www.vivo-book.com
274
Delakruanın edamından əvvəlki gecə həmiĢəkindən daha isti və
rütubətli olmuĢdu: Mən saat altıda növbəyə gələndə inzibati binanın
növbətçi otağının pəncərəsindən bayırda asılmıĢ termometrin
göstəricisi müsbət 32
o
dərəcəni göstərirdi. Oktyabr ayının sonunda
müsbət 32
o
dərəcə, – təsəvvür edin! Üstəlik, haradasa qərbdə göy
guruldayırdı, lap iyul ayındakı kimi. Həmin gün günorta radələrində
Ģəhərdə öz dini icmama mənsub birisi ilə görüĢmüĢdüm və o məndən
tam ciddiyyəti ilə soruĢmuĢdu ki, belə mövsümə uyğun olmayan hava
Qiyamət günü əlamətlərindən deyilmi? Mən tam əminliklə bunun belə
olmadığını desəm də, fikrimdən keçirmiĢdim ki, bəlkə də Delakrua
üçün bu, Qiyamət günü ola bilər. Hə, əslində, bu məhz belə idi.
Bill Doc gəzinti həyətinə açılan qapının yanında dayanıb qəhvə
içə-içə siqaret çəkirdi. O, ətrafına nəzər salandan sonra mənə tərəf
çevrilərək dedi:
– Baxın, kim təĢrif gətirib!. Pol Eckum, həyatın özü kimi böyük
və ondan iki dəfə çirkin.
– ĠĢlər necədir, Billi?
– Qaydasındadır.
– Bəs Delakrua?
www.vivo-book.com
275
– O da pis deyil. Bəzən mənə elə gəlir ki, sabah nə baĢ
verəcəyini baĢa düĢür, amma bəzən də düĢünürəm ki, o, heç nəyi
anlamır. Onların əksəriyyəti sona yaxınlaĢanda, bax, belə vəziyyətə
düĢürlər.
Mən dinməzcə baĢımı yırğaladım.
– Bəs Uorton özünü necə aparıb?
– O təlxəyi deyirsən? Cek Benninin özünü kvaker kimi
səslənməyə məcbur edər. O, Rolf Uotermarka deyib ki, onun arvadının
cinsi orqanından çiyələk mürəbbəsi yeyib.
– Bəs Rolf nə cavab verib?
– O deyib ki, hələ evli deyil və deyib ki, Uorton yəqin ki, öz
anası haqqında danıĢır.
Mən bu sözləri eĢidəndə qəhqəhə çəkib bərkdən güldüm. Bu, bir
az bayağı da olsa, həqiqətən gülməli idi. Qarnımın aĢağı hissəsində
kiminsə kibrit alıĢdırmadığını hiss etmədən rahat gülə bilmək necə də
böyük xoĢbəxtlik imiĢ. Billi də mənimlə birlikdə güldü, sonra isə
fincanında qalmıĢ sonuncu qəhvə damlalarını həyətə boĢaltdı. Həyətdə
bir neçə məhbusdan baĢqa heç kim gözə dəymirdi. Bu məhbusların
əksəriyyəti “min il”ə yaxın idi ki, buradaydılar və bura nə vaxt
düĢdüklərini özləri də xatırlamırdılar.
Haradasa uzaqlarda göy gurultusu eĢidildi və baĢımızın üzərində
qaralmağa baĢlayan səmada ĢimĢək çaxaraq iĢıq saçdı. Billi gülməyini
kəsərək baĢını qaldırıb narahatlıqla səmaya baxdı.
www.vivo-book.com
276
– Bilirsənmi? – deyərək Bill mənə tərəf çöndü. – Bu havadan
heç xoĢum gəlmir. Elə bil nəsə pis bir Ģey baĢ verəcək – nəsə qorxunc
bir Ģey!
Bu fikrində yanılmamıĢdı. Onun dediyi qorxunc hadisə həmin
axĢam saat təxminən ona on beĢ dəqiqə qalmıĢ baĢ verdi. O vaxt Persi
Mister Cinqlzı öldürmüĢdü.
10
Bizi bezdirən bu istiyə baxmayaraq, çox sakit bir axĢam
olacağını zənn edirdik: Con Koffi özünü, həmiĢə olduğu kimi sakit
aparırdı, Azğın Billi “Sakit Billi”yə çevrilmiĢdi, Delakruanın ovqatlı
isə Qoca Qığılcımla görüĢə getməli olan bir adam üçün çox yaxĢı idi –
nəzərə alaq ki, bu görüĢ təxminən iyirmi dörd saatdan sonra baĢ
tutacaqdı.
O, baĢına nə gələcəyini demək olar ki, baĢa düĢürdü – ən
azından, bu haqda ümumi təsəvvürü vardı; o, son Ģam yeməyi üçün çili
yeməyi sifariĢ etmiĢdi və mənə mətbəxə aid xüsusi tapĢırıqlarını
verməyi də unutmamıĢdı.
www.vivo-book.com
277
– Onlara tapĢır ki, – mənə dedi, – bu acı sousun içinə elə bir Ģey
qoysunlar ki, boğzaımda atılıb düĢsün və bütün içimi yandırıb yaxsın –
yəni yeməyə yaĢıl çili atsınlar, baĢqa zəif zir-zibil atmasınlar. Bu zibil
istiot əl-ayağımı elə yığıĢdırır ki, sonrakı gün tualetdən çıxa bilmirəm,
amma düĢünmürəm ki, bu dəfə belə bir problemim olacaq, n'est-ce pas
(elə deyilmi – fr.)?
Ölümə məhkum edilənlərin böyük əksəriyyəti gic bir çılğınlıqla
öz ölməz ruhları üçün narahat olurlar, lakin Delakrua son saatlarda
mənəvi rahatlığı üçün nə istədiyi ilə bağlı ona verdiyim bütün sualların
böyük hissəsini dərhal rədd elədi. Delakruanın fikrincə, əgər “o oğlan”
Böyük BaĢçı Bitterbak üçün yarıyıbsa, deməli, ona da yarayar. Lakin
hər Ģeydən çox onu narahat edən Ģey – yəqin siz də artıq baĢa
düĢdünüz – o biri dünyaya köçməsindən sonra Mister Cinqlzın
aqibətinin necə olacağı idi. Mən edamdan əvvəlki axĢamı
məhkumlarla uzun saatlar keçirməyə vərdiĢ eləmiĢdim, lakin həmin
gecə bu uzun saatları həyatımda ilk dəfə siçanın taleyi haqqında
düĢünməklə keçirdim.
Delakrua öz dumanlanmıĢ beynində bir ssenaridən baĢqasına
keçir, yorulmaq bilmədən bütün variantları saf-çürük etməyə çalıĢırdı.
Sanki kollecə göndəriləcək bir uĢaqmıĢ kimi, öz siçanının gələcəyini
təmin etmək düĢüncəsi ilə onun haqqında fikirləĢdiklərini uca səslə
deyə-deyə Delakrua özü də bilmədən əlvan rəngli makaranı divara
tərəf atırdı. Və hər dəfə o makaranı divara atanda Mister Cinqlz onun
Dostları ilə paylaş: |