Ramiz Dəniz
Yüklə 3,47 Mb. Pdf görüntüsü
|
149 Konkistadorlar üçün gözlənilmədən, aborigenlər mütə- şəkkil surətdə döyüş meydanını şimal istiqamətində tərk etməyə başladılar. Onlar kənarda olan yaralıları özləri ilə götürüb meşənin girəcəyində mövqe tutdular. Qəribə də olsa, araukanlar yaxınlıqdakı kəndə yox, meşəyə tərəf getmişdilər. Halbuki onlar heç bir təhlükə ilə üzləşmədən kəndin özünə çəkilə bilərdilər. Deməli, onlar kəndi boş qoymaqla hansısa hiyləgər bir fənd işlətmək istəyirdilər. Kənd boşdursa, konkistadorlar müvəqqəti olaraq özlərinə orada sığınacaq tapa bilərdilər. Döyüş gözlənilmədən başa çatan kimi təəssuf içində olan polkovik Alonso sağ qalan döyüşçülərə, göstərdikləri şücaətə və qəhrəmanlığa görə öz minnətdarlığını bildirdi. Xüsusən də süvarilərin göstərdikləri qəhrəmanlıq onun tərəfindən hərarətlə qeyd edildi. Süvarilər köməyə gələn kimi konkistadorlar vadinin ortasında olan düşmənin böyük olan qüvvəsini darmadağın etmişdilər. Kapitan Alonsonun taktiki gedişi polkovnikin lap ürəyindən olmuşdur. Bu qələbə ilə biri-birilərini təbrik edən konkistadorların sevinci yaralıların ah-naləsinə qarışmışdı. Hər bir yaralıya kömək lazım idi. Xüsusi iradə lazım idi ki, onların sifətlərində sezilən iztiraba, qışqırıqlarına və iniltisinə tab gətirsin. Bununla da qələbəyə doğru gedən yolun ağır olduğu bir daha sübut olundu.
150
Çoxları sevinsə də, polkovnik Alonsonun sifətində ağır bir gərginlik hiss olunurdu. Sanki o, qəmli baxışları ilə ölənlərin və yaralananların arasında kimi isə axtarırdı. Onun yaxınlığında olan Migel işin nə yerdə olduğunu çox yaxşı anladı. Necə olsa da, onun oğlanları bu döyüşdən sağ çıxmışdılar. Təkcə Kamaço belindən və sağ qolundan yara- lanmışdı, Buna baxmayaraq, Alonso heç də yaralı olan oğluna yaxınlaşıb onun vəziyyətinin necə olduğunu soruş- mamışdı. Çoxları tanınmış sərkərdənin oğluna qarşı olan bu cür laqeyd davranışına mat-məətəl qalmışdılar. Nədənsə, heç kim ona yaxınlaşmağa cürət etmirdi. Onu başa düşmək olardı. Alonso məğrur ispan sərkərdəsi idi. O, ölüm-dirim mübarizəsindən sağ çıxmış övladlarına xüsusi qayğı göstər- mək istəmirdi. Hamı bu döyüşdə özunun bütün qüvvəsini sərf edərək, düşmənə qarşı yüksək səviyyədə döyüşmüşdür. Polkovnik döyüşçülər arasında ayrıseçkilik etmək istəmirdi. Onsuz da o, hər bir döyüşçünü öz övladı kimi çox istəyirdi. Hər bir itirilən ispan əsgərinə görə o, kədərlənə bilərdi. Alonso oğluna yaxınlaşmadan Migeli yanına çağırıb astaca: - Migel, nədənsə Xuan gözümə dəymir? Onu harada vurdular?
151 - Bura gələn zaman elə birinci çayı keçəndə onu ox ilə vurdular. - deyə Migel eyni qaydada cavab verdi. Bu sözlərdən sonra polkovnikin qanı lap qaraldı. Başı solğun halda sinəsinin üstünə endi. Sanki ümidi hər yerdən qırılmışdı. Son anda söz soruşmaq üçün o, özündə qüvvə taparaq Migelə nəzər salmadan qeyri-müəyyən tərzdə: - Meyidini götürməyə imkan yox idi? - Kapitan Xuan öldürulməyib ki, meyidi döyüş meyda- nında qalsın. - deyə Migel çiyinlərini dartaraq sönük halda dilləndi. Bu cavab elə bil polkovniki yuxudan ayıltdı və onun əhval-ruhiyyəsi dərhal dəyişdi. Alonsonun çöhrəsində sevinc cizgiləri yarandı. O, növbəti ümidverici cavabları cavan zadəganın gözlərində axtarmağa başladı. Migel də öz növbəsində bu məsələyə aydınlıq gətirmək üçün aludəliklə sözünü davam etdirdi: - Kapitan Xuan yaralı halda, baxın o dağın (əli ilə həmin yeri göstərdi) üstündədir. Ümumiyyətlə, orda bizim on dörd yaralı silahdaşlarımız var. Hərbi əməliyyat vadidə başa çatana qədər onlar orada olmalıdırlar. Məhz bundan sonra cuşa gələn polkovnik Alonso qarşısındakı keçmiş şagirdini ehtirasla qucaqaladı. Onun sevinməyinə böyük əsas vardı. Kənarda dayanan konkista-
152 dorlar tanınmış sərkərdənin Migeli nəyə görə qucaqalama- sının səbəbini anlaya bilmədilər. Kamaçonun başının üstündə dayanan kapitan Filipp Odovaldonu da qardaşının həyatı maraqlandırırdı. Polkov- nik işarələrlə vəziyyətin nə yerdə olduğunu ona başa saldı. Döyüşün dayandırılması müvəqqəti xarakter daşıyırdı. Araukanlar hər an konkistadorların üzərinə hücum edə bilərdilər. Təcili tədbir görmək üçün polkovnik Alonso bütün zabitləri yanına çağırdı. İlk növbədə yaralı konkista- dorlara əlüstü tibbi yardım göstərmək üçün sərəncam verildi. Döyüşün dayanmasına baxmayaraq, bütün konkis- tadorlar hazırlıqlı vəziyyətə gətirilmişdi. Necə olsa da, onlarla araukanlar arasındakı məsafə 700-800 metrdən çox deyildi. Bu döyüşdə hər iki tərəfdən nə qədər itki verilməsi, bütün zabitləri maraqlandırdığından bu iş bilavasitə Andreə həvalə edildi. Bütün tapşırılan işlər sürətlə görülməliydi. Polkovnik üzünü zabitlərə tərəf tutub ehtiramla dedi: - Vəziyyət gördüyünüz kimi heç də ürəkaçan deyil. Araukanlar əlavə qüvvə toplamamış biz qəti tədbirlərə əl atmalıyıq. Yoxsa, biz əlimizdə olan qələbəni düşmənə təhvil verməli olacağıq. Mən öz fikrimi axırda söyləyəcəm. - Möhtərəm sinyorlar, bir daha sizi əldə etdiyimiz qələbə ilə təbrik edirəm! - deyə Alonsonun qardaşı kapitan Filipp ehtirasla dilləndi. - Krallığımızın qatı cinayətkarları olan
Yüklə 3,47 Mb. Dostları ilə paylaş:
|