının qələbəsi ilə başa çatsın və
o, tezliklə İspaniyaya öz sevimlisi Floridanın yanına
qayıtsın. O, yaxşı bilirdi ki, Florida səbirsizliklə öz istədiyi-
nin yolunu gözləyir və iztirab içində Seviliyada yalnız
darıxdırıçı günlər keçirir. Migel özü isə həmişə döyüş
qabağı sinəsindəki medalyonu çıxardıb sevigilisinin çöhrə-
sinə yalvarıcı nəzər salırdı, sanki medalyondakı şəkilin
canlanması üçün ürəyində and-aman edirdi. Uzunmüddətli
döyüş gedəndə o, həmin an Floridanı xatirəsindən istər-
istəməz silirdi. Həmin an Migelin ürəyi, İspaniyanın şan-
Dostları ilə paylaş: |