ŞÖVKƏt xanməMMƏdova
Yüklə 1,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
___________Milli Kitabxana_______________ 73 Ramiz küçədə yerə düşən bir tikə çörək görəndə əyilib onu götürər, öpüb gözlərinə sürtər, sonra da barının, divarın əl çatmayan hücrəsinə qoyardı ki, quşlar yesin. Ramiz ilk təhsilini Bakının Yeni-Suraxanı qəsəbəsindəki 101 saylı məktəbdə almışdı. Əlaçı olmasa da dərslərini pis oxumurdu. O kiçik olanda atamız dünyasını dəyişdi. Biz, ona nisbətən böyük idik, ona görə də Ramizə qarşı çox səmimi, mehriban davranırdıq. Hər kəs ona qayğı göstərirdi, onu korluq çəkməyə qoymurduq. – Biz hamımız ərköyün böyüyən Ramizin bütün dəcəl- liklərinə, şıltaqlıqlarına göz yumaraq onu əzizləyərdik. Amma qardaşımız dəcəl olsa da, çox istiqanlı və səmimi bir uşaq idi. Həmişə özündən böyüklərə hörmətlə yanaşardı, özündən kiçikləri incitmirdi. 7-ci sinfi bitirəndən sonra Ramiz sənədlərini Şüvəlan qəsəbəsindəki Energetika texnikumuna verdi və axşam şöbəsinə daxil oldu. Oxuya-oxuya da işləməyə başladı. İlk iş yeri neft mədənləri oldu, fəhlə kimi onu işə götürəndə Ramizin cəmi 13-14 yaşı vardı. Texnikumu bitirəndən sonra isə hərbi xidmətə çağrıldı. Boyu və çəkisi hərbi xidmət üçün uyğun olmadığına baxmayaraq öz xahişi ilə könüllü olaraq əsgər getdi. Hərbi xidmətini Belarusiya Respublikasında keçirdi.. Xidmət etdiyi illərdə sürücülük vəsiqəsi də almışdı... Vətənə qayıdandan sonra müxtəlif yerlərdə işləyib. NQÇİ Qum adasinda, dəyirmanda, Şüvəlan kanalizasiya şöbəsində. Elə axırıncı iş yeri də ora oldu. Çoxlu dostları var idi, o qədər dostcanlı idi ki, bəzən adama elə gəlirdi ki, o özündən çox dostlarının qeydinə qalır, onların problemlərinin həllinə can atır. Bəlkə elə bu üzdən çox gec evlənmişdi Ramiz... 34 yaşınadək, subaylıq soltanlıqdır, – deyib evlənməkdən boyun qaçırırdi, hər dəfə bir bəhanə ilə aradan
___________Milli Kitabxana_______________ 74 çıxardı. O dövrün adət ənənələrinə görə bacılarımız daha çox cənfəşanlıq edər, sonbeşiyimizə qız bəyəndirməyə çalışardılar. Ona həm öz kəndimizdən, həm də qohumlar arasından neçə-neçə qız göstərmişdilər, ancaq o inadla susub dururdu. Bir gün isə hamını təəcübləndirən bir hadisə baş verdi. Axşam işdən qayıdan Ramiz evlənmək istədiyini elan etdi. Gülxanım anamızın sevinci yerə-göyə sığmırdı. Nəhayət ki, onun sonbeşiyi də ev-ailə sahibi olacaqdı. Ramizin artıq 34 yaşı vardı. Evlənməli vaxtı bir qədər ötmüşdü də. Amma biz yenə sevinirdik, buzlar yavaş-yavaş əriyidirsə buna da şükür edirdik. Bir-iki gündən sonra məlum oldu ki, Ramizin seçdiyi qız yaxşı tanıdıqları bir ailənin qızıdır. Bir payız axşamı onları nişanlandıq. Düz 1il sonra toyları oldu. Şövkət xanım oxumuş müasir bir qız idi. Layihə İnstitntunda işləyirdi. Onun xahişi ilə nigahlarinı Səadət sarayında qeyd etdik. Avqustun 25-də onların həyatında ən unudulmaz bir tarix oldu. Qeydiyyatdan sonra cavanlar 26-lar bağındakı abidə önünə əklil də qoydular. Baş verən bir hadisə isə Şövkət xanımı yaman na- rahat eləmişdi. Nigah qeydiyyatı üçün əvvəlcədən ərizə yazmağa gedərkən. Basin (indiki Füzuli) küçəsindən Səadət sarayına qədər hansı küçədən keçirlərsə, qarşılarına cənazə aparan bir dəstə çı- xırmış. Şövkət xanım nə qədər təkid etsə də Ramiz yolundan qalmaq istəmir – Mən belə saçma-sapan şeylərə inanmıram-deyir- xoşbəxt- liyi də, ömrü də verən Allahdır, narahat olmayın... Onlar çox xoşbəxt idilər. Səadətlə dolu bir ömür yaşayırdılar. İlk övladlarının məhz onların nigah bağladıqları gün dünyaya gəlməsi də Şövkət xanımın ürəyində düyün bağlamış həmin hadisəni unutdurdu. Övladlarının adını Könül qoydular. Sonra Ceyhun anadan oldu. Onun gəlişi nəinki valideynlərini, bizim hamımızın sevincinə səbəb oldu. Çünki
___________Milli Kitabxana_______________ 75 bizim, yəni Ramizin qardaşlarının oğlan övladı yox idi. - Ceyhun bizim nəsmlimizin davamçısıdır, - deyə bu uşağı hamı sevib əzizləyirdi. Sonra Ülkər, daha sonra isə Əbülfəz doğuldu. Balaca Əbülfəzə Gülxanım ana dünyasını yenicə dəyişmiş oğlu Əbülfəzin adını qoymuşdu. Böyük ailəmizin ən sevimli payı idi balaca Əbülfəz. Allah- taəla Ramizə gözəl övladlar bəxş etmişdi: 2 oğlan, 2 qız atası idi. Ailəcanlı, uşaqcanlı olan Ramiz ailəsini hədsiz məhəbbətlə sevir, onların sağlam, xoşbəxt və firavan yaşamaları üçün əlindən gələni əsirgəmir, gecə-gündüz yorulmaq bilmədən çalışardı. Həyətlərində kiçik bir istilikxana düzəltmişdi. Orada qərənfil becərirdi. İşdən sonra boş vaxtlarını bu istilikxanada keçirərdi. Becərdiyi güllərə qulluq etməyi çox sevərdi. Ramiz çox ciddi olduğu qədər də mülayim, səmimi bir insan idi. Gözlərində həmişə qəribə bir ifadə vardı. Bir uşaq. səmimiyyəti ilə baxırdı adama. Onun gözləri dup-duru, səmimi, saf, təmiz idi... Qorxmaz, mərd, cəsur bir adam idi Ramiz. O bir sözü iki dəfə təkrar etməyi xoşlamazdı. Yaman əli açıq, səxavətli insan idi. Kasıblara əl tutmağı, çətinliyə düşənlərə məsləhət verməyi bacarardı. Ailəmizin kiçiyi olmasına baxmyaraq hamımız onunla məslə- hətləşərdik. Qəsəbə sakinləri də onu çox sevirdi. Nəinki Sura- xanıda, Bakının bir çox kəndlərində belə, dostları, tanışları vardı. Ramiz çox kövrək bir adam idi. Başqalarının dərdinə-sərinə etinasız qala bilməzdi. Bu insan hər şeyə vaxt tapardı. Uşaqlarını gəzməyə aparmağa da, dostları ilə görüşməyə də, qohum-qardaşa baş çəkməyə də. Onu hər yerdə görmək olardu. Toyda-düyündə, yasda və başqa mərasimlərdə həmişə birinci olardı. Necə ki, o qanlı yanvar gecəsində də birinciliyi əlindən vermədi. Bir neçə il əvvəl onlar Hövsan qəsəbəsində yeni bir mənzil
Yüklə 1,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|