Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
499 əminən ki, hər Ģey çox tezliklə baĢ verəcək. Bir gün bizlərdən birimiz kameraları yoxlayanda, onu öz yatağında ölmüĢ vəziyyətdə uzanmıĢ görəcəyik. Mən elə bildim ki, iĢimi bitirmiĢəm, amma həmin an kürəyimdən qəfil gizilti keçdi və sidik yenidən axdı. Mən Ģalvarımın qabağını düymələyə-düymələyə düĢündüm ki, Brutusun dediklərində məntiq vardı və mən ümid edirdim ki, o öz zənnində yanılmır. Əgər mən Detteriklərin qızları ilə bağlı düĢüncələrimdə haqlı idimsə, Con Koffi, ümumiyyətlə edam edilməyə layiq deyildi və əgər o, edam ediləcəkdisə, onda bunun mənim əlimlə edilməsini heç istəməzdim. Onu edam etmək lazım olduqda, mən əlimi qaldırıb bunu edə biləcəyimə əmin deyildim. – Hə, tərpənin, – deyə Harri qaranlıqda bizi səslədi. – Artıq gecdir. Gəlin bu iĢi bitirək. Biz geriyə, yük maĢının yanına qayıdanda, mən birdən dərk etdim ki, biz Koffini tamamilə tək qoymuĢduq – Persi Uetmorin səviyyəsində bir axmaqlıq. Həmin an düĢündüm ki, o, asanlıqla qaça bilər; ona heç kimin nəzarət etmədiyini görəndə, içindəki qara mığmığaları tüpürər və Hak ilə Jim “Biq Muddi” çayı ilə qaçdıqları kimi, aradan çıxar. Bizə də onun çiyninə atdığı adyal qalar. Amma o, heç yana qaçmamıĢdı, hələ də kürəyini kabinəyə söykəyərək maĢının kuzovunda oturmuĢ və əllərini dizlərinin üstünə qoymuĢdu. Bizim yaxınlaĢan addım səslərini eĢidəndə, o, baĢını
www.vivo-book.com
500 qaldırıb gülümsəməyə çalıĢdı. Təbəssüm onun yorğun üzünü bir anlıq iĢıqlandırandan sonra dərhal yox oldu. – Vəziyyətin necədir, nəhəng Con? – Brutus yenidən kuzova dırmaĢaraq soruĢdu və tez də adyala büründü. – Qaydasındadır, boss, – deyə Con süst bir halda cavab verdi. – Hər Ģey qaydasındadır. Brutus əli ilə onun dizini Ģappıldatdı. – Çox tezliklə geri qayıdacağıq. Hər Ģeyi qaydasına salandan sonra bilirsənmi nə olacaq? Mən özüm nəzarət edəcəyəm ki, sənə böyük bir fincan qaynar qəhvə verilsin. Özü də qənd və qaymaqla. “Hə, özü də dərhal”, – deyə düĢünərək mən maĢının ətrafına dolanıb kabinəyə tərəf addımladım. Əgər bizim özümüzü həbs edib həbsxanaya atmasalar, əlbəttə. Biz Persinin əyninə dəli köynəyi geyindirib onu karser kamerasına atdığımız andan bəri mən bu fikirlə yaĢayırdım və bu fikir daha məni yuxumu ərĢə çəkəcək qədər narahat da etmirdi. Mən mürgülədim və yuxumda Qolqofa təpəsini gördüm. Qərbdə göy gurultusu və ardıc giləmeyvələrinin iyini xatırladan qoxu. Brutus, Harri, Din və mən baĢımızda dəmir dəbilqə ilə Sesile B. Demille filmindəki kimi dövrə vuraraq dayanmıĢdıq. Məncə, yuxumda biz senturionlar idik. Yerə üç xaç basdırılmıĢdı, kənarlarda Persi Uetmor ilə Delakrua, ortada isə Con Koffi. Mən baĢımı aĢağı əyib öz əllərimə baxanda gördüm ki, əlimdə qan bulaĢmıĢ bir çəkic tutmuĢam.
www.vivo-book.com
501 “Biz onu çarmıxdan çıxarmalıyıq, Pol! – deyə Brutus mənə qıĢqırırdı. – Onu çarmıxdan çıxarmalıyıq!” Amma biz onu çarmıxdan çıxara bilmirdik, çünki nərdivanı harasa aparmıĢdılar. Mən bunu Brutusa demək istəyəndə, maĢın bərk silkələndi və mən yuxudan ayıldım. Biz yavaĢ-yavaĢ Harrinin yük maĢınını həmin gün gizlətdiyi yerə çatırdıq. Biz ikimizdə kabinədən çıxıb kuzova yaxınlaĢdıq. Brutus asanlıqla atılaraq kuzovdan düĢdü, amma Con Koffinin ayağı nəyəsə iliĢdi və o az qala yıxılaraq yerə çırpılacaqdı. Biz üçümüz də onu tutmağa çalıĢırdıq, amma o, yerə ayaq basmağa macal tapmamıĢ, onu yenə öskürək tutdu, amma bu dəfəki tutma əvvəlkilərdən daha güclü oldu. O, öskürək səslərini boğmaq üçün aĢağı əyilərək əlləri ilə ağzını tutdu. Öskürək tutması bir qədər sakitləĢdikdən sonra, biz yenidən yük maĢının üstünə Ģam ağacının budaqlarını düzdük və gəldiyimiz yolla həbsxanaya geri qayıtmağa baĢladıq. Bu fantastik məzuniyyətin ən pis hissəsi – ən azından mənim üçün – yolumuzun son iki yüz metri oldu, yəni biz yolun kənarı ilə geri tələsərkən. ġərqdə, səhərin ilk solğun Ģəfəqləri ilə səmanın iĢıqlandığını mən artıq görə bilirdim (bəlkə də mənə elə gəlirdi) və öz balqabaqlarını yığmaq, ya da son bir neçə ləki belləmək üçün erkən çıxmıĢ bir fermerlə üzləĢəcəyimizə mən artıq əmin idim. Hətta bu baĢ verməsə belə, mən “Ələddin” açarı ilə tunelə gedən qapının ətrafındakı hasarın darvazasını açanda, kimsə:
www.vivo-book.com
502 “Olduğun yerdə dur” – deyə qıĢqıracağını (mənim təsəvvürümdə bu Körtis Anderson olacaqdı) mütləq eĢidəcəkdik. Sonra da iyirmi-iyirmi beĢ nəfər nəzarətçi əllərində karabin tüfənglər ilə ağacların arasından çıxacaq və bizim bu sərgüzəĢtimiz beləcə baĢa çatacaqdı. Həmin hasara yaxınlaĢanda mənim ürəyim elə sürətlə döyünürdü ki, ürəyimin hər vuruĢunda gözlərimin önündə bəyaz nöqtələr görürdüm. Əllərim buz kimi soyuyaraq donmuĢdu və mən uzun müddət açarı kilidə sala bilmədim. – Aman Allah, maĢın faraları! – deyərək Harri inildədi. Mən baĢımı qaldırıb baxanda, yolda bir cüt parlaq nöqtə gördüm. Son anda açar bağlamasını tutmasaydım, onları əlimdən yerə salacaqdım. – Ver onları mənə, – Brutus dedi. – Mən açaram. – Yox, artıq hər Ģey qaydasındadır, – deyə mən cavab verdim. Açar nəhayət ki, kilidin dəliyinə düĢmüĢdü və mən onu burdum. BĠr an sonra, biz artıq içəriyə girmiĢdik. Biz yuxarı açılan qapının ağzına yığıĢıb həbsxananın yanından keçən çörək maĢınına baxırdıq. Yanımda dayanmıĢ Con Koffinin qeyri-müntəzəm tənəffüsünün səsini eĢidə bilirdim. Bu səs mənə içində yağı tükənmiĢ mühərrikin səsini xatırladırdı. Biz həbsxanadan çıxanda, yuxarı açılan qapını bizim üçün Con asanlıqla qaldıraraq saxlamıĢdı, amma bu dəfə biz ondan yardım istəmədik, bu mümkün deyildi. Brutusla mən qapını qaldırdıq, Harri isə Koffini onun altından keçirərək pilləkənlər ilə aĢağı apardı. Nəhəng
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|