www.vivo-book.com
495
Murs Con Koffiyə baxdı, sonra da əlini ona uzatdı – Harri ilə
Persi Con Koffini blokumuza gətirdikləri vaxt, lap mənim etdiyim
kimi.
– Sağ ol. Çox sağ ol.
Con ona tərəf uzanmıĢ ələ baxdı. Brutus hiss ediləcək dərəcədə
onun böyrünə bir dürtmə vurdu. Con səksəndi və sonra ona uzanmıĢ
əli sıxdı, yuxarı, aĢağı silkələdi və nəhayət əli buraxdı.
– Buyurun, – deyə Con xırıltılı səslə cavab verdi. Onun səsi,
əllərini bir-birinə vuraraq Koffidən Ģalvarını aĢağı salmasını istəyən
vaxt Melindadan çıxan səsi xatırladırdı. Adı vəziyyətdə qələmini
həmin əlinə alıb Con Koffinin edam sənədini imzalayacaq bir adama
Con Koffi: “Buyurun” – demiĢdi.
Harri yenə barmağı ilə öz saatının ĢüĢəsini döyəclədi, amma bu
dəfə daha israrla.
– Brutus? – deyə mən onu çağırdım. – Sən hazırsanmı?
– Salam Brutus, – deyə Melinda tamamilə sağlam bir səslə onu
salamladı, elə bil Brutusu elə indicə görmüĢdü. – Səni görməyimə çox
Ģadam. Cənablar, çay istəyəniniz varmı? Hal, sən də istəyirsənmi?
Ġndicə hazırlayaram, – deyərək Melinda yenə ayağa qalxdı. – Mən
xəstə idim, amma indi özümü yaxĢı hiss edirəm. Ġndiyə qədər özümü
heç vaxt belə əla hiss etməmiĢəm.
– Sağ olun, missis Murs, amma biz indi getməliyik, – Brutus
dedi. – Conun yatmaq vaxtı çoxdan keçib. – Bunun zarafat olduğunu
www.vivo-book.com
496
göstərmək üçün Brutus gülümsədi, amma onun Cona necə baxdığını
görəndə, Brutusun nə qədər təlaĢlı olduğu açıq-aĢkar sezilirdi, elə mən
özüm də narahat idim.
– Hə... əgər siz buna əminsinizsə...
– Bəli, mem. Gedək Con Koffi. – O, Koffinin qolundan tutaraq
çəkdi və Con addımlamağa baĢladı.
– Bir dəqiqə gözləyin, – deyə Melinda qıĢqırdı və Halın
qollarından azad olaraq balaca qız kimi çevik və yüngül addımlarla
Cona tərəf qaçdı. Conun yanına çatanda, qollarını onun boynuna
dolayaraq yenə onu qucaqladı. Sonra əllərini boynunun arxasına
uzadaraq yaxasından zərif iĢləməli bir zəncir boyunbağı çıxardı.
Boyunbağının ucunda gümüĢ medalyon da vardı. Melinda
boyunbağını Cona uzatdı, o, isə gözlərini döyərək ona baxırdı.
– Bu əziz Kristoferdir, – deyə Melinda izah etdi. – Mən
istəyirəm ki, siz onu götürəsiniz, mister Koffi, və boynunuza taxasınız.
O sizi hər bəladan qoruyacaq. Lütfən, onu boynunuza taxın. Mənim
xatirimə.
Con nəzərlərini qaldırıb narahatlıqla mən baxdı, mən isə dönüb
Hala baxdım, o da heyrətlə, əvvəlcə, əllərini yana açdı, sonra isə baĢını
yırğaladı.
– Götür onu, Con, – mən dedim. – o sənə verilən hədiyyədir.
Con boyunbağını götürdü, öz nəhəng bonuna bağladı və üstündə
əziz Kristoferin əksi olan medalyonu köynəyinin yaxalığından içəri
www.vivo-book.com
497
saldı. Ġndi o, daha öskürmürdü, amma mənim gözümə daha bozarmıĢ
və daha xəstə görünürdü.
– Sağ olun, mem, deyə o, Melindaya təĢəkkür etdi.
– Yox, – deyə Melinda etiraz etdi. – Sən sağ ol, sən sağ ol Con
Koffi.
9
Geri qayıdarkən mən Harri ilə birlikdə kabinədə oturmuĢdum və
buna həddən artıq sevinirdim. Avtomobilin qızdırıcısı iĢləməsə də, ən
azından açıq havada deyildim. Biz təxminən on altı kilometr yol qət
etmiĢdik ki, Harri bir döngə görüb maĢını həmin istiqamətə sürdü.
– Nə olub? – deyə mən ondan soruĢdum. –PodĢipniklərə nəsə
olub?
Mənim fikrimcə, maĢının istənilən hissəsində problem yarana
bilərdi; “Farmall”ın mühərrik və transmissiyasının bütün detalları elə
iĢləyirdi ki, elə bil ki, bu dəqiqə dağılıb töküləcəkdi.
– Heç nə, – deyə Harri üzrxahlıqla cavab verdi. Mən iĢəmək
istəyirəm, vəssalam, yoxsa buranı batırmalı olacağam.
www.vivo-book.com
498
Belə məlum oldu ki, Condan baĢqa hamımızın buna ehtiyacı
varmıĢ. Brutus Condan aĢağı enib bizə kolları sulamağa kömək etmək
istəyib-istəmədiyini soruĢanda, o, nəzərlərini qaldırmadan, sadəcə
baĢını buladı. O, hərbi adyallardan birini Meksika Ģalı kimi çiyninə
ataraq və kürəyini kabinəyə söykəyərək oturmuĢdu. Mən onun
üzündəki ifadəni oxuya bilmədim, amma onun nəfəsinin səsini
eĢidirdim – quru və fıĢıltılı, elə bil quru samanın içindən külək keçirdi.
Bu mənim xoĢuma gəlmədi.
Mən yaxınlıqdakı söyüdlüyə girdim, Ģalvarımın qabağını açdım
və sidik kisəmi boĢaltmağa baĢladım. Bu yaxınlaradək məni incidən
infeksiyanı hələ də xatırlayırdım, bədənim bunu hələ tam unutmamıĢdı
və mən ağrıdan qıĢqırmaq ehtiyacı hiss etmədən, sadəcə iĢləyə
bildiyimə görə özümü xoĢbəxt hiss edirdim. Mən sakitcə dayanıb
səmadakı Aya baxa-baxa içimdəki duzlu suyu yerə boĢaldırdım və
yanımda dayanıb eyni iĢlə məĢğul olan Brutusun varlığından demək
olar ki, xəbərdar deyildim, o ana qədər ki, o, alçaq səslə mənə dedi:
– O, heç vaxt Old Sparkiyə oturmayacaq.
Mən təəccüblə ona baxdım, onun səsindəki əminlik məni bir
qədər təĢviĢə salmıĢdı.
– Sən nə demək istəyirsən?
– Demək istəyirəm ki, əvvəllər, içindən çölə buraxdığı o qara
Ģeyləri bu dəfə qusmaq əvəzinə, qəsdən içində saxladı. Bu bəlkə də bir
həftə çəkər – o, inanılmaz dərəcədə nəhəng və qüvvətlidir – lakin mən
Dostları ilə paylaş: |