Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
74 Brutus ona acıqla baxdı, amma bir söz demədi. FikirləĢdim ki, sonra bu yazdıqlarını kitabdan silər. Əgər silməzsə, onda mən özüm silərəm. Növbəti axĢam, əvvəlcə, Bitterbakı, sonra isə Prezidenti “D” blokuna aparandan sonra – oranın məhbusları yatandan sonra biz öz qrupumuzu oradakı hamama aparırdıq – Brutus məndən soruĢdu ki, bəlkə karserdə Paroxod Billini axtaraq. – Hə, məncə, bunu etməliyik, – dedim. Keçən gecə bu siçan bizi əməlli-baĢlı güldürmüĢdü, amma onu da bilirdim ki, əgər biz siçanı karserdə tapsaq, xüsusilə də görsək ki, o, karserin yumĢaq üzlü divarlarının birini gəmirərək özünə yuva düzəltməyə baĢlayıb, biz onu, Ģübhəsiz, öldürəcəyik. Kolonistlər ilə birlikdə yaĢamaqdansa, nə qədər əyləncəli biri olur olsun, kəĢfiyyatçını öldürmək daha yaxĢıdır. Bir də açıq-açığına söyləməliyəm ki, aramızda heç kim bir siçanı öldürməkdən xəcalət çəkməzdi. Əslində, məhz siçovulları öldürdüyümüzə görə dövlət bizə maaĢ verirdi. Lakin həmin axĢam biz, sonralar Mister Cingls kimi tanıdığımız Paroxod Billini nə divarların yumĢaq üzlüklərinin arxasında, nə də oradan dəhlizə çıxardığımız zir-zibilin arasında tapa bildik. Orada həddən çox zir-zibil vardı, mənim düĢündüyümdən də çox, çünki biz çoxdan idi ki, karser kamerasından istifadə eləmirdik. Uilyam Uertonun gəliĢi ilə vəziyyət dəyiĢəcəkdi, amma biz, əlbəttə, bunu hələ bilmirdik. XoĢbəxtlikdən.
www.vivo-book.com
75 – O hara itib? – nəhayət, Brutus iri göy rəngli yaylıqla boynunun arxasından tərini silə-silə soruĢdu. – Nə bir deĢik var, nə də yarıq... heç nə, amma ... – O, döĢəmədəki kanalizasiya dəliyini göstərdi. Barmaqlığın altında nazik polad məftilli tor vardı, amma buradan heç milçək də keçə bilməzdi. – O bura necə girir, buradan necə çıxır? – Mən də bilmirəm, – dedim. – Amma o necəsə bura gəlib, elə deyilmi? Demək istəyirəm ki, biz üçümüz də onun bura girdiyini görmüĢük. – Hə, düz qapının altından. Bir az sürtünsə də, keçə bildi. – Aman Allah, – Brutus dedi. Bu sözlər belə yekəpər adamın dodaqlarında qəribə səslənirdi. – Nə yaxĢı ki, məhbuslar belə balacalaĢa bilmirlər, elə deyilmi? – Hə, əlbəttə, – deyərək mən orada bir dəlik və ya çat olub- olmadığına əmin olmaq üçün nəzərlərimi bir daha divarlara çəkilmiĢ kətan parçanın üzərində gəzdirdim. Heç nə görə bilmədim. – YaxĢı, gəl gedək. Paroxod Billi bir də üç gün sonra, Harri Tervilliger növbədə olanda göründü. Persi də növbədə idi və Dinin istifadə etməyi düĢündüyü polağacı ilə siçanı YaĢıl Milin döĢəməsi boyu bir xeyli qovdu. Gəmirici asanlıqla Persinin əlindən qaça bildi və müzəffər bir görkəmlə karser otağının qapısının altında gözdən itdi. Var gücü ilə bağıra-bağıra Persi qapını açdı və içəridəki zir-zibili yerindən dəhlizə çıxartdı. Harrinin dediyinə görə, bu mənzərəyə baxmaq həm gülməli,
www.vivo-book.com
76 həm də vahiməli idi. Persi bu siçanı tutub onun baĢını üzəcəyini bağırırdı, amma təbii ki, onu tuta bilmədi. Yarım saatdan sonra tərləmiĢ, saçları qarıĢmıĢ və köynəyi arxadan çıxmıĢ bir vəziyyətdə Persi növbətçi masasına yaxınlaĢaraq Harriyə (Harri həmin vaxt bu səs-küyün içində oturub, sakitcə kitab oxuyurmuĢ) deyibmiĢ ki, qapının altına səs izolyasiya edən zolaq yapıĢdıracaq və bu da gəmirici problemini birdəfəlik çözəcək. – Bunu çox gözəl düĢünmüsən, Persi, – deyə Harri əlindəki vesternin vərəqini çevirərək cavab verib. O düĢündü ki, Persi qapının altındakı yarığı bağlamağı unudacaq və o haqlı idi.
Bu hadisələr baĢ verəndən xeyli sonra, həmin il qıĢın sonunda bir axĢam Brutus yanıma gəldi. Həmin axĢam “E” blokunda ikimizdən baĢqa heç kim yox idi – kameralar müvəqqəti olaraq boĢdur, nəzarətçilər isə baĢqa iĢ yerlərinə təyin edilmiĢdilər. Persi Briar Ricdəki yeni iĢinə keçmiĢdi. – Bura gəl, – Brutus bir az gülməli və boğuq səslə dedi və mən diqqətlə ona baxdım. Bayırda yağan sulu qardan canımı qurtarıb www.vivo-book.com
77 yenicə içəri girmiĢdim və kitelimi asmazdan öncə, çiyinlərimdəki qarı silkələyirdim. – Nəsə bir problem var? – deyə soruĢdum. – Yox, – dedi. – Amma mən Mister Cinqlzın gizləndiyi yeri tapdım. Demək istəyirəm ki, o ilk dəfə gələndə, yəni Delakrua onu özünə götürməzdən öncə. Baxmaq istəyirsənmi? Əlbəttə ki, görmək istəyirdim. Onun arxasınca, YaĢıl Mil ilə karser kamerasına getdim. Bizim orada saxladığımız bütün əĢyalar dəhlizə çıxarılmıĢdı; deyəsən, Brutus təmizlik iĢləri görmək üçün bu müvəqqəti sakitlikdən istifadə etmiĢdi. Qapı açıq olduğundan, kameranın içində polağacı ilə vedrəni gördüm. Rəngi YaĢıl Milin rəngi ilə eyni çalarda olan döĢəmənin üstündəki nəmli zolaqlar qurumaqda idi. Kameranın düz ortasında nərdivan vardı. Adətən, bu nərdivan edama aparılarkən məhbusların son dəfə dayandıqları yer kimi də istifadə edilən anbar otağında saxlanırdı. Nərdivanın lap yuxarı tərəfində bir çıxıntı vardı – fəhlə bu çıxıntıya öz alətlərini, rəngsaz isə boya vedrəsini qoya bilərdi. Bu çıxıntının üstündə balaca fənər vardı. Brutus onu mənə uzatdı. – Buraya dırmaĢırmıĢ. Sənin boyun mənimkindən alçaq olduğuna görə lap baĢa qədər dırmaĢmalı olacaqsan, qorxma, sənin ayaqlarından tutacam. – Ayağıma toxunanda qıdığım gəlir, – yuxarı qalxa-qalxa dedim. – Xüsusilə də dizlərimə toxunanda. Mən bunu nəzərə alaram.
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|